Pieter De Crem

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Lykos (overleg | bijdragen) op 20 dec 2007 om 19:04. (→‎Nationale politiek: Melchior Wathelet (vader) / Melchior Wathelet (zoon))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Pieter De Crem (Aalter, 22 juli 1962) is een Vlaams politicus (CD&V). Hij is lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers sinds 1995, en leider van de fractie sinds 2003. De Crem is ook burgemeester van Aalter.

Studies

Pieter De Crem behaalde aan de Katholieke Universiteit Leuven een licentiaatdiploma Romaanse filologie en werd licentiaat Internationaal en Europees recht aan de Vrije Universiteit Brussel. Te Leuven werd hij lid van de Zuid-Oost-Vlaamse Club.

Gemeentelijke politiek

Toen Jan De Crem - vader van Pieter De Crem - na meer dan dertig jaar de burgemeestersjerp van Aalter aflegde, werd Pieter De Crem zijn gedoodverfde opvolger. In 1995 werd hij dan ook voor de eerste maal burgemeester met een comfortabele meerderheid. Na de gemeenteraadsverkiezingen in 2000 bleef zijn meerderheid nipt overeind en kon hij in 2001 zijn tweede legislatuur als burgemeester aanvatten.

In een poging de christen-democratische meerderheid te breken, bundelden de oppositiepartijen in Aalter de krachten en traden ze met één lijst de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 tegemoet. De oppositie werd aangevoerd door voormalig minister Jef Tavernier en de verkiezingsstrijd verliep bij momenten bitsig. Ondanks voorspelde doemscenario's behaalde Pieter De Crem een klinkende verkiezingsoverwinning en verstevigde zijn meerderheid door tweederden van de stemmen achter zich te krijgen.

Nationale politiek

Pieter De Crem begon zijn weg naar de toppolitiek in 1989 toen hij voorzitter werd van de jongerenafdeling van de toenmalige CVP en dit in het arrondissement Gent-Eeklo. Een functie die hij bleef bekleedden tot hij voor de eerste maal burgemeester van Aalter werd.

Hij werd midden de jaren tachtig opgemerkt door voormalig eerste minister Wilfried Martens en door minister van defensie, Leo Delcroix. Op de kabinetten van beide ministers werd hij er als attaché ingewijd in het politieke reilen en zeilen van de Wetstraat. Op 21 mei 1995 werd hij binnen het arrondissement Gent-Eeklo voor het eerst verkozen in de Kamer van Volksvertegenwoordigers.

Ondanks de verkiezingsnederlaag die de toenmalige CVP op 13 juni 1999, als gevolg van de dioxinecrisis, moest incasseren, slaagde Pieter De Crem erin herverkozen te worden.

Met CD&V (sedert 2001 de nieuwe naam van CVP) breidde hij een vervolg aan zijn opmars en werd op 18 mei 2003 herverkozen maar nu - als gevolg van de herinrichting van de kiesomschrijvingen - voor de ganse provincie Oost-Vlaanderen.

Zijn opeenvolgende, electorale successen deden de invloed van Pieter De Crem binnen de CD&V groeien en dit resulteerde in zijn aanstelling als fractievoorzitter van de CD&V in de Kamer van Volksvertegenwoordigers.

Op internationaal vlak is Pieter De Crem één van de Belgische vertegenwoordigers binnen de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE).

Binnen de CD&V behoort Pieter De Crem tot de meer liberale, rechtervleugel van de partij. In de Kamer van Volksvertegenwoordiger beschouwt men hem, als gevolg van een cordon sanitaire rond de extreem-rechtse partij Vlaams Belang, als enige Vlaamse oppositieleider. Bij momenten geniet hij bij zijn tussenkomsten de steun van Vlaams Belang. Ook de cdH, de Franstalige christen-democraten, onder leiding van Melchior Wathelet, steunt de oppositie van Pieter De Crem.

Opvallende parlementaire initiatieven

Brussel-Halle-Vilvoorde

Sedert jaar en dag vormt de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde een bron van communautaire problemen in België. Omdat de geldende regeling in strijd zou zijn met de Grondwet, vormden de Vlaamse partijen een front dat zou streven naar een onverwijlde splitsing van de bestaande kieskring in drie nieuwe kieskringen. In deze zin diende Pieter De Crem samen met Rik Daems (VLD), Dirk Van der Maelen (sp.a), Patrick De Groote (N-VA) en Koen T'Sijen (spirit) op 13 oktober 2004 een wetsvoorstel in. De Franstalige partijen eisten echter zware compensaties en dreigden met de alarmbelprocedure. Dit zou leiden tot een federale regeringscrisis en de Vlaamse meerderheidspartijen VLD, sp.a en spirit braken het Vlaamse front waardoor de splitsing niet doorging. Hierop vroeg Pieter De Crem de Raad van State om advies en die stelde dat de geldende regeling ongrondwettelijk was. Op basis van dit advies diende Pieter De Crem op 26 mei 2005 een nieuw wetsvoorstel in samen met Dirk Claes, Simonne Creyf, Patrick De Groote, Carl Devlies, Katrien Schruyvers, Herman Van Rompuy, Mark Verhaegen en Servais Verherstraeten. Het wetsvoorstel werd niet aangenomen maar het Arbitragehof stelde wel dat ten laatste tegen 18 mei 2007 een oplossing moet zijn gevonden.

Uitspraken Iraanse president

Op 26 oktober 2005 kwam de president van Iran, Mahmoud Ahmadinejad, in het nieuws met de uitspraak "dat Israël van de kaart moet worden geveegd". Deze uitspraak liet Ahmadinejad op 14 december 2005 volgen door de bewering dat de holocaust slechts een mythe was en Israël een te verwijderen tumor. Als reactie op de eerste uitspraak stelde de CD&V-fractie bij monde van Pieter De Crem op 29 november een resolutie voor waarin de uitspraken van de Iraanse president met klem werden veroordeeld. Na behandeling in de betreffende parlementaire commissie nam de Kamer van Volksvertegenwoordigers op 27 april 2006 unaniem een resolutie aan die de uitspraken van de Iraanse president veroordeelt.

Externe link