Piper Laurie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Piper Laurie
Piper Laurie in 1990
Algemene informatie
Volledige naam Rosetta Jacobs
Geboren 22 januari 1932
Overleden 14 oktober 2023
Land Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1950-2023
(en) IMDb-profiel
(en) IBDB-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Piper Laurie (Detroit, Michigan, 22 januari 1932Los Angeles, 14 oktober 2023) was een Amerikaanse actrice.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Afkomst[bewerken | brontekst bewerken]

Laurie werd geboren als Rosetta Jacobs in een Joodse familie. Haar grootouders waren Joodse immigranten uit Polen en Rusland.

Begin filmcarrière op jeugdige leeftijd[bewerken | brontekst bewerken]

Het gezin verhuisde naar Los Angeles in 1938. Op haar zeventiende, in 1949, tekende Rosetta een contract met Universal Studios en nam het pseudoniem Piper Laurie aan. Daar kwam ze terecht na een aantal dates te hebben gehad met Ronald Reagan voordat die met Nancy trouwde. Het was trouwens in de rol van de dochter van Reagan dat Laurie als 18-jarige haar filmdebuut maakte in de komedie Louisa (1950). Ze verscheen daarna vooral in komische films, avonturenfilms en westerns, en dit meermaals aan de zijde van onder meer Tony Curtis (4 films), Rock Hudson (2) en Donald O'Connor (2). Ze deelde de hoofdrol ook met Tyrone Power, Van Johnson, Dana Andrews, Victor Mature en Paul Newman.

New York[bewerken | brontekst bewerken]

Toen Laurie in 1955 niet tevreden meer was met het werk dat ze aangeboden kreeg in Hollywood, verhuisde ze naar New York om daar acteerlessen te volgen en werk te vinden in de televisie- en toneelwereld. Zo presenteerde ze er livetelevisie, waar ze te zien was in shows als Twelfth Night en Days of Wine and Roses.

New York-Hollywood en terug[bewerken | brontekst bewerken]

In 1961 werd Laurie naar Hollywood teruggelokt met het aanbod de affiche (voor de tweede keer) te delen met Paul Newman in The Hustler. Dit drama groeide uit tot een commercieel en een kritisch succes en werd veelvuldig gelauwerd. Laurie werd genomineerd voor de Oscar voor beste vrouwelijke hoofdrol. Desondanks werden haar amper nieuwe belangrijke rollen aangeboden. Daarop ruilde ze Hollywood voor de tweede keer voor New York.

Enkele latere successen[bewerken | brontekst bewerken]

In 1982, na haar scheiding, keerde Laurie definitief terug naar Hollywood om haar film- en televisiecarrière nieuw leven in te blazen, wat haar aardig lukte. Zo was ze onder meer te zien in de horrorfilm Carrie (1976) als de conservatieve godsdienstwaanzinnige moeder van het hoofdpersonage Carrie (Sissy Spacek). Later vertolkte ze in het drama Children of a Lesser God (1986) de moeder van het hoofdpersonage, een dove jonge vrouw (Marlee Matlin). In de culttelevisieserie Twin Peaks (1990-1991) gaf ze gestalte aan een sluwe narcistische bedriegster.

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

In 1961 ontmoette Laurie haar man, de schrijver en filmcriticus Joe Morgenstern, toen hij haar interviewde ter promotie van The Hustler. Ze trouwden een klein jaar later. In 1971 adopteerden ze een dochter, Anne Grace Morgenstern. In 1982 scheidde het koppel.

Laurie overleed op 14 oktober 2023 op 91-jarige leeftijd.[1]

Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]

Film (ruime selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Televisie (beperkte selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1958 - Days of Wine and Roses (film) (John Frankenheimer)
  • 1981 - The Bunker (film)
  • 1983 - The Thorn Birds (miniserie) (Daryl Duke)
  • 1986 - Promise (film)
  • 1990-1991 - Twin Peaks (serie) (David Lynch)
  • 1995 - Fighting for My Daughter
  • 2000 - Dario Argento: An Eye for Horror (documentaire)

Prijzen en nominaties[bewerken | brontekst bewerken]

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1987 - ¨Promise: Primetime Emmy Award voor beste vrouwelijke bijrol in a Limited or Anthology Series or Movie
  • 1991 - Twin Peaks: Golden Globe voor Beste vrouwelijke bijrol in een serie, miniserie of televisiefilm

Nominaties[bewerken | brontekst bewerken]

Publicatie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Piper Laurie, Learning to Live Out Loud (autobiografie), 2011

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]