Naar inhoud springen

Provençaalse grasmus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Robotje (overleg | bijdragen) op 14 okt 2019 om 16:12.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Provençaalse grasmus
IUCN-status: Gevoelig[1] (2017)
Provençaalse grasmus
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Sylviidae (Zangers)
Geslacht:Sylvia
Soort
Sylvia undata
(Boddaert, 1783)
eieren
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Provençaalse grasmus op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De Provençaalse grasmus (Sylvia undata) is een zangvogel uit de familie van zangers (Sylviidae). De vogel werd beschreven door John Latham maar door Pieter Boddaert volgens de nomenclatuurregels gepubliceerd als Motacilla undata.

Kenmerken

Deze grasmus is 12 tot 13 cm lang[2], iets kleiner dan de (gewone) grasmus. Opvallend aan deze grasmus is zijn houding, hij houdt de staart vaak recht omhoog. Van boven is de Provençaalse grasmus vrij donker, op de borst is hij donker wijnrood met onder de snavel, op de keelveren witte vlekjes.[3]

Verspreiding en leefgebied

De Provençaalse grasmus komt het gehele jaar voor langs de Franse kust, op het Iberisch Schiereiland, op Malta en in Italië, Marokko, Algerije en Tunesië. Verder in het zuiden van Engeland waar hij Dartford Warbler wordt genoemd, naar een streek in Kent.

De soort telt 3 ondersoorten:

  • S. u. dartfordiensis: zuidelijk Engeland, westelijk Frankrijk en noordwestelijk Spanje.
  • S. u. undata: het Iberisch Schiereiland, zuidelijk Frankrijk en Italië.
  • S. u. toni: noordwestelijk Afrika.

Het leefgebied bestaat uit heide afgewisseld met struikgewas langs kusten of in heuvelland, ook wel in bosgebied afgewisseld met gaspeldoorn.[3]

Voorkomen in Nederland

In Nederland is de Provençaalse grasmus een zeer zeldzame dwaalgast. Tussen 1950 en 1997 waren er vier waarnemingen, waarvan drie tussen 1995 en 1997.[4]

Status

Het kerngebied in Europa ligt in Spanje en daar gaat deze grasmus in aantal achteruit. In Engeland echter, breidt de soort zich naar het noorden uit en wordt het aantal territoria geschat op meer dan 3000. Omdat het netto resultaat toch een achteruitgang is, staat de Provençaalse grasmus op de Rode Lijst van de IUCN als gevoelig vermeld.[1]

Externe link