Naar inhoud springen

Psilopogon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Edoderoo (overleg | bijdragen) op 29 nov 2018 om 21:39. (Repareer link naar doorverwijspagina met Zeusmodus, Kopersmidkopersmid (vogel))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Psilopogon
Kopersmid ('Psilopogon haemacephalus)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Piciformes (Spechtvogels)
Familie:Megalaimidae (Aziatische baardvogels)
Geslacht
Psilopogon
Müller, 1836
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Psilopogon op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

Psilopogon is een geslacht van vogels uit de familie Megalaimidae. De meeste soorten uit dit geslacht werden tot 2014 meestal gerekend tot het geslacht Megalaima, maar uit moleculair genetisch onderzoek bleek dat ze daarvoor te weinig verschilden van de enige soort in het geslacht Psilopogon.[1]Dit is de familie van de zogenaamde Aziatische baardvogels uit de orde van spechtvogels. Dit geslacht herbergt met 30 soorten verreweg het grootste aantal Aziatische baardvogels.

Verspreiding

Er zijn ook Afrikaanse en Amerikaanse baardvogels, maar die behoren tot andere families uit deze orde. Soorten uit dit geslacht komen voor van Tibet tot de Filipijnen en de lijn van Wallace in Indonesië; het grootste aantal soorten wordt gevonden op Borneo, het schiereiland Malakka en Sumatra.

Hoewel het uitgesproken bosvogels zijn, blijven de aantallen ondanks ontbossingen redelijk stabiel. Er zijn 22 soorten die als niet bedreigd op de lijst van de IUCN staan. Vier soorten hiervan gaan echter in aantal achteruit. Daarnaast hebben vier soorten de status "gevoelig" op de Rode Lijst van de IUCN.

Bijzonderheden

Baardvogels zijn territoriale vogelsoorten die zich overdag luidruchtig laten horen. Hun roep is een opvallend, muzikaal, monotoon geluid dat minutenlang wordt herhaald. Mannetjes en vrouwtjes zingen in een duet. Ze houden daarbij hun snavel dicht en er wordt om de beurt de keel volgeblazen en weer leeggepompt. Dit geluid, dat ongeveer klinkt als een voortdurend toe-roek (in allerlei variaties, verschillend per soort), is kenmerkend voor de tropische bossen van vooral Borneo.[2][3]

De oude naam Megalaima is ontleend aan het Oudgrieks en betekent zoiets als de vogel die een grote keel opzet: μέγα (mega, groot) en λαιμός (laimos, keel).

Soorten

Het geslacht kent de volgende soorten:[4]