Naar inhoud springen

Raiateajufferduif

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Hwdenie (overleg | bijdragen) op 30 apr 2019 om 17:39.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Raiateajufferduif
IUCN-status: Bedreigd[1] (2016)
Illustratie gemaakt door Joseph Wolf bij de eerste beschrijving uit 1854.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Columbiformes (Duifachtigen)
Familie:Columbidae (Duiven)
Geslacht:Ptilinopus (Jufferduiven)
Soort:Ptilinopus purpuratus
Soort
Ptilinopus purpuratus chrysogaster
Gray, GR, 1854[2]
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Raiateajufferduif op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

Ptilinopus purpuratus chrysogaster ( "raiateajufferduif") is een ondersoort van de Tahitiaanse jufferduif een soort jufferduif uit de familie Columbidae (duiven). De vogel werd in 1854 door George Robert Gray als aparte soort beschreven. Het is een bedreigde, endemische vogel uit Frans Polynesië.

Kenmerken

De vogel is 20 tot 24 cm lang. Het is een kleine jufferduif met een korte staart. De vogel is overwegend groen gekleurd met een lichtpaarse kruin, grijze nek en borst en gele buik. De vogel lijkt sterk op de Tahitiaanse jufferduif, maar er zijn meer contrasten tussen kleuren en de kruin is veel lichter paars, met een geelkleurige afscheiding. De borst en buik zijn lichter getint.[3]

Verspreiding en leefgebied

De "raiateajufferduif" komt voor volgens onderzoek uit 2001 op het eilanden Huahine, Raiatea, Tahaa, Bora Bora en Maupiti (de Genootschapseilanden). Het leefgebied is regenwoud in laagland tot op 450 meter boven zeeniveau.[1]

Status

De "raiateajufferduif" heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. Mogelijk is de vogel op Maupiti uitgestorven sinds 2001.De populatiegrootte op andere eilanden is onbekend. De grootte van de populatie werd in 2018 door BirdLife International geschat op 1000 tot 2500 volwassen individuen en de populatie-aantallen nemen af door habitatverlies als effect van de introductie van invasieve plantensoorten en roofdieren. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]