Pyrazinamide

Pyrazinamide
Chemische structuur
Farmaceutische gegevens
Beschikbaarheid (F)	>90%
Metabolisatie	Lever
Halveringstijd (t1/2)	9 tot 10 uur
Uitscheiding	Nieren
Gebruik
Toediening	Oraal
Risico met betrekking tot
Zwangerschapscat.	C
Databanken
CAS-nummer	98-96-4
ATC-code	J04AK01
PubChem	1046
DrugBank	APRD01206
Chemische gegevens
Molecuulformule	C5H5N3O
IUPAC-naam	pyrazine-2-carboxamide
Molmassa	123 g/mol
Portaal	Geneeskunde

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Pyrazinamide behoort tot de 1e lijns medicatie tegen tuberculose. Het wordt altijd in combinatie met minimaal 2 andere werkzame antibiotica gebruikt bij de behandeling van tuberculose. Door toevoeging van pyrazinamide in de eerste 2 maanden van de tuberculosebehandeling is het mogelijk om bij gelijkblijvende effectiviteit de behandelduur te verkorten van 9 naar 6 maanden. Het is in het algemeen weinig zinvol om het middel langer dan 2 maanden te gebruiken. Het werkingsmechanisme is onbekend maar het is alleen effectief tegen mycobacterium tuberculosis. Het blijkt alleen werkzaam in een zuur milieu. In tegenstelling tot middelen als INH, rifampicine of ethambutol voorkomt pyrazinamide nauwelijks de ontwikkeling van resistentie. Pyrazinamide werd enige jaren geleden in combinatie met rifampicine aangeraden voor gebruik voor de behandeling gedurende 2 maanden van tuberculose besmettingen bij HIV-positieve patiënten^[1]^[2]. Veel patiënten kregen hierop hepatitis, ongeacht HIV-status. Tegen de verwachting in bleek het aantal gevallen van hepatitis lager als vanaf het begin aan dit regime het hepatotoxische INH als 3e middel was toegevoegd^[3]

De stof is opgenomen in de lijst van essentiële geneesmiddelen van de WHO.

Dosering[bewerken | brontekst bewerken]

Dagelijks 30 mg/kg, maximaal 2000 mg. Bij intermitterende behandeling 2-3 maal per week ligt de dosis hoger. Pyrazinamide is het enige 1e lijns middel tegen tuberculose dat niet per se in één dosis moet worden ingenomen.

Bijwerkingen[bewerken | brontekst bewerken]

Pyrazinamide is een krachtige remmer van de uitscheiding van urinezuur. Vaak kan daarom tijdens gebruik een hyperurikemie worden gevonden die in de praktijk geen grote gevolgen heeft. Jicht is zeldzaam. Andere bijwerkingen zijn leverbeschadiging, buikklachten, fotosensibiliteit en pijnlijke gewrichten.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Bock NN, Rogers T, Tapia JR, Herron GD, DeVoe B, Geiter LJ. Acceptability of short-course rifampin and pyrazinamide treatment of latent tuberculosis infection among jail inmates. Chest 2001;119:833-7
↑ CDC. Prevention and treatment of tuberculosis among patients infected with human immuno-deficiency virus: principles of therapy and revised recommendations. MMWR. 1998;47 (no. RR-20)
↑ Hest, van et al. Hepatotoxicity of Rifampin-Pyrazinamide and Isoniazid Preventive Therapy and Tuberculosis Treatment. Clin Infect Dis. 2004 Aug 15;39(4):488-96.

[1] Bock NN, Rogers T, Tapia JR, Herron GD, DeVoe B, Geiter LJ. Acceptability of short-course rifampin and pyrazinamide treatment of latent tuberculosis infection among jail inmates. Chest 2001;119:833-7

[2] CDC. Prevention and treatment of tuberculosis among patients infected with human immuno-deficiency virus: principles of therapy and revised recommendations. MMWR. 1998;47 (no. RR-20)

[3] Hest, van et al. Hepatotoxicity of Rifampin-Pyrazinamide and Isoniazid Preventive Therapy and Tuberculosis Treatment. Clin Infect Dis. 2004 Aug 15;39(4):488-96.

[1]

[2]

[3]