Road to Nowhere

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Road to Nowhere
Single van:
Talking Heads
Van het album:
Little Creatures
B-kant(en) Give Me Back My Name
Uitgebracht september 1985
Soort drager 7", 12" vinylsingle
Opname oktober 1984-maart 1985
Genre poprock, new wave
Duur 4:19 (singleversie)
Label Sire
Schrijver(s) David Byrne
Producent(en) Talking Heads
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
Talking Heads
1985
The Lady Don't Mind
  1985
Road to Nowhere
  1985
And She Was
Volgorde op Little Creatures
8
Television Man
  9
Road to Nowhere
 
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

"Road to Nowhere" is een nummer van de Amerikaanse band Talking Heads. Het nummer verscheen op hun album Little Creatures uit 1985. In september van dat jaar werd het nummer uitgebracht als de tweede single van het album.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

"Road to Nowhere" is geschreven door zanger en gitarist David Byrne. In de credits van het verzamelalbum Once in a Lifetime: The Best of Talking Heads vertelde hij over het ontstaan van het nummer: "Ik wilde een nummer schrijven dat een berustend, zelfs een blij gevoel presenteerde aan het noodlot. Bij onze dood en de apocalyps (het ligt altijd op de loer, mensen). Ik denk dat het goed ging. Het eerste deel, met het witte gospelkoor, is er in principe aan geplakt, omdat ik dacht dat de rest van het nummer niet genoeg was... ik bedoel, het had slechts twee akkoorden. Dus uit verlegenheid, of schaamte, schreef ik een intro waar nog wat meer in zat."

In september 1985 werd "Road to Nowhere" uitgebracht als single. In thuisland de Verenigde Staten bereikte de plaat de Billboard Hot 100 niet, maar kwam wel tot de 25e positie in de Mainstream Rock Tracks-lijst. In Europa werd het wél een hit en bereikte in het Verenigd Koninkrijk de 6e positie in de UK Singles Chart en in plaats in Ierland en Duitsland.

In Nederland was de plaat op zondag 20 oktober 1985 de 94e Speciale Aanvieding bij de KRO op Hilversum 3 en werd een hit in de destijds drie hitlijsten op de nationale popzender. De plaat bereikte de 8e positie in de Nederlandse Top 40 en de 10e positie in de Nationale Hitparade. In de allerlaatste, op 21 november 1985 uitgezonden TROS Top 50, werd de 9e positie bereikt. In de Europese hitlijst op Hilversum 3 de TROS Europarade, werd de 10e positie bereikt.

In België bereikte de plaat de 9e positie in de Vlaamse Ultratop 50 en de 13e positie in de Vlaamse Radio 2 Top 30.

De videoclip van "Road to Nowhere" werd geregisseerd door Byrne en Stephen R. Johnson. Hierin is de band te zien en bewegen verschillende objecten in het rond, alsof ze op hun eigen "road to nowhere" (weg naar nergens) zijn. Een aantal scènes zijn gefilmd in de achtertuin en het zwembad van acteur Stephen Tobolowsky, die op dat moment hielp met het schrijven van Byrnes film True Stories. Tijdens de MTV Video Music Awards van 1986 werd de video genomineerd in de categorie "beste video van het jaar", maar verloor van "Money for Nothing" van Dire Straits. Regisseur Johnson hergebruikte een aantal effecten uit deze video voor de video's van "Sledgehammer" en "Big Time" van Peter Gabriel een jaar later. In Nederland werd de videoclip destijds op televisie uitgezonden door de popprogramma's AVRO's Toppop, Countdown van Veronica met Veronica Hilversum 3 /Radio 3 dj Adam Curry en TROS Popformule met TROS Hilversum 3/ Radio 3 dj Erik de Zwart.

Covers van "Road to Nowhere" zijn gemaakt door onder meer The Flying Pickets, Indochine, Nouvelle Vague, Sarah Blasko en Taking Back Sunday in samenwerking met Straylight Run-zanger John Nolan. Daarnaast is het nummer gebruikt in de films Little Monsters (1989), Reality Bites (1994), Young@Heart (2008), Religulous (2008) en Transit (2018) en in de televisieseries Mystery Science Theater 3000, Shameless en Gossip Girl. Ook werd het nummer in 2010 zonder toestemming gebruikt door Charlie Crist in zijn mislukte poging voor het senatorschap van de staat Florida in een video. David Byrne klaagde Crist aan vanwege copyrightschending en in een juridish akkoord nam Crist een video op waarin hij zijn excuses aanbood.

Hitnoteringen[bewerken | brontekst bewerken]

Nederlandse Top 40[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: 02-11-1985 t/m 04-01-1986
Week: 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Positie: 30 17 11 9 8 9 15 22 40 uit

Nationale Hitparade[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: 02-11-1985 t/m 04-01-1986
Week: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Positie: 24 11 10 10 15 15 19 22 34 41 uit

Vlaamse Ultratop 50[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: 26-10-1985 t/m 25-01-1986
Week: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
Positie: 37 36 17 17 17 15 11 9 10 13 15 24 29 39 uit

NPO Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Road to Nowhere 77251775479377478997890811818991066951949115210218809741026105812421059114711511262 1235
  1. Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.