Naar inhoud springen

Rode lori

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Wikiklaas (overleg | bijdragen) op 17 apr 2018 om 23:01. (redactie; link naar protoloog; "kans op de status gevoelig voor uitsterven aanwezig"? Dat begrijpt geen hond)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Rode lori
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012)
Rode lori
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Psittaciformes (Papegaaiachtigen)
Familie:Psittaculidae (Papegaaien van de Oude Wereld)
Onderfamilie:Loriinae (Lori's)
Geslacht:Eos
Soort
Eos bornea
(Linnaeus, 1758)
Originele combinatie
Psittacus borneus
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Rode lori op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De rode lori (Eos bornea) is een vogel uit de familie papegaaien van de Oude Wereld (Psittaculidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd als Psittacus borneus in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.[2]

Kenmerken

De vogel is 31 cm lang, overwegend rood, met een oranje snavel. Rond het oog is de huid kaal en donkergrijs. De vleugeldekveren hebben zwarte uiteinden, de handpennen zijn zwart met een rode "spiegel". De armpennen en onderstaartdekveren zijn blauw. De staart is dofrood en de poten zijn donkergrijs.[3]

Leefwijze

Het voedsel bestaat hoofdzakelijk uit nectar, stuifmeel, vruchten en zaden. Hebben ze eenmaal een partner, dan blijven ze deze hun hele leven trouw.

Verspreiding en leefgebied

Deze soort is endemisch op de Molukken en telt 2 ondersoorten:

  • Eos bornea bornea – zuidelijke Molukken en de Kei-eilanden.
  • Eos bornea cyanonotha (Vieillot, 1818) – Buru (zuidelijke Molukken).

Het leefgebied bestaat uit secundair bos in middengebergte tot 1800 m (op Buru), maar vooral uit laaglandbos, mangrovebos en kokospalmplantages.[3]

Status

De rode lori heeft een klein verspreidingsgebied en daardoor is de soort gevoeliger voor uitsterven dan een soort met een groot verspreidingsgebied. De grootte van de wereldpopulatie is niet gekwantificeerd. De vogel is plaatselijk nog talrijk, maar gaat in aantal achteruit, vooral door grootschalige vangst voor de kooivogelhandel. Sinds 1981 is de handel aan beperkingen onderhevig want de soort staat in Bijlage II van het CITES-verdrag. Deze lori staat als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]