Amandelrussula
| Amandelrussula | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Russula laurocerasi Melzer (1920) | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Europese verspreidingsgebied | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De amandelrussula (Russula laurocerasi) is een paddenstoel uit de familie van de Russulaceae. De wetenschappelijke naam is volgens het Nederlandse Soortenregister Russula laurocerasi ((Melzer) J. Schaeffer 1933)[1] maar andere bronnen zoals de databank Species Fungorum hanteren de naam Russula grata (Britzelm. 1898).[2] De soort staat op de Nederlandse Rode lijst.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
- Hoed
De hoed kan gewelfd of glad zijn en heeft een diameter van tussen de 4 en de 8 centimeter. De hoed heeft een vochtige, kleverige structuur en een okerbruine kleur. De rand van de hoed is gegroefd. De sporen hebben een witte kleur.
- Lamellen
De lamellen zijn smal en hebben een bruinachtige kleur.
- Steel
De steel is 7 tot 9 centimeter lang en 1,5 tot 2,5 centimeter breed en heeft een wittige tot geelachtige kleur. Het vlees van de steel is echter wit van kleur.
- Geur
De paddenstoel heeft een amandelachtige geur.
- Smaak
De smaak varieert van mild tot scherp.
- Sporen
De sporen zijn breed elliptisch tot afgerond en hebben de afmeting 7-11 x 7-9 µm. Ze hebben opvallend grove vleugelachtige richels die 1-2,5 µm hoog kunnen zijn. Ze zijn geornamenteerd met wratten die met elkaar zijn verbonden door richels en lijnen om een gedeeltelijk tot bijna volledig netwerk te vormen. De pleurocystiden kunnen worden gekleurd met sulfovanilline.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
De soort groeit op loofbomen zoals de eik (Quercus) en de beuk (Fagus) en groeit zowel op loofbomen in laanbeplanting als in een bosrijke omgeving. De soort komt voornamelijk voor op zand-, klei- en leembodems.
Amandelrussula komt voor in Noord-Azië (Oost-Siberië, Rusland-Verre Oosten, Korea, Japan), Noord- en Midden-Amerika (Canada, VS, Mexico, Costa Rica), Noord-Afrika (Marokko) en Europa. In Europa strekt het verspreidingsgebied zich uit van Zuid-Europa tot de Hebriden en Zuid-Noorwegen en Finland.
Synoniemen[bewerken | brontekst bewerken]
- Russula foetens var. grata (Britzelm. Singer 1932)
- Russula foetens laurocerasi (Melzer J. Schaeffer 1933)
- Russula foetens var. laurocerasi (Melzer Singer 1942)
- Russula grata var. laurocerasi (Melzer Rauschert 1989)
- Russula subfoetens var. grata (Britzelm. Romagn. 1967)
Foto's[bewerken | brontekst bewerken]
Sporen
Sporen
| Bronnen, noten en/of referenties
|