Savannearend
| Savannearend IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2017) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Aquila rapax (Temminck, 1828) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Savannearend op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De savannearend (Aquila rapax) is een grote roofvogel uit de familie van de havikachtigen (Accipitridae).
Kenmerken
De savannearend heeft een lichaamslengte van ongeveer 62–72 centimeter en een spanwijdte van 165 tot 185 cm. Deze arend is nauw verwant aan de steppearend. De vogel is kleiner en wat meer gedrongen dan de steppearend.[2] Herkenning van deze arend ten opzichte van steppearend en bastaardarend vergt veel kennis ervaring. Net als bij andere arendsoorten is deze vogel pas na minstens drie jaar volwassen en doorloopt verschillende stadia met ieder een eigen verenkleed.
Verspreiding en leefgebied
Er zijn drie ondersoorten:[3]
- A. r. vindhiana (Pakistan, India en Nepal)
- A. r. belisarius (Marokko, Algerije, Zuid-Mauritanië tot Ethiopië en het zuidwesten van het Arabisch schiereiland en tot aan Congo-Kinshasa, Oeganda en Kenia)
- A. r. rapax (Zuid-Kenia, Congo-Kinshasa tot Zuid-Afrika)
Het is een standvogel van bossavanne, open landschappen, ook wel agrarisch gebied, steppegebieden in de Afrikaanse grootwildreservaten en in montaan bos.[4]
Status
De savannearend heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. Er is geen aanleiding te veronderstellen dat de soort in aantal achteruit gaat. Om deze redenen staat deze arend als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
- ↑ a b (en) Savannearend op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Svensson, L. et al., 2010. ANWB Vogelgids van Europa, Tirion, Baarn. ISBN 978 90 18 03080 3
- ↑ (en) F. Gill, M. Wright D. & Donsker (2013) - IOC World Bird Names (version 3.4)
- ↑ (en) Williams, J.G. & N. Arlott, 1986. A field guide to the birds of east Africa. Collins, London. ISBN 9780002 191791