Scandiumoxide
Scandiumoxide | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | Sc2O3 | |||
IUPAC-naam | scandiumoxide | |||
Andere namen | scandiumtrioxide | |||
Molmassa | 137,91002 g/mol | |||
SMILES | O=[Sc]O[Sc]=O
| |||
InChI | 1S/3O.2Sc
| |||
CAS-nummer | 12060-08-1 | |||
PubChem | 4583683 | |||
Wikidata | Q418024 | |||
Beschrijving | Witte kristallijne vaste stof | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Dichtheid | 3,86 g/cm³ | |||
Smeltpunt | 2485 °C | |||
Onoplosbaar in | water | |||
Geometrie en kristalstructuur | ||||
Kristalstructuur | kubisch | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Scandiumoxide is het oxide van scandium, met als brutoformule Sc2O3. De stof komt voor als een witte kristallijne vaste stof, die onoplosbaar is in water.
Synthese
Scandiumoxide kan bereid worden door elementair scandium te verbranden:
Kristalstructuur en eigenschappen
Scandiumoxide kristalliseert uit in een kubisch kristalstelsel. Het behoort tot ruimtegroep 1a3-Th. De lengte van een zijde van de eenheidscel bedraagt 985 pm.
Scandiumoxide is een amfoteer oxide: het lost op in zowel zuren als basen. In een overmaat zoutzuur wordt het omgezet tot scandiumchloride:
In oplossingen van alkali-metalen worden scandaat-zouten gevormd. Een voorbeeld is de reactie van scandiumoxide met kaliumhydroxide, waarbij kaliumhexahydroxoscandaat(III) (K3Sc(OH)6) wordt gevormd.
Door reactie met trifluormethaansulfonzuur wordt scandiumtrifluormethaansulfonaat gevormd, een Lewis-zuur.
Toepassingen
Scandiumoxide wordt, wegens het hoge smeltpunt, gebruikt in systemen die tegen hoge temperaturen en grote temperatuurschommelingen moeten bestand zijn. Verder wordt het verwerkt in keramiek en glas.