Di-iso-octylftalaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Di-iso-octylftalaat
Algemeen
Molecuulformule C24H38O4
IUPAC-naam bis(6-methylheptyl)-benzeen-1,2-dicarboxylaat
Andere namen DIOP
Molmassa 390,55612 g/mol
SMILES
CC(C)CCCCCOC(=O)C1=CC=CC=C1C(=O)OCCCCCC(C)C
InChI
1S/C24H38O4/c1-19(2)13-7-5-11-17-27-23(25)21-15-9-10-16-22(21)24(26)28-18-12-6-8-14-20(3)4/h9-10,15-16,19-20H,5-8,11-14,17-18H2,1-4H3
CAS-nummer 27554-26-3
EG-nummer 248-523-5
PubChem 33934
Wikidata Q2532970
Beschrijving Kleurloze olieachtige, viskeuze vloeistof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk voor de gezondheid
Gevaar
H-zinnen H360
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P308+P313
Opslag Gescheiden van sterk oxiderende stoffen.
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 0,99 g/cm³
Smeltpunt −50 °C
Kookpunt 370 °C
Vlampunt (gesloten vat) 227 °C
Zelfontbrandings- temperatuur 393 °C
Dampdruk (bij 20°C) < 10 Pa
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Di-iso-octylftalaat of DIOP (Engels: diisooctyl phthalate) is een organische verbinding met als brutoformule C24H38O4. De stof komt voor als een kleurloze olieachtige, viskeuze vloeistof, die onoplosbaar is in water. In feite is het product een mengsel van verschillende isomere iso-octyl-esters van ftaalzuur, vandaar dat geen eenduidige structuurformule kan gegeven worden.

Di-iso-octylftalaat wordt gebruikt als weekmaker voor pvc, polyurethaan, cellulosepolymeren, polyvinylacetaat en rubber.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]