Overerving (recht)

Overerving is het doorgeven van bezit, titels, schulden en verplichtingen (de nalatenschap) na de dood van een individu. Het heeft lang een uiterst belangrijke rol in de menselijke maatschappijen gespeeld.

Typen overerving

Zowel in de antropologie als de sociologie zijn gedetailleerde studies op dit gebied gemaakt. Vele culturen worden gekenmerkt door patrilineale successie, waarbij slechts de mannelijke kinderen kunnen erven. Sommige culturen wenden ook matrilineale successie aan, waarin slechts bezit volgens de vrouwelijke lijn overgaat. Een andere vorm is overerving waarbij al het bezit naar het oudste kind (of vaak de oudste zoon) gaat. Omgekeerd zijn er ook systemen waarbij alles aan het jongste kind wordt nagelaten. Sommige oude maatschappijen en de meeste moderne staten wenden een systeem van overerving aan waarbij elk kind evenveel erft. Er bestaat ook een gemengd systeem, waarbij de oudste zoon tweemaal zo veel krijgt als de andere zonen, bijvoorbeeld onder oude Israëlieten. Veel moderne staten hebben overervingsbelastingen (in België en Nederland erfenisrechten of successierechten genoemd), waardoor een gedeelte van ieder eigendom naar de overheid gaat.

In gewoonterechtsjurisdicties is een erfgenaam een persoon die het recht heeft om een aandeel van het bezit van de overledene via de regels van overerving in de jurisdictie te ontvangen.

Zie ook

• Nalatenschap
• Verklaring van erfrecht
• Koningshuis
• Gewaarden