Laurent Fignon: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting Label: Misbruikfilter: bijnaam |
Versie 31386862 van 88.159.250.118 (overleg) ongedaan gemaakt |
||
Regel 41: | Regel 41: | ||
De eerste keer was in 1983, toen hij het kopmanschap kreeg omdat zijn landgenoot [[Bernard Hinault]] geblesseerd was, en de tweede maal in 1984, waarbij hij liefst vijf etappes won. Hij werd in 1989 tweede op acht seconden van de [[Amerikanen|Amerikaan]] [[Greg LeMond]]. Deze maakte in de laatste [[tijdrit]] bijna een minuut goed. |
De eerste keer was in 1983, toen hij het kopmanschap kreeg omdat zijn landgenoot [[Bernard Hinault]] geblesseerd was, en de tweede maal in 1984, waarbij hij liefst vijf etappes won. Hij werd in 1989 tweede op acht seconden van de [[Amerikanen|Amerikaan]] [[Greg LeMond]]. Deze maakte in de laatste [[tijdrit]] bijna een minuut goed. |
||
Fignons [[lijst van bijnamen in de sport|bijnaam]] luidde ''Le Professeur'', mede door zijn karakteristieke bril |
Fignons [[lijst van bijnamen in de sport|bijnaam]] luidde ''Le Professeur'', mede door zijn karakteristieke bril. Na zijn actieve wielercarrière, die hij in 1993 beëindigde, bleef Fignon betrokken bij de sport door het organiseren van wielerwedstrijden. |
||
Na zijn wielercarrière versloeg Fignon ook de Tour als presentator en commentator op [[France 2]] tijdens de live-uitzending en presenteerde hij na iedere etappe het tour-praatprogramma 'Velo Club' op France 2 en 'Un Jour de Tour' op Télé 5. |
Na zijn wielercarrière versloeg Fignon ook de Tour als presentator en commentator op [[France 2]] tijdens de live-uitzending en presenteerde hij na iedere etappe het tour-praatprogramma 'Velo Club' op France 2 en 'Un Jour de Tour' op Télé 5. |
Versie van 8 jun 2012 22:07
Laurent Fignon | ||||
---|---|---|---|---|
Laurent Fignon in de Ronde van Frankrijk 1993
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Volledige naam | Laurent Patrick Fignon | |||
Geboortedatum | 12 augustus 1960 | |||
Geboorteplaats | Parijs, Frankrijk | |||
Overlijdensdatum | 31 augustus 2010 | |||
Overlijdensplaats | Parijs, Frankrijk | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline(s) | Weg | |||
Ploegen | ||||
1982 - 1983 1984 - 1985 1986 - 1988 1989 1990 - 1991 1992 1993 |
Renault-Gitane Renault-Elf Système U Super U-Raleigh Castorama Gatorade-Chateau d'Ax Gatorade-Mega Drive | |||
Beste prestaties | ||||
Milaan-San Remo | 1e (1988, 1989) | |||
Ronde van Vlaanderen | 13e (1988) | |||
Parijs-Roubaix | 3e (1988) | |||
Luik-Bastenaken-Luik | 5e (1985) | |||
Ronde van Italië | 1e (1989) 3 etappezeges | |||
Ronde van Frankrijk | 1e (1983, 1984) 12 etappezeges | |||
Ronde van Spanje | 3e (1987) 2 etappezeges | |||
WK op de weg | 6e (1989) | |||
|
Laurent Fignon (Parijs, 12 augustus 1960 – aldaar, 31 augustus 2010) was een Frans wielrenner die tweemaal de Ronde van Frankrijk won.
De eerste keer was in 1983, toen hij het kopmanschap kreeg omdat zijn landgenoot Bernard Hinault geblesseerd was, en de tweede maal in 1984, waarbij hij liefst vijf etappes won. Hij werd in 1989 tweede op acht seconden van de Amerikaan Greg LeMond. Deze maakte in de laatste tijdrit bijna een minuut goed.
Fignons bijnaam luidde Le Professeur, mede door zijn karakteristieke bril. Na zijn actieve wielercarrière, die hij in 1993 beëindigde, bleef Fignon betrokken bij de sport door het organiseren van wielerwedstrijden.
Na zijn wielercarrière versloeg Fignon ook de Tour als presentator en commentator op France 2 tijdens de live-uitzending en presenteerde hij na iedere etappe het tour-praatprogramma 'Velo Club' op France 2 en 'Un Jour de Tour' op Télé 5.
Op 12 juni 2009 werd bekend dat Fignon aan kanker leed[1], in eerste instantie geduid als alvleesklierkanker, maar naar later bleek longkanker.[2] De tumor drukte op de zenuw die voor de stembanden zorgt, waardoor hij erg hees was. Fignon maakte dit zelf bekend en voegde eraan toe dat een verband met zijn dopinggebruik van amfetaminen en cortisonen niet vaststaat.[3]
Tijdens de Ronde van Frankrijk 2010 werd Laurent Fignon ondanks zijn aangetaste stem alle eer gegund door de Franse televisiezenders: hij gaf commentaar bij de etappes.
Op 31 augustus 2010 overleed Fignon op 50-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker.[4] Op 3 september 2010 werd hij in intieme kring begraven op het kerkhof Père Lachaise te Parijs. Bij de begrafenis waren onder meer wielerlegendes Bernard Hinault, Sean Kelly en oud-kampioen Formule 1 Alain Prost aanwezig.[5]
Belangrijkste overwinningen
1982
1983
- 4de etappe Ronde van Spanje
- 21ste etappe Ronde van Frankrijk
- Eindklassement Ronde van Frankrijk
- Witte trui Ronde van Frankrijk
- Boucles de l'Aulne
1984
- Frans nationaal kampioenschap
- 2de etappe Ronde van Italië
- 2e plaats in eindklassement Ronde van Italië
- Winnaar bergklassement Ronde van Italië
- 7de etappe Ronde van Frankrijk
- 16de etappe Ronde van Frankrijk
- 18de etappe Ronde van Frankrijk
- 20e etappe Ronde van Frankrijk
- 22ste etappe Ronde van Frankrijk
- Eindklassement Ronde van Frankrijk
1986
1987
- 19de etappe Ronde van Spanje
- 3e plaats eindklassement Ronde van Spanje
- 21ste etappe Ronde van Frankrijk
1988
1989
- Milaan-San Remo
- Eindklassement Ronde van Italië
- Eindklassement Ronde van Nederland
- 2e plaats Ronde van Frankrijk
- Criterium der Azen
1990
1992
- 11de etappe Ronde van Frankrijk
1993
Resultaten in voornaamste wedstrijden
|
|
Noten
- ↑ NRC, 12 juni 2009, p.11
- ↑ "Laurent Fignon continue son combat contre le cancer", Le Monde, 15 januari 2010
- ↑ "Fignon facing cancer fight" Velonews, 22 juni 2009
- ↑ "Laurent Fignon est mort", L'Equipe, 31 augustus 2010
- ↑ "Laurent Fignon in intieme kring begraven", Gazet van Antwerpen, 3 september 2010
Voorganger: Bernard Hinault 1982 |
Winnaar van de Ronde van Frankrijk Laurent Fignon 1983, 1984 |
Opvolger: Bernard Hinault 1985 |
Voorganger: Marc Gomez 1983 |
Frans kampioen wielrennen Laurent Fignon 1984 |
Opvolger: Jean-Claude Leclercq 1985 |