Felix van Bourbon-Parma: verschil tussen versies

Felix van Bourbon-Parma
	1893 - 1970
prins-gemaal van Luxemburg
Periode	1919 - 1964
Voorganger	Maria Anna van Bragança
Opvolger	Josephine Charlotte van België
Vader	Robert I van Parma
Moeder	Maria Antonia van Bragança

Interactief door geschiedenis bladeren

← Oudere bewerking Nieuwere bewerking →

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Versie van 26 aug 2016 22:08

Felix Marie Vincent (Schwarzau am Steinfeld, Neder-Oostenrijk, 28 september 1893 - Luxemburg, 8 april 1970) Prins van Luxemburg, Prins van Bourbon-Parma, was de prins-gemaal van groothertogin Charlotte van Luxemburg en de vader van groothertog Jan.

Als zoon van de laatste soeverein van Parma, de in 1859 verdreven hertog Robert I en zijn 2de echtgenote Maria Antonia de Bragança, groeide hij op in Oostenrijk waar zijn zus Zita keizerin was. Felix was het 18de kind van de 24 kinderen van zijn vader (in 2 huwelijken). Hij diende tot 1918 in het Oostenrijkse leger en trad op 6 november 1919 in het huwelijk met zijn nicht groothertogin Charlotte, die op dat moment 9 maand op de troon zit. Ter gelegenheid van het huwelijk wordt hij genaturaliseerd tot Luxemburger en krijgt hij de titels van prins van Luxemburg en prins van Nassau. Van 1923 tot 1932 was hij voorzitter van het Luxemburgse Rode Kruis.

Bij de Duitse inval op 10 mei 1940 vluchtte hij met zijn gezin naar de Verenigde Staten en daarna naar Londen. In 1945 keerden zij terug en in 1947 nam hij het voorzitterschap van het Rode Kruis weer op zich (tot 1969). Charlotte droeg in 1961 de regering over aan de troonopvolger Jan en trad in 1964 ten gunste van hem af - dit tot Felix' grote ergernis. Charlotte en Felix trokken zich terug op het kasteel Fischbach. In 1969, ter gelegenheid van hun gouden huwelijksverjaardag, ontvangen Charlotte en Felix het Kruis van de Ordre de la Résistance. Felix stierf op 8 april 1970 op het kasteel Fischbach.

Kinderen

Jan van Luxemburg (5 januari 1921), trouwde Josephine Charlotte van België (11 oktober 1927 - 10 januari 2005)
Elisabeth van Luxemburg (22 december 1922- 22 november 2011), trouwde met Frans Ferdinand van Hohenberg (13 september 1927 - 16 augustus 1977), zoon van Maximiliaan van Hohenberg
Marie Adelheid van Luxemburg (21 mei 1924- 28 februari 2007), trouwde met Karl Josef graaf Henckel von Donnersmarck (7 november 1928 - 16 april 2008)
Marie Gabriëlle van Luxemburg (2 augustus 1925), trouwde met Knud van Holstein-Ledreborg (2 oktober 1919 - 25 juni 2001)
Karel van Luxemburg (7 augustus 1927– 24 juli 1977), trouwde met Joan Douglas-Dillon (31 januari 1935)
Alix van Luxemburg (24 augustus 1929), trouwde met Antoine, 13e prins van Ligne (8 maart 1925 - 21 augustus 2005)

@@ Regel 12: / Regel 12: @@
 '''Felix Marie Vincent''' ([[Schwarzau am Steinfeld]], [[Neder-Oostenrijk]], [[28 september]] [[1893]] - [[Luxemburg (stad)|Luxemburg]], [[8 april]] [[1970]]) Prins van Luxemburg, Prins van [[Bourbon-Parma]], was de [[prins-gemaal]] van groothertogin [[Charlotte van Luxemburg]] en de vader van groothertog [[Jan van Luxemburg (1921)|Jan]].
-Als zoon van de laatste soeverein van [[Hertogdom Parma en Piacenza|Parma]], de in 1859 verdreven hertog [[Robert I van Parma|Robert I]] en zijn 2de echtgenote Antonia van Bragance, groeide hij op in [[Oostenrijk]] waar zijn zus [[Zita van Bourbon-Parma|Zita]] keizerin was. Felix was het 18de kind van de 24 kinderen van zijn vader (in 2 huwelijken). Hij diende tot 1918 in het Oostenrijkse leger en trad op 6 november 1919 in het huwelijk met zijn nicht groothertogin Charlotte, die op dat moment 9 maand op de troon zit. Ter gelegenheid van het huwelijk wordt hij genaturaliseerd tot Luxemburger en krijgt hij de titels van prins van Luxemburg en prins van Nassau. Van 1923 tot 1932 was hij voorzitter van het Luxemburgse [[Rode Kruis]].
+Als zoon van de laatste soeverein van [[Hertogdom Parma en Piacenza|Parma]], de in 1859 verdreven hertog [[Robert I van Parma|Robert I]] en zijn 2de echtgenote Maria Antonia de Bragança, groeide hij op in [[Oostenrijk]] waar zijn zus [[Zita van Bourbon-Parma|Zita]] keizerin was. Felix was het 18de kind van de 24 kinderen van zijn vader (in 2 huwelijken). Hij diende tot 1918 in het Oostenrijkse leger en trad op 6 november 1919 in het huwelijk met zijn nicht groothertogin Charlotte, die op dat moment 9 maand op de troon zit. Ter gelegenheid van het huwelijk wordt hij genaturaliseerd tot Luxemburger en krijgt hij de titels van prins van Luxemburg en prins van Nassau. Van 1923 tot 1932 was hij voorzitter van het Luxemburgse [[Rode Kruis]].
 Bij de Duitse inval op 10 mei 1940 vluchtte hij met zijn gezin naar de [[Verenigde Staten]] en daarna naar [[Londen]]. In [[1945]] keerden zij terug en in 1947 nam hij het voorzitterschap van het Rode Kruis weer op zich (tot 1969). Charlotte droeg in 1961 de regering over aan de troonopvolger [[Jan van Luxemburg (1921)|Jan]] en trad in 1964 ten gunste van hem af - dit tot Felix' grote ergernis. Charlotte en Felix trokken zich terug op het kasteel Fischbach. In 1969, ter gelegenheid van hun gouden huwelijksverjaardag, ontvangen Charlotte en Felix het Kruis van de Ordre de la Résistance. Felix stierf op 8 april 1970 op het kasteel [[Fischbach (Luxemburg)|Fischbach]].