Madagaskarhavik: verschil tussen versies
update iucn-status en uitbreiding |
|||
Regel 22: | Regel 22: | ||
== Verspreiding en leefgebied == |
== Verspreiding en leefgebied == |
||
Het is een endemische soort uit [[Madagaskar]]. De leefgebieden |
Het is een endemische soort uit [[Madagaskar]]. De leefgebieden liggen in natuurlijk bos. De vogel is gevoelig voor verstoring. |
||
== Status == |
== Status == |
Versie van 30 jul 2021 10:49
Madagaskarhavik IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2020) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Accipiter henstii (Schlegel, 1873)[2] | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Madagaskarhavik op Wikispecies | |||||||||||||
|
De madagaskarhavik (Accipiter henstii) is een roofvogel uit de familie van de havikachtigen (Accipitridae). De vogel werd in 1870 door de Nederlander Douwe Casparus van Dam op Madagaskar bemachtigd en naar Leiden gestuurd en in 1873 door Hermann Schlegel beschreven.
Kenmerken
Deze havik lijkt zeer sterk op de gewone havik van het Noordelijk Halfrond, zowel qua formaat als uiterlijk. De roofvogel is 52 tot62 cm lang, met een spanwijdte 86 tot 100. De vogel heeft gele ogen en de witte onderstaartdekveren zijn licht gestreept.[3]
Verspreiding en leefgebied
Het is een endemische soort uit Madagaskar. De leefgebieden liggen in natuurlijk bos. De vogel is gevoelig voor verstoring.
Status
De madagaskarhavik heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2020 door BirdLife International geschat op 500 tot 1000 volwassen individuen. De populatie-aantallen nemen af door habitatverlies. Het leefgebied wordt aangetast door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor agrarisch gebruik. Om deze redenen staat deze soort als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
- ↑ a b (en) Madagaskarhavik op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ (fr) Schlegel, H. 1873. Revue de la collection des oiseaux de proie faisant partie du muséé des Pays Bas (Juillet 1873) p. 62. In: Revue méthodique et critique des collections déposées dans cet établissement. vol. 2, 1862!
- ↑ (en) Kemp, A. C. et al., 2020. Henst's Goshawk (Accipiter henstii), version 1.0. In Birds of the World. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA. DOI:10.2173/bow.hengos1.01