Engels

Het Engels behoort tot de West-Germaanse tak van de Germaanse talen. Het is de officiële taal van onder andere het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten van Amerika, Belize, Nigeria, Australië en Nieuw-Zeeland, en een van de officiële talen van onder andere Ierland, Canada en Zuid-Afrika.
De Engelse taal is vanaf de 20e eeuw de invloedrijkste taal ter wereld. Dit is deels het gevolg van de Britse expansie in de 19de eeuw waardoor het Engels in veel voormalige koloniën nog steeds de voornaamste (ambtelijke en bestuurlijke) taal is maar vooral door de cultureel en wetenschappelijk dominerende Verenigde Staten. Het wordt door veel mensen als tweede taal gesproken en fungeert als lingua franca bij de communicatie in wetenschap, techniek en het internationale politieke en economische verkeer in de wereld. Het is ook de enige West-Germaanse taal, naast het Nederlands, dat een officiële taal van een land is.

Het Engels stamt af van de Germaanse talen die in Groot-Brittannië gesproken werden, in het bijzonder de taal van de Angelen, de Saksen en de Juten. Het is sterk beïnvloed door het Oud-Noors en vooral het Frans. De grammaticale structuur is Germaans maar met heel veel woorden ontleend aan het Frans en Latijn. Men noemt Engels soms een brugtaal tussen de Germaanse- en Romaanse talen.

Het Engels wordt doorgaans als volgt geperiodiseerd: