Stekelrog

Stekelrog IUCN-status: Gevoelig (2005)
Onvolwassen stekelrog
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Chondrichthyes (Kraakbeenvissen) Onderklasse: Elasmobranchii (Haaien en roggen) Superorde: Batoidea (Roggen) Orde: Rajiformes Familie: Rajidae Geslacht: Raja
Soort
Raja clavata Linnaeus, 1758
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Stekelrog op Wikispecies
Portaal    Biologie

De stekelrog of gewone rog (Raja clavata) is een rog uit de familie Rajidae.

Kenmerken

Deze rog is bruingrijs met donkere vlekken en stipjes, de buikzijde is lichter. Hij heeft stekels op de rug en de staart, en ook de buik is stekelig. Een stekelrog wordt ongeveer 85 cm lang.

Leefwijze

Deze dieren liggen meestal op de zeebodem te wachten op een passerende prooi. Ze zijn nagenoeg onzichtbaar dankzij hun camouflage.

Verspreiding en leefgebied

Deze kraakbeenvis komt voor in ondiep water met modder- en zandbodem, onder andere in de Atlantische Oceaan, de Middellandse Zee en Zwarte Zee.

Relatie met de mens

Stekelroggen zijn in veel openbare aquaria te bezichtigen. Soms worden ze zoals in Nausicaä in Boulogne-sur-Mer in open "aaibakken" gehouden, omdat het dier totaal ongevaarlijk is, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de giftige pijlstaartrog.

Status aan de Nederlandse en Belgische kusten

Stekelroggen komen voor op een diepte tussen de 2 en 60 m in de Noordzee. Zij zetten hun eieren af in ondiep water. De zwarte eikapsels van de stekelrog kan men langs de Belgische en Nederlandse kust aantreffen. Omdat ze betrekkelijk weinig eieren produceren, zijn ze erg gevoelig voor overbevissing. De soort staat als gevoelig op de internationale Rode Lijst van de IUCN en als kwetsbaar op de Nederlandse Rode Lijst.

• 
  ei
• 
  jong
• 
  Detail oog
• 
  Detail bek

Externe links

• SoortenBank.nl beschrijving en afbeeldingen
• FishBase – Raja clavata

Bronnen, noten en/of referenties

• David Burnie (2001) - Animals, Dorling Kindersley Limited, London. ISBN 90-18-01564-4 (naar het Nederlands vertaald door Jaap Bouwman en Henk J. Nieuwenkamp).