Sudbury Town (metrostation)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Sudbury Town
Sudbury Town
Algemeen
Beheerd door London Underground
Monumentenlijst sinds 19 februari 1971
Monument klasse II*
Inschrijfnummer 1294594
Underground
Zone 4
Architect(en) Charles Holden
Opening 28 juni 1903
Type Doorgangsstation
Constructie Maaiveld
Perrons 2 zijperrons
Metrosporen 2
Undergroundreizigers
Jaar In-/uitstappers
2006
2007
2019
2020
2021
2022
2,103 miljoen
2,294 miljoen
1,826 miljoen
1,278 miljoen
0,836 miljoen
1,389[1] miljoen
Undergroundlijnen
LijnRichtingVolgend station
UxbridgeSudbury Hill
CockfostersAlperton
Overig openbaarvervoer
Buslijn(en) 204, 487 en H17
Ligging
Coördinaten 51° 33' NB, 0° 19' WL
Plaats Sudbury
District (borough) London Borough of Brent/
London Borough of Ealing
Sudbury Town (metro van Londen)
Sudbury Town
Transport for London - Lijst metrostations
Portaal  Portaalicoon   Openbaar vervoer
Londen

Sudbury Town is een station van de metro van Londen aan de Piccadilly Line dat is geopend in 1903. Het oorspronkelijke gebouw is in 1932 vervangen door een gebouw ontworpen door Charles Holden in de stijl die "bakstenen doos met betonnen deksel" genoemd wordt.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Op 23 juni 1903 kreeg de District Railway (DR), de latere District Line, een noordtak vanuit Ealing Common naar Park Royal & Twyford Abbey, waar kort daarvoor het terrein voor tuinbouwtentoonstellingen was geopend door de Royal Agricultural Society. Op 28 juni 1903 volgde de verlenging van deze tak tot South Harrow met onderweg een station bij Sudbury Town. De noordtak was het eerste deel van de DR dat geëlektrificeerd was. De toen bestaande diep gelegen lijnen, City and South London Railway, Waterloo and City Railway en Central London Railway, waren van meet af aan geëlektrificeerd. In 1910 werd de noordtak bij Rayners Lane aangesloten op de Metropolitan Railway en werd Uxbridge het nieuwe eindpunt van de DR.

In 1925, twee jaar na de grote reorganisatie van de Britse spoorwegen, gaf de LNER haar verzet tegen de verlenging van de Great Northern Piccadilly & Brompton Railway (GNP&BR), de latere Piccadilly Line, aan de oostkant van de stad op, waarmee de weg vrij kwam voor verlengingen van de lijn aan beide uiteinden. De westelijke verlenging bestond uit eigen sporen tussen Hammersmith en Acton Town en de overname van de noordtak van de District Line.

Op 4 juli 1932 begonnen de diensten van de Piccadilly-lijn ten westen van het oorspronkelijke eindpunt in Hammersmith. Van Ealing Common naar South Harrow werd de District Line vervangen door de Piccadilly Line en sindsdien rijden de District Line metro's naar het westen alleen nog naar Ealing Broadway.

Ligging en inrichting[bewerken | brontekst bewerken]

Het station ligt op de grens tussen de Londense wijken Brent en Ealing, met de hoofdingang op Station Approach in Sudbury. Het voorplein van het station staat bekend als Station Crescent. Sudbury in Sudbury, dat het westelijke deel van Wembley vormt. Ongeveer 350 meter noordelijker ligt spoorwegstation Sudbury & Harrow en station Wembley Central aan de Bakerloo Line en de Watford DC Line ligt op ongeveer 1 km ten oosten van het station. Aanvankelijk had het station een stationsgebouw met een punt dak, maar de overgang naar de Piccadilly Line was aanleiding om het station te vernieuwen.

Het oorspronkelijke stationsgebouw werd in 1930 gesloopt om plaats te maken voor een nieuw station dat werd ontworpen door Charles Holden in een moderne Europese stijl uit baksteen, gewapend beton en glas. Net als de stations bij Sudbury Hill in het noorden en Alperton in het zuiden, alsmede anderen die Holden ontwierp voor de verlengingen van de Piccadilly Line, bijvoorbeeld Acton Town en Oakwood, heeft Sudbury Town een hoge blokvormige stationshal die uitsteekt boven een lage horizontale structuur met stationsvoorzieningen en winkels. De bakstenen muren van de stationshal hebben grote raampartijen en het geheel is afgedekt met een plat betonnen plaatdak.

Het hoofdgebouw staat aan de noordkant van het spoor waar reizigers vanuit de stationshal achter de OV-poortjes meteen op het perron richting de stad uitkomen. Langs het perron voor de andere richting staat een kleiner gebouw met wachtkamer en OV-poortjes. Beide gebouwen zijn met vaste trappen verbonden met een loopbrug vlak ten oosten van de gebouwen. Daarnaast is de loopbrug bereikbaar met hellingbanen aan beide uiteinden en omdat deze hellingen en trappen buiten de OV-poortjes liggen kunnen buurtbewoners de brug ook gebruiken om de metro over te steken. Sommige van de oorspronkelijke stationsborden gebruiken het Johnston Delf Smith-lettertype, in plaats van het standaard Johnston-lettertype van London Underground. Sudbury Town station is op 19 februari 1971 op de monumentenlijst geplaatst.

Reizigersdienst[bewerken | brontekst bewerken]

De normale dienst tijdens de daluren omvat:

  • 6 ritten per uur naar Cockfosters
  • 3 ritten per uur naar Uxbridge via Rayners Lane
  • 3 ritten per uur naar Rayners Lane

Tijdens de spits geldt:

  • 12 ritten per uur naar Cockfosters
  • 8 ritten per uur naar Uxbridge via Rayners Lane
  • 4 ritten per uur naar Rayners Lane

Fotoarchief[bewerken | brontekst bewerken]