Super Prestige Pernod 1979

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Super Prestige Pernod 1979 was de 21e editie van dit regelmatigheidsklassement in het wielrennen. Ten opzichte van vorig jaar werd de kalender uitgebreid tot 25 koersen: het Kampioenschap van Zürich kwam weer terug op de kalender (de wedstrijd telde ook in 1975 al mee). Ook Gent-Wevelgem, Milaan-Turijn en de GP Fourmies leverden voor het eerst punten op. Daarentegen telden de Catalaanse Week en Parijs-Brussel dit jaar niet meer mee voor de Super Prestige Pernod.

Tourwinnaar Bernard Hinault werd de eerste Franse winnaar van het eindklassement sinds 1966. Hij won in totaal vijf koersen die meetelden voor het klassement en verwees Girowinnaar Giuseppe Saronni naar de tweede plaats en Vueltawinnaar Joop Zoetemelk naar plek drie. Het was voor het eerst dat de top drie enkel bestond uit winnaars van een grote ronde.[1] Francesco Moser (de eindwinnaar van vorig seizoen) eindigde als vierde en wereldkampioen Jan Raas werd vijfde. Raas werd dit jaar de eerste renner die drie keer de Amstel Gold Race won. Behalve de Super Prestige Pernod werden er nog twee andere prijzen uitgereikt: de Prestige Pernod voor Franse renners en de Promotion Pernod voor Franse renners onder de 25 jaar.

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Koers Winnaar
7–14 maart Vlag van Frankrijk Parijs-Nice Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
17 maart Vlag van Italië Milaan-San Remo (1979) Vlag van België Roger De Vlaeminck
1 april Vlag van België Ronde van Vlaanderen (1979) Vlag van Nederland Jan Raas
4 april Vlag van België Gent-Wevelgem Vlag van Italië Francesco Moser
8 april Vlag van Frankrijk Parijs-Roubaix (1979) Vlag van Italië Francesco Moser
10 april Vlag van België Waalse Pijl Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
14 april Vlag van Nederland Amstel Gold Race (1979) Vlag van Nederland Jan Raas
22 april Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik Vlag van Duitsland Dietrich Thurau
1 mei Vlag van Duitsland Rund um den Henninger-Turm Vlag van België Daniel Willems
6 mei Vlag van Zwitserland Kampioenschap van Zürich Vlag van Italië Giuseppe Saronni
24 april–13 mei Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ronde van Spanje (1979) Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
8–13 mei Vlag van Zwitserland Ronde van Romandië Vlag van Italië Giuseppe Saronni
9–13 mei Vlag van Frankrijk Vierdaagse van Duinkerke Vlag van België Daniel Willems
20 mei Vlag van Frankrijk Bordeaux-Parijs Vlag van Frankrijk André Chalmel
21–28 mei Vlag van Frankrijk Critérium du Dauphiné Libéré Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
17 mei–6 juni Vlag van Italië Ronde van Italië (1979) Vlag van Italië Giuseppe Saronni
13–17 juni Vlag van Frankrijk Grand Prix du Midi Libre Vlag van Italië Giuseppe Saronni
13–22 juni Vlag van Zwitserland Ronde van Zwitserland Vlag van België Wilfried Wesemael
27 juni–22 juli Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk (1979) Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
26 augustus Vlag van Nederland Wereldkampioenschap in Valkenburg (1979) Vlag van Nederland Jan Raas
1 september Vlag van Italië Milaan-Turijn Vlag van Italië Alfio Vandi
9 september Vlag van Frankrijk GP Fourmies Vlag van België Jean-Luc Vandenbroucke
23 september Vlag van Frankrijk Grote Landenprijs Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
30 september Vlag van Frankrijk Grote Herfstprijs Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
13 oktober Vlag van Italië Ronde van Lombardije Vlag van Frankrijk Bernard Hinault

Eindklassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Plek Renner Punten
1 Vlag van Frankrijk Bernard Hinault 421
2 Vlag van Italië Giuseppe Saronni 330
3 Vlag van Nederland Joop Zoetemelk 325
4 Vlag van Italië Francesco Moser 245
5 Vlag van Nederland Jan Raas 240
6 Vlag van België Daniel Willems 203
7 Vlag van België Roger De Vlaeminck 150
8 Vlag van Nederland Henk Lubberding 138
9 Vlag van Duitsland Dietrich Thurau 127
10 Vlag van Nederland Hennie Kuiper 108