Canyon//SRAM Racing

Canyon//SRAM
	Het team in 2022
Teaminformatie
UCI-code	CSR (2018)
Land	Duitsland
Opgericht	2002
Discipline(s)	Baan- en wegwielrennen
Fietsmerk	Giant (2002-2008); Scott (2009-2011); Specialized (2012-2014); Cervélo (2015); Canyon (2016-2021)
Onderdelen	SRAM
Sleutelfiguren
Algemeen manager	Bob Stapleton (2002-2011); Kristy Scrymgeour (2012-2015); Ronny Lauke (2016-2021)
Ploegleider	Beth Duryea
Ploegleider	Lars Teutenberg
Ploegleider	Jörg Werner
Ploegnamen
2002-2007; 2008; 2008; 2009; 2009; 2010; 2011; 2012-2014; 2015; 2016-2021; 2022	Team T-Mobile Women; Team High Road Women; Team Columbia Women; Team Columbia-High Road Women; Team Columbia-HTC Women; Team HTC-Columbia Women; HTC-Highroad Women; Specialized-lululemon; Velocio-SRAM Pro Cycling; Canyon-SRAM; Canyon//SRAM Racing
	; Tenue
	; Tenue
Portaal	Wielersport

Canyon//SRAM Racing (UCI Code: CSR) is een Duitse professionele wielerploeg voor vrouwen, die uitkomt op baan en op de weg. De sponsors zijn het fietsenmerk Canyon en SRAM (fietsonderdelen).

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De ploeg startte in 2002 onder de naam Team T-Mobile Women. Vanaf 2008 kwam de ploeg uit onder een aantal combinaties van de namen Highroad, Columbia en HTC. In 2011 reed de ploeg onder de naam HTC-Highroad Women. Nadat HTC zijn wielersponsoring staakte, verhuisde het merendeel van staf en rensters naar de nieuwe ploeg Specialized-lululemon.^[1] In 2015 droeg het team de naam Velocio-SRAM,^[2] maar Velocio stopte na één jaar,^[3] waarna fietsmerk Canyon die plaats innam in 2016: Canyon-SRAM.^[4]

2002-2007: T-Mobile[bewerken | brontekst bewerken]

In het eerste jaar won Deirdre Demet-Barry de wereldbekerwedstrijd in Montréal en Amber Neben won een etappe en het eindklassement van de Gracia Orlová. In 2003 werden diverse wedstrijden gewonnen, zoals het Amerikaans kampioenschap tijdrijden door Kimberly Bruckner en de wegrit door Neben. Bruckler werd tevens Pan-Amerikaans kampioene tijdrijden en Neben won ook het eindklassement van de Tour de Grand Montréal. In 2004 won Kristin Armstrong het Amerikaans kampioenschap op de weg, won Demet-Barry twee etappes in de Tour de l'Aude en won Neben de derde etappe in de Giro della Toscana. In 2005 won Armstrong zowel de nationale titel in de tijdrit als twee etappes en het eindklassement in de Sea Otter Classic. In 2006 werden drie wereldbekerwedstrijden gewonnen en tevens het ploegen- en individuele klassement door Ina-Yoko Teutenberg. Ook won Judith Arndt drie etappes en het eindklassement van de Gracia Orlová. In 2007 won de ploeg de eindklassementen van de Ronde van Nieuw-Zeeland, Gracia Orlová, Tour de Grand Montréal en de Thüringen Rundfahrt. Chantal Beltman won de wereldbekerwedstrijd Open de Suède Vårgårda en Linda Villumsen werd Europees kampioene bij de beloften, uitkomend voor Denemarken.

2008-2011: Highroad / Columbia / HTC[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 2008 kwam de ploeg uit onder een aantal combinaties van de namen Highroad, Columbia en HTC. De eerste helft van 2008 heette de ploeg Highroad en vanaf 8 juni ging men verder onder de naam Columbia. Vanaf 2009 werd HTC drie jaar lang sponsor en mede-naamgever. In 2008 behaalde het team 50 overwinningen, waaronder vijf nationale titels en vier wereldbekerwedstrijden, zo won Judith Arndt de Ronde van Vlaanderen en Chantal Beltman de Ronde van Drenthe. Bijna de helft van de overwinningen kwam echter op naam van Ina-Yoko Teutenberg, zij won etappes in o.a. de grote rondes Tour de l'Aude, Giro Donne en Route de France. In 2009 werden ruim 30 wedstrijden gewonnen, waaronder vier nationale titels. Net als het jaar ervoor werd de helft van alle overwinningen geboekt door Teutenberg; zij won tevens de Ronde van Vlaanderen. Daarnaast won Arndt het eindklassement van de Emakumeen Bira, Linda Villumsen won de Thüringen Rundfahrt en Kimberly Anderson won de Route de France. De nieuwe Nederlandse aanwinst Ellen van Dijk werd Europees kampioene tijdrijden bij de beloften. Ook in 2010 werden ruim 30 koersen gewonnen en wederom stond meer dan de helft op naam van Teutenberg. Zij won de eerste vier etappes van de Giro Donne, drie etappes van de Tour de l'Aude en zowel de wereldbeker als het eindklassement van de Ronde van Chongming. In 2011 won het team ruim 50 wedstrijden, waaronder de wereldtitel tijdrijden voor Judith Arndt, zes nationale titels, twee wereldbekers en de eindklassementen in de Ronde van Chongming, Ronde van Qatar, Energiewacht Tour en de Giro del Trentino.

2012-2014: Specialized-lululemon[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 2012 heette de ploeg drie jaar Specialized-lululemon. De Nederlandse Adrie Visser en de Duitse Judith Arndt verlieten na 2011 de ploeg en versterking kwam er van o.a. de Duitsers Trixi Worrack en Lisa Brennauer. In het eerste jaar won het team bijna 50 wedstrijden, waaronder vier nationale titels, de wereldbekers Open de Suède Vårgårda en de Waalse Pijl (door Evelyn Stevens), het Pan-Amerikaanse kampioenschap tijdrijden (door Amber Neben) en op 16 september won de ploeg als eerste merkenteam het heringevoerde wereldkampioenschap ploegentijdrijden in Valkenburg aan de Geul. Na 2012 verlieten o.a. Emilia Fahlin, Chloe Hosking en Amber Neben, de ploeg werd versterkt met o.a. de Amerikanen Tayler Wiles en Carmen Small. Ook in 2013 boekte de ploeg ruim 30 overwinningen, maar deze keer zonder Teutenberg. Zij kwam op 7 maart zwaar ten val tijdens de Drentse 8 van Dwingeloo.^[5] Ze kwam dat seizoen niet meer in actie en beëindigde eind 2013 haar carrière.^[6]^[7] Dit jaar kwam de helft van de zeges op naam van Ellen van Dijk, met als kroon op haar jaar de wereldtitel tijdrijden in Florence. Twee dagen eerder won de ploeg voor de tweede keer het WK ploegentijdrijden en tevens de vierde winst in een ploegentijdrit in twee maanden tijd. Ook werden de eindklassementen gewonnen van de Energiewacht Tour, Gracia Orlová, Giro del Trentino, Lotto-Decca Tour en Holland Ladies Tour. Naast Teutenberg verliet ook o.a. Van Dijk de ploeg na 2013, de ploeg kreeg versterking van Chantal Blaak, de Australische Tiffany Cromwell, de Française Élise Delzenne en de Canadese Karol-Ann Canuel. In 2014 won de ploeg ruim 20 wedstrijden, waaronder de twee wereldbekers in Vårgårda, de derde opeenvolgende wereldtitel ploegentijdrijden en twee nationale en een wereldtitel in de tijdrit voor Lisa Brennauer. Evelyn Stevens won daarnaast het Pan-Amerikaans kampioenschap tijdrijden, de Philadelphia Cycling Classic en de eindklassementen in Thüringen en de Holland Ladies Tour.

Vanaf 2015: Velocio-SRAM / Canyon-SRAM[bewerken | brontekst bewerken]

In 2015 ging het team verder als Velocio-SRAM en na het afhaken van sponsor Velocio, nam fietsmerk Canyon vanaf 2016 die plaats in. Voor het seizoen 2015 verlieten o.a. Chantal Blaak, Carmen Small en Evelyn Stevens de ploeg en versterking kwam er van de Wit-Russische Alena Amialiusik, de Duitse Mieke Kröger en de Italiaanse Barbara Guarischi. In 2015 werden ruim 35 wedstrijden gewonnen, waaronder de vierde opeenvolgende wereldtitel ploegentijdrijden, de Europese tijdrittitel bij de beloften voor Kröger, vijf nationale titels, de wereldbeker Sparkassen Giro in Bochum en de eindklassementen in de Ronde van Californië, The Women's Tour, Holland Ladies Tour en de Tour de l'Ardèche.

Na 2015 verlieten o.a. Karol-Ann Canuel en Tayler Wiles de ploeg en werden Hannah Barnes, Elena Cecchini en Alexis Ryan aangetrokken. In 2016 boekte de ploeg slechts tien overwinningen, waaronder vier nationale titels, Guarischi won de Omloop van Borsele, Cecchini won het eindklassement in de Ronde van Thüringen en Tiffany Cromwell won de vierde etappe van de Giro Rosa: de enige overwinning van de ploeg in de eerste editie van de Women's World Tour. In de Trofeo Alfredo Binda kwam Worrack zwaar ten val, waardoor ze een nier moest laten verwijderen, maar bij haar terugkomst won ze meteen het Duits kampioenschap tijdrijden.^[8]

In 2016 bestond het team uit negen rensters.^[9] Alle negen bleven bij het team voor het seizoen 2017, aangevuld met Pauline Ferrand-Prévot en de winnares van de Zwift Academy-finale: Leah Thorvilson.^[10]^[11] In 2017 werden tien wedstrijden gewonnen, waaronder drie mountainbikewedstrijden door Ferrand-Prévot, Barnes won de 3e etappe van de Giro Rosa, Worrack prolongeerde haar Duitse tijdrittitel en Brennauer won het eindklassement in Thüringen en ze won een etappe en het puntenklassement van de Boels Ladies Tour.

De Duitse Christa Riffel was stagiaire vanaf augustus 2017 en was een van de nieuwe rensters voor 2018, samen met de Poolse Katarzyna Niewiadoma (WM3), de Duitse Lisa Klein (Cervélo-Bigla) en de Britse Alice Barnes (Drops), die hierdoor verenigd werd met haar oudere zus Hannah.^[12] Ook deze keer werd één renster toegevoegd door het winnen van de Zwift Academy: Tanja Erath.^[13] Tevens verlieten drie rensters de ploeg: Lisa Brennauer vertrok naar Wiggle High5; Barbara Guarischi en Mieke Kröger vertrokken naar Team Virtu.^[14] In 2018 won de ploeg 18 koersen, waaronder de wegrit van de Middellandse Zeespelen door Cecchini en de World Tourwedstrijd Trofeo Alfredo Binda door Niewiadoma, zij won tevens het eindklassement in de Tour de l'Ardèche. Naast vier nationale titels won de ploeg voor de vijfde keer het wereldkampioenschap ploegentijdrijden in Innsbruck.

Voor het seizoen 2019 verliet enkel Trixi Worrack na zeven jaar de ploeg.^[15] De ploeg werd aangevuld met de eveneens Duitse Hannah Ludwig^[16] en met de Israëlische rensters Rotem Gafinovitz (Waowdeals) en Omer Shapira (Cylance).^[17] Voor het derde jaar op rij kreeg een renster een contract door het winnen van de Zwift Academy: de Nieuw-Zeelandse Ella Harris.^[18]

WK Ploegentijdrit[bewerken | brontekst bewerken]

De ploeg won sinds de herinvoering in 2012 de eerste vier edities van het WK ploegentijdrijden. Specialized-lululemon versloeg in de eerste editie in Valkenburg het Australische Orica-AIS met 24 seconden; de rest volgde pas op twee minuten of meer. In 2013 werden in Florence de ploegen Rabo-Liv en Orica-AIS geklopt met ruim een minuut voorsprong. In Ponferrada in 2014 werd Orica-AIS wederom tweede op ruim een minuut en Astana-BePink werd derde op ruim twee minuten. Rabo-Liv, dat aanvankelijk op koers voor zilver lag, werd laatste door een hevige valpartij. Ook in Richmond in 2015 won de ploeg die inmiddels Velocio-SRAM heette voor de vierde keer op rij, met slechts zes seconden voor Boels Dolmans en bijna een minuut voor Rabo-Liv. Het vijfde jaar, in 2016, werd het team tweede op 48 seconden achter Boels Dolmans en in 2017 werd de ploeg vierde op een minuut achter Team Sunweb. In 2018 won de ploeg voor de vijfde keer, de (voorlopig) laatste ploegentijdrit voor merkenteams, met 20 seconden voorsprong op Boels Dolmans en Team Sunweb.^[19]

Bekende (ex-)rensters[bewerken | brontekst bewerken]

Voormalige: Kristin Armstrong (2003-2005); Suzanne de Goede (2007); Oenone Wood (2007-2008); Madeleine Sandig (2008); Chantal Beltman (2007-2009); Mara Abbott (2008-2009); / Linda Villumsen (2007-2010); Noemi Cantele (2010); Judith Arndt (2006-2011); Adrie Visser (2010-2011); Emilia Fahlin (2007-2012); Chloe Hosking (2010-2012); Amber Neben (2003, 2011-2012); Charlotte Becker (2011-2012); Clara Hughes (2012); Ina-Yoko Teutenberg (2005-2013); Ellen van Dijk (2009-2013); Evelyn Stevens (2010-2014); Carmen Small (2013-2014)

Chantal Blaak (2014)

Loren Rowney (2012-2015)

Tayler Wiles (2013-2015)

Karol-Ann Canuel (2014-2015)

Elise Delzenne (2014-2015)

Lisa Brennauer (2012-2017)

Barbara Guarischi (2015-2017)

Mieke Kröger (2015-2017)

Trixi Worrack (2012-2018)

Elena Cecchini (2016-2020)

Tanja Erath (2018-2020)

Rotem Gafinovitz (2019-2020)

Jessica Pratt (2020)

Hannah Barnes (2016-2021)

Alexis Ryan (2016-2021)

Pauline Ferrand-Prévot (2017-2021)

Hannah Ludwig (2019-2021)

Omer Shapira (2019-2021)

Team 2022: Tiffany Cromwell (2015-2022); Alena Amialiusik (2016-2022); Alice Barnes (2018-2022); Katarzyna Niewiadoma (2018-2022); Ella Harris (2019-2022); Lisa Klein (2019-2022); Neve Bradbury (2021-2022); Elise Chabbey (2021-2022); Chloé Dygert (2021-2022); Mikayla Harvey (2021-2022); Shari Bossuyt (2022); Soraya Paladin (2022); Pauliena Rooijakkers (2022); Sarah Roy (2022)

Voornaamste resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

T-Mobile[bewerken | brontekst bewerken]

2002: Eindklassement Gracia Orlová: Amber Neben; WB Montréal: Deirdre Demet-Barry

2003: Pan-Amerikaanse kampioene tijdrijden: Kimberly Bruckler; Amerikaanse kampioene op de weg: Amber Neben; Amerikaanse kampioene tijdrijden: Kimberly Bruckler; Eindklassement Tour de Grand Montréal: Amber Neben

2004: Amerikaanse kampioene op de weg: Kristin Armstrong; 2e en 6e etappe Tour de l'Aude: Deirdre Demet-Barry; 3e etappe Giro della Toscana: Amber Neben

2005: Amerikaanse kampioene tijdrijden: Kristin Armstrong; Eindklassement Sea Otter Classic: Kristin Armstrong

2006: Eindklassement Gracia Orlová: Judith Arndt; WB Geelong: Ina-Yoko Teutenberg; WB Montréal: Judith Arndt; WB Rotterdam Tour: Ina-Yoko Teutenberg; 2 Ploegenklassement Wereldbeker; 2 Individueel klassement Wereldbeker: Ina-Yoko Teutenberg

2007: Wereldkampioene Puntenkoers, vrouwen elite: Katherine Bates; Europees kampioene,beloften: Linda Villumsen; Eindklassement Ronde van Nieuw-Zeeland: Judith Arndt; Eindklassement Gracia Orlová: Judith Arndt; Eindklassement Tour de Grand Montréal: Oenone Wood; Eindklassement Thüringen Rundfahrt: Judith Arndt; WB Open de Suède Vårgårda: Chantal Beltman; Ploegenklassement Wereldbeker

Highroad / Columbia / HTC[bewerken | brontekst bewerken]

2008: Australisch kampioene op de weg: Oenone Wood; Deense kampioene tijdrijden: Linda Villumsen; Deense kampioene op de weg: Linda Villumsen; Duitse kampioene op de weg: Luise Keller; Zweedse kampioene op de weg: Emilia Fahlin; Eindklassement Thüringen Rundfahrt: Judith Arndt; Eindklassement Route de France: Luise Keller; Eindklassement Giro della Toscana: Judith Arndt; WB Ronde van Vlaanderen: Judith Arndt; WB Ronde van Drenthe: Chantal Beltman; WB Montréal: Judith Arndt; WB Rund um die Nürnberger Altstadt: Judith Arndt; Ploegenklassement Wereldbeker; Individueel klassement Wereldbeker: Judith Arndt

2009: Europees kampioene tijdrijden,beloften: Ellen van Dijk; Deense kampioene tijdrijden: Linda Villumsen; Deense kampioene op de weg: Linda Villumsen; Duitse kampioene op de weg: Ina-Yoko Teutenberg; Zweedse kampioene tijdrijden: Emilia Fahlin; Eindklassement Emakumeen Bira: Judith Arndt; Eindklassement Thüringen Rundfahrt: Linda Villumsen; Eindklassement Route de France: Kimberly Anderson; WB Ronde van Vlaanderen: Ina-Yoko Teutenberg

2010: Amerikaanse kampioene tijdrijden: Evelyn Stevens; Duitse kampioene tijdrijden: Judith Arndt; Zweedse kampioene op de weg: Emilia Fahlin; Zweedse kampioene tijdrijden: Emilia Fahlin; Sparkassen Giro Bochum: Ellen van Dijk; Chrono Gatineau: Evelyn Stevens; Eindklassement Giro della Toscana: Judith Arndt; Eindklassement Ronde van Chongming: Ina-Yoko Teutenberg; WB Ronde van Chongming: Ina-Yoko Teutenberg

2011: Wereldkampioen tijdrijden, vrouwen elite: Judith Arndt; Amerikaanse kampioene tijdrijden: Evelyn Stevens; Duitse kampioene tijdrijden: Judith Arndt; Duitse kampioene op de weg: Ina-Yoko Teutenberg; Nederlands kampioene achtervolging: Ellen van Dijk; Nederlands kampioene koppelkoers: Ellen van Dijk; Zweedse kampioene tijdrijden: Emilia Fahlin; Chrono des Herbiers: Amber Neben; Chrono Champenois: Judith Arndt; Eindklassement Ronde van Qatar: Ellen van Dijk; Eindklassement Ronde van Nieuw-Zeeland: Judith Arndt; Eindklassement Energiewacht Tour: Adrie Visser; Eindklassement Giro del Trentino: Judith Arndt; Eindklassement Ronde van Chongming: Ina-Yoko Teutenberg; WB Ronde van Chongming: Ina-Yoko Teutenberg; WB Open de Suède Vårgårda ploegentijdrit

Specialized-lululemon[bewerken | brontekst bewerken]

2012

Wereldkampioen Ploegentijdrit, vrouwen elite

(met: Becker, Van Dijk, Neben, Stevens, Teutenberg, Worrack)

Pan-Amerikaanse kampioene tijdrijden: Amber Neben

Amerikaanse kampioene tijdrijden: Amber Neben

Canadese kampioene tijdrijden: Clara Hughes

Nederlands kampioene tijdrijden: Ellen van Dijk

Omloop van Borsele: Ellen van Dijk

Chrono des Herbiers: Amber Neben

Chrono Gatineau: Clara Hughes

GP de Gatineau: Ina-Yoko Teutenberg

Eindklassement Energiewacht Tour: Ina-Yoko Teutenberg

Eindklassement Gracia Orlová: velyn Stevens

Eindklassement Route de France: Evelyn Stevens

Eindklassement Lotto-Decca Tour: Ellen van Dijk

WB Waalse Pijl: Evelyn Stevens

2013

Wereldkampioen tijdrijden, vrouwen elite: Ellen van Dijk

Wereldkampioen Ploegentijdrit, vrouwen elite:

(met: Brennauer, Colclough, Van Dijk, Small, Stevens, Worrack)

Amerikaanse kampioene tijdrijden: Carmen Small

Duitse kampioene tijdrijden: Lisa Brennauer

Duitse kampioene op de weg: Trixi Worrack

Duitse kampioene veldrijden: Trixi Worrack

Duitse kampioene achtervolging: Lisa Brennauer

Nederlands kampioene tijdrijden: Ellen van Dijk

Chrono Gatineau: Carmen Small

Chrono Champenois: Ellen van Dijk

Philadelphia Cycling Classic: Evelyn Stevens

Eindklassemnet Energiewacht Tour: Ellen van Dijk

Eindklassement Gracia Orlová: Ellen van Dijk

Eindklassement Giro del Trentino: Evelyn Stevens

Eindklassement Lotto-Decca Tour: Ellen van Dijk

Eindklassement Holland Ladies Tour: Ellen van Dijk

WB Open de Suède Vårgårda ploegentijdrit

2014

Wereldkampioen tijdrijden, vrouwen elite: Lisa Brennauer

Wereldkampioen Ploegentijdrit, vrouwen elite:

(met: Blaak, Brennauer, Canuel, Small, Stevens, Worrack)

Pan-Amerikaanse kampioene tijdrijden, Evelyn Stevens

Duitse kampioene tijdrijden: Lisa Brennauer

Duitse kampioene op de weg: Lisa Brennauer

Chrono Gatineau: Tayler Wiles

Philadelphia Cycling Classic: Evelyn Stevens

Eindklassement Auensteiner-Radsporttage: Lisa Brennauer

Eindklassement Holland Ladies Tour: Evelyn Stevens

Eindklassement Thüringen Rundfahrt: Evelyn Stevens

WB Open de Suède Vårgårda ploegentijdrit

WB Open de Suède Vårgårda: Chantal Blaak

Velocio-SRAM / Canyon-SRAM[bewerken | brontekst bewerken]

2015

Wereldkampioen Ploegentijdrit, vrouwen elite:

(met: Amjaljoesik, Brennauer, Canuel, Guarischi, Kröger, Worrack)

Europees kampioene tijdrijden,beloften: Mieke Kröger

Canadees kampioene tijdrijden: Karol-Ann Canuel

Duits kampioene tijdrijden: Mieke Kröger

Duits kampioene op de weg: Trixi Worrack

Franse kampioene achtervolging: Élise Delzenne

Franse kampioene puntenkoers: Élise Delzenne

Franse kampioene scratch: Élise Delzenne

Wit-Russisch kampioene tijdrijden: Alena Amjaljoesik

Wit-Russisch kampioene op de weg: Alena Amjaljoesik

Wegwedstrijd op de Europese Spelen: Alena Amjaljoesik

Eindklassement Ronde van Nieuw-Zeeland: Tayler Wiles

Eindklassement Energiewacht Tour: Lisa Brennauer

Eindklassement Gracia Orlová: Alena Amjaljoesik

Eindklassement Women's Tour: Lisa Brennauer

Eindklassement Ronde van Californië: Trixi Worrack

Eindklassement Holland Ladies Tour: Lisa Brennauer

Eindklassement Tour de l'Ardèche: Tayler Wiles

WB Sparkassen Giro: Barbara Guarischi

2016: Brits kampioene op de weg: Hannah Barnes; Duitse kampioene tijdrijden: Trixi Worrack; Duitse kampioene op de weg: Mieke Kröger; Italiaans kampioene op de weg: Elena Cecchini; Omloop van Borsele: Barbara Guarischi; Eindklassement Ronde van Qatar: Trixi Worrack; Eindklassement Thüringen Rundfahrt: Elena Cecchini; 2 Wereldkampioenschap Ploegentijdrit

2017: Duitse kampioene tijdrijden: Trixi Worrack; Eindklassement Thüringen Rundfahrt: Lisa Brennauer; Puntenklassement Boels Ladies Tour: Lisa Brennauer; 3e etappe Giro Rosa: Hannah Barnes; 3e etappe Healthy Ageing Tour: Lisa Brennauer

2018

Wereldkampioen Ploegentijdrit, vrouwen elite:

(met: Amjaljoesik, A. Barnes, H. Barnes, Cecchini, Klein, Worrack)

Wegwedstrijd op de Middellandse Zeespelen: Elena Cecchini

Brits kampioene tijdrijden: Hannah Barnes

Frans kampioene veldrijden: Pauline Ferrand-Prévot

Italiaans kampioene tijdrijden: Elena Cecchini

Wit-Russisch kampioene tijdrijden: Alena Amjaljoesik

Wit-Russisch kampioene op de weg: Alena Amjaljoesik

Trofeo Alfredo Binda (WWT), Katarzyna Niewiadoma

Drentse 8: Alexis Ryan

Eindklassement Setmana Ciclista Valenciana: Hannah Barnes

Eindklassement Tour de l'Ardèche: Katarzyna Niewiadoma

2019: Brits kampioene tijdrijden: Alice Barnes; Brits kampioene op de weg: Alice Barnes; Duitse kampioene tijdrijden: Lisa Klein; Israëlisch kampioene tijdrijden: Rotem Gafinovitz; Israëlisch kampioene op de weg: Omer Shapira; Amstel Gold Race (WWT): Katarzyna Niewiadoma; Eindklassement Healthy Ageing Tour: Lisa Klein; Eindklassement BeNe Ladies Tour: Lisa Klein

2020: Israëlisch kampioene tijdrijden: Omer Shapira; Israëlisch kampioene op de weg: Omer Shapira

2021: Israëlisch kampioene op de weg: Omer Shapira; Amerikaans kampioene tijdrijden: Chloé Dygert; 3e etappe Setmana Ciclista Valenciana: Alice Barnes; 1e etappe Ronde van Zwitserland: Elise Chabbey; 2e etappe Lotto Belgium Tour: Alena Amjaljoesik

2022: Zie jaarpagina Canyon-SRAM/2022

2023: Zie jaarpagina Canyon-SRAM/2023

2024: Zie jaarpagina Canyon-SRAM/2024

Voorganger: Russische selectie (1994)	Wereldkampioen ploegentijdrit Specialized-lululemon / Velocio-SRAM 2012, 2013, 2014, 2015	Opvolger: Boels Dolmans (2016)
Voorganger: Team Sunweb (2017)	Wereldkampioen ploegentijdrit Canyon-SRAM 2018	Opvolger: Nederlandse selectie (2019)