Ronde van Drenthe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Vlag van Nederland Ronde van Drenthe
Regio Drenthe, Nederland
Periode maart
Organisator Stichting Ronde van Drenthe
Discipline weg
Type Eendagswedstrijd
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Ronde van Drenthe, ook genaamd Albert Achterhes Profronde van Drenthe, is een wielerwedstrijd die wordt verreden in de Nederlandse provincie Drenthe.

De eerste editie werd in 1960 verreden door de mannen amateurs. Vanaf 1998 werd door dezelfde organiserende stichting de eendaagse wedstrijd Novilon Eurocup voor vrouwen georganiseerd welke van 2003-2006 als een driedaagse werd verreden. In 2007 werd deze gesplitst in de drie eendaagse koersen Novilon Eurocup, Ronde van Drenthe en Drentse 8 van Dwingeloo, vanaf 2015 Drentse 8 van Westerveld geheten. In 2015 werd de Novilon Eurocup voor het laatst verreden.

In 2020 werden de drie koersen (Ronde van Drenthe voor mannen en vrouwen en Drentse 8 van Westerveld) vanwege de nasleep van de uitbraak van het coronavirus afgelast.[1]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde van Drenthe
De Ronde van Drenthe in Odoorn (2008)
Lokale naam Albert Achterhes Profronde
Classificatie
Internationale kalender UCI Europe Tour
Categorie 1.HC
Geschiedenis
Eerste editie 1960
Aantal edities 60 (2023)
Eerste winnaar Vlag van Nederland Jurre Dokter
Laatste winnaar Vlag van Noorwegen Per Strand Hagenes
Laatste Bel. winnaar Dries Van Gestel (2022)
Laatste Ned. winnaar Pim Ligthart (2019)
Meeste zeges 6 renners met 2 zeges
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Van oudsher is de koers een van de belangrijkere Nederlandse amateurklassiekers, maar tegenwoordig nemen er ook veel (semi-)professionals aan deel. Een deel van het parcours voert over kinderkopjes (kasseien) en daarom wordt ze ook weleens de kleine Hel van het Noorden genoemd, een verwijzing naar de veel bekendere wedstrijd Parijs-Roubaix, die vaak in hetzelfde weekend wordt verreden. De wedstrijd wordt sinds 1960 georganiseerd. De wedstrijd is zeven keer door een niet-Nederlander gewonnen.

In 2001 werd de Ronde van Drenthe afgelast in verband met de mond-en-klauwzeerepidemie. Sinds 2005 valt de wedstrijd onder de UCI Europe Tour in de categorie 1.1. In 2010 werd deze wedstrijd daags nadien gevolgd door Dwars door Drenthe, een nieuwe eendaagse wielerwedstrijd, eveneens van categorie 1.1. In 2011 werden deze wedstrijden samen gevoegd en als tweedaagse etappekoers verreden als de Ronde van Drenthe. In 2012 worden ze weer apart verreden in de categorie 1.1. Sinds 2018 valt de Ronde van Drenthe onder de categorie 1.HC.[2]

Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

1960 · Vlag van Nederland Jurre Dokter
1961 · Vlag van Nederland Cees de Jongh
1962 · Vlag van Nederland Bart Solaro
1963-1964 · Niet verreden
1965 · Vlag van Nederland Roel Hendriks
1966 · Vlag van Nederland Piet Tesselaer
1967 · Vlag van Nederland Leen de Groot
1968 · Vlag van Nederland Jan van Katwijk
1969 · Vlag van Nederland Ben Janbroers
1970 · Vlag van Nederland Popke Oosterhof
1971 · Vlag van Nederland Juul Bruessing
1972 · Vlag van Nederland Hennie Kuiper
1973 · Vlag van Nederland Gerrie van Gerwen
1974 · Vlag van Nederland Co Hoogendoorn
1975 · Vlag van Nederland Jimmy Kruunenburg
1976 · Vlag van Nederland Wil van Helvoirt
1977 · Vlag van Nederland Joop Ribbers
1978 · Vlag van Nederland Henk Mutsaars
1979 · Vlag van Nederland Wim de Waal
1980 · Vlag van Nederland Henk Mutsaars
1981 · Vlag van Nederland Ron Snijders

1982 · Vlag van Nederland Hans Baudoin
1983 · Vlag van Nederland Ron Snijders
1984 · Vlag van Nederland Anton van der Steen
1985 · Vlag van Nederland Henk Boeve
1986 · Vlag van Nederland Dick Dekker
1987 · Vlag van Nederland Richard Luppes
1988 · Vlag van Nederland Stephan Räckers
1989 · Vlag van Nederland Erik Knuvers
1990 · Vlag van Nederland Gerrad Kemper
1991 · Vlag van Nederland Allard Engels
1992 · Vlag van Nederland Paul Konings
1993 · Vlag van Nederland Allard Engels
1994 · Vlag van Nederland Anthony Theus
1995 · Vlag van Nederland Pascal Appeldoorn
1996 · Vlag van Nederland Karsten Kroon
1997 · Vlag van Nederland Anthony Theus
1998 · Vlag van Nederland Remco van der Ven
1999 · Vlag van Nederland Jans Koerts
2000 · Vlag van België Andy De Smet
2001 · Niet verreden
2002 · Vlag van Nederland Rudie Kemna

2003 · Vlag van Nederland Rudie Kemna
2004 · Vlag van Nederland Erik Dekker
2005 · Vlag van Duitsland Marcel Sieberg
2006 · Vlag van Duitsland Markus Eichler
2007 · Vlag van Nederland Martijn Maaskant
2008 · Vlag van Nederland Coen Vermeltfoort
2009 · Vlag van Nederland Kenny van Hummel*
2010 · Vlag van Italië Alberto Ongarato
2011 · Vlag van Nederland Kenny van Hummel**
2012 · Vlag van Nederland Bert-Jan Lindeman
2013 · Vlag van Zweden Alexander Wetterhall
2014 · Vlag van België Kenny Dehaes
2015 · Vlag van België Edward Theuns
2016 · Vlag van Nederland Jesper Asselman
2017 · Vlag van Nederland Jan-Willem van Schip
2018 · Vlag van Tsjechië František Sisr
2019 · Vlag van Nederland Pim Ligthart
2020 · Niet verreden
2021 · Vlag van België Rune Herregodts
2022 · Vlag van België Dries Van Gestel
2023 · Vlag van Noorwegen Per Strand Hagenes

* Maurizio Biondo werd later in 2009 op doping betrapt en zijn overwinning werd hem ontnomen, de nummer twee, Kenny van Hummel, werd als winnaar aangemerkt.
** In 2011 werd de ronde verreden als tweedaagse etappekoers.

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Renner Land Jaren
2 Henk Mutsaars Vlag van Nederland Nederland 1978, 1980
Ron Snijders Vlag van Nederland Nederland 1981, 1983
Allard Engels Vlag van Nederland Nederland 1991, 1993
Anthony Theus Vlag van Nederland Nederland 1994, 1997
Rudie Kemna Vlag van Nederland Nederland 2002, 2003
Kenny van Hummel Vlag van Nederland Nederland 2009, 2011

Overwinningen per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
49 Vlag van Nederland Nederland
5 Vlag van België België
2 Vlag van Duitsland Duitsland
1 Vlag van Italië Italië, Vlag van Zweden Zweden, Vlag van Tsjechië Tsjechië, Vlag van Noorwegen Noorwegen

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 1998 werd er ook een ronde voor vrouwen verreden onder de naam Novilon Eurocup. De eerste vier edities als een eendagskoers en vervolgens vier edities als meerdaagse koers, bestaande uit drie etappes. Vanaf 2007 werden de drie etappes vervangen door drie eendaagse wedstrijden, het Drentse drieluik; de Novilon Eurocup, de Drentse 8 van Dwingeloo en de Ronde van Drenthe, die alle drie door de Stichting Ronde van Drenthe worden georganiseerd. De Novilon Eurocup werd in 2015 voor het laatst verreden. De Drentse 8 heet vanaf 2015 Drentse 8 van Westerveld. De Ronde van Drenthe behoorde van 2007 tot 2015 tot de Wereldbeker en vanaf 2016 tot de World Tour. In beide wedstrijden wordt verschillende keren de VAM-berg beklommen. Marianne Vos won de drie wedstrijden in totaal zeven keer.

Ronde van Drenthe[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde van Drenthe
Classificatie
Internationale kalender UCI Women's World Tour
Categorie 1.WWT
Geschiedenis
Eerste editie 2007
Aantal edities 16 (2023)
Eerste winnaar Vlag van Nederland Adrie Visser
Laatste winnaar Vlag van Nederland Lorena Wiebes
Laatste Bel. winnaar Jolien D'Hoore (2015)
Laatste Ned. winnaar Lorena Wiebes (2023)
Meeste zeges Vlag van Nederland Marianne Vos,
Vlag van Nederland Lorena Wiebes (3)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Jaar Winnaar Tweede Derde
2007 Vlag van Nederland Adrie Visser Vlag van Frankrijk Élodie Touffet Vlag van Nederland Marianne Vos
2008 Vlag van Nederland Chantal Beltman Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Duitsland Ina-Yoko Teutenberg
2009 Vlag van Zweden Emma Johansson Vlag van Nederland Loes Gunnewijk Vlag van Nederland Chantal Blaak
2010 Vlag van Nederland Loes Gunnewijk Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten Vlag van Italië Giorgia Bronzini
2011 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Nederland Kirsten Wild Vlag van Italië Giorgia Bronzini
2012 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Nederland Kirsten Wild Vlag van Zweden Emma Johansson
2013 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Nederland Ellen van Dijk Vlag van Zweden Emma Johansson
2014 Vlag van het Verenigd Koninkrijk Elizabeth Armitstead Vlag van Nederland Anna van der Breggen Vlag van de Verenigde Staten Shelley Olds
2015 Vlag van België Jolien D'Hoore Vlag van Nederland Amy Pieters Vlag van Nederland Ellen van Dijk
2016 Vlag van Nederland Chantal Blaak Vlag van Australië Gracie Elvin Vlag van Duitsland Trixi Worrack
2017 Vlag van Denemarken Amalie Dideriksen Vlag van Italië Elena Cecchini Vlag van Nederland Lucinda Brand
2018 Vlag van Nederland Amy Pieters Vlag van de Verenigde Staten Alexis Ryan Vlag van Australië Chloe Hosking
2019 Vlag van Italië Marta Bastianelli Vlag van Nederland Chantal Blaak Vlag van Nederland Ellen van Dijk
2020
niet verreden
2021 Vlag van Nederland Lorena Wiebes Vlag van Italië Elena Cecchini Vlag van Italië Eleonora Gasparrini
2022 Vlag van Nederland Lorena Wiebes Vlag van Italië Elisa Balsamo Vlag van België Lotte Kopecky
2023 Vlag van Nederland Lorena Wiebes Vlag van Noorwegen Susanne Andersen Vlag van Nederland Maike van der Duin

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Renster Jaren
3 Vlag van Nederland Marianne Vos 2011, 2012, 2013
Vlag van Nederland Lorena Wiebes 2021, 2022, 2023

Overwinningen per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
11 Vlag van Nederland Nederland
1 Vlag van België België, Vlag van Denemarken Denemarken, Vlag van Italië Italië, Vlag van het Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk, Vlag van Zweden Zweden

Drentse 8 van Westerveld[bewerken | brontekst bewerken]

Drentse 8 van Westerveld
Geschiedenis
Eerste editie 2007
Aantal edities 15 (2022)
Eerste winnaar Vlag van Duitsland Regina Schleicher
Laatste winnaar Vlag van Luxemburg Christine Majerus
Laatste Ned. winnaar Chantal van den Broek-Blaak (2021)
Meeste zeges Vlag van Duitsland Ina-Yoko Teutenberg
(3)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Jaar Winnaar Tweede Derde
2007 Vlag van Duitsland Regina Schleicher Vlag van Australië Rochelle Gilmore Vlag van Italië Giorgia Bronzini
2008 Vlag van Duitsland Ina-Yoko Teutenberg Vlag van Duitsland Regina Schleicher Vlag van Australië Rochelle Gilmore
2009 Vlag van Duitsland Ina-Yoko Teutenberg Vlag van Duitsland Regina Schleicher Vlag van Nederland Kirsten Wild
2010 Vlag van Duitsland Ina-Yoko Teutenberg Vlag van Zweden Emma Johansson Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten
2011 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van de Verenigde Staten Shelley Olds Vlag van Zweden Emma Johansson
2012 Vlag van Australië Chloe Hosking Vlag van Italië Giorgia Bronzini Vlag van Nederland Marianne Vos
2013 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Italië Giorgia Bronzini Vlag van Zweden Emma Johansson
2014 Vlag van Nederland Chantal Blaak Vlag van het Verenigd Koninkrijk Lucy Garner Vlag van het Verenigd Koninkrijk Elizabeth Armitstead
2015 Vlag van Italië Giorgia Bronzini Vlag van Italië Valentina Scandolara Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten
2016 Vlag van Canada Leah Kirchmann Vlag van Luxemburg Christine Majerus Vlag van Nederland Anouska Koster
2017 Vlag van Australië Chloe Hosking Vlag van België Lotte Kopecky Vlag van Denemarken Amalie Dideriksen
2018 Vlag van de Verenigde Staten Alexis Ryan Vlag van België Jolien D'Hoore Vlag van Australië Chloe Hosking
2019 Vlag van Frankrijk Audrey Cordon-Ragot Vlag van Nederland Amy Pieters Vlag van Italië Marta Bastianelli
2020
niet verreden
2021 Vlag van Nederland Chantal van den Broek-Blaak Vlag van Nederland Charlotte Kool Vlag van Italië Eleonora Gasparrini
2022 Vlag van Luxemburg Christine Majerus Vlag van Canada Alison Jackson Vlag van Nederland Floortje Mackaij
2023
afgebroken vanwege weersomstandigheden[3]

Novilon Eurocup[bewerken | brontekst bewerken]

Novilon Eurocup
Geschiedenis
Eerste editie 1998
Laatste editie 2015
Aantal edities 16
Eerste winnaar Vlag van Duitsland Viola Paulitz-Müller
Laatste winnaar Vlag van Nederland Kirsten Wild
Meeste zeges Vlag van Nederland Leontien van Moorsel
Vlag van Nederland Marianne Vos
Vlag van Nederland Kirsten Wild
(alle drie met 2 zeges)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Jaar Winnaar Tweede Derde
Eendaagse koers
1998 Vlag van Duitsland Viola Paulitz-Müller Vlag van België Vanja Vonckx Vlag van Nederland Arenda Grimberg
1999 Vlag van Nederland Leontien van Moorsel Vlag van Nederland Mirjam Melchers Vlag van Frankrijk Catherine Marsal
2000 Vlag van Zweden Madeleine Lindberg Vlag van Nederland Marielle van Scheppingen-Romme Vlag van het Verenigd Koninkrijk Ceris Gilfillan
2001
niet verreden
2002 Vlag van Nederland Leontien van Moorsel Vlag van Nederland Chantal Beltman Vlag van Duitsland Tanja Hennes
Driedaagse rittenkoers
2003 Vlag van Nederland Mirjam Melchers Vlag van Nederland Ghita Beltman Vlag van het Verenigd Koninkrijk Rachel Heal
2004 Vlag van Nederland Sissy van Alebeek Vlag van Nederland Kirsten Wild Vlag van Nederland Sharon van Essen
2005 Vlag van Nederland Suzanne de Goede Vlag van Denemarken Linda Villumsen Vlag van Duitsland Judith Arndt
2006 Vlag van Nederland Loes Markerink Vlag van Duitsland Trixi Worrack Vlag van Nederland Kirsten Wild
Eendaagse koers
2007 Vlag van Italië Giorgia Bronzini Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Duitsland Ina-Yoko Teutenberg
2008 Vlag van de Verenigde Staten Kristin Armstrong Vlag van Nederland Regina Bruins Vlag van Nederland Kirsten Wild
2009 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Duitsland Trixi Worrack Vlag van Zweden Emma Johansson
2010 Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten Vlag van Duitsland Ina-Yoko Teutenberg Vlag van Nederland Kirsten Wild
2011 Vlag van Nederland Suzanne de Goede Vlag van Duitsland Marlen Jöhrend Vlag van Nederland Natalie van Gogh
2012 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Italië Marta Bastianelli Vlag van het Verenigd Koninkrijk Elizabeth Armitstead
2013
niet verreden
2014 Vlag van Nederland Kirsten Wild Vlag van de Verenigde Staten Shelley Olds Vlag van Zweden Emma Johansson
2015 Vlag van Nederland Kirsten Wild Vlag van Australië Chloe Hosking Vlag van Luxemburg Christine Majerus
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ronde_van_Drenthe&oldid=63980046"