Naar inhoud springen

Blauwe vink

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door InternetArchiveBot (overleg | bijdragen) op 5 feb 2020 om 06:44. (1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar) #IABot (v2.0)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Blauwe vink
IUCN-status: Gevoelig[1] (2012)
Blauwe vink
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Fringillidae (Vinkachtigen)
Geslacht:Fringilla
Soort
Fringilla teydea
Webb, Berthelot & Moquin-Tandon, 1836
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Blauwe vink op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De Tenerifse blauwe vink (Fringilla teydea) is een zangvogel uit de familie van vinkachtigen (Fringillidae). Het is een gevoelige, endemische vogelsoort op de Canarische Eilanden. Het is het dier symbool van het eiland Tenerife.[2]

Kenmerken

De vogel is 16 tot 18 cm lang, duidelijk groter dan de gewone vink (F. coelebs) met een forse kegelvormig snavel. Het mannetje is donker grijsblauw van boven en wat lichter meer loodgrijs met een vage licht vleugelstreep, Het vrouwtje is van boven donker grijsbruin en van onder lichter grijs met een iets meer contrasterend vleugelstreep. Zowel mannetje als vrouwtje hebben geen lichte buitenste staartpennen zoals de gewone vink.[3]

Verspreiding en leefgebied

De Tenerifse blauwe vink komt voor op de buitenste Canarische Eilanden Gran Canaria en Tenerife en is sterk gebonden aan bossen met aanplant van de Canarische den (Pinus canariensis).

Status

De Tenerifse blauwe vink heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2004 door BirdLife International geschat op 3 tot 7,5 duizend individuen. De populatie-aantallen op Gran Canaria nemen af. De vogel wordt illegaal gevangen en de bossen zijn sterk versnipperd en worden intensief als recreatiegebied benut. Om deze redenen staat deze soort als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1]