Vinkachtigen
| Vinkachtigen | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
| Mannetje vink (Fringilla coelebs) | |||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
| Familie | |||||||||||
| Fringillidae Vigors, 1825 | |||||||||||
Afbeeldingen Vinkachtigen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||
Vinkachtigen op  Wikispecies
| |||||||||||
| |||||||||||
Vinkachtigen (Fringillidae) zijn een familie van zangvogels waarbij de vinken, sijzen, haak- en kruisbekken en kanaries ingedeeld worden. De familienaam is afgeleid van het woord fringilla, Latijn voor vink (F. coelebs), de meest algemene vertegenwoordiger van deze familie in Europa.
Kenmerken[bewerken]
Het zijn meest zaadetende vogels met een korte, sterke snavel. Ze hebben een harde schedel en grote kaakspieren, die nodig zijn om de zeer harde zaden te kraken. De mannetjes verschillen meestal van de vrouwtjes in uiterlijk.
Leefwijze[bewerken]
De meeste vinken zijn territoriaal ingesteld, sommigen broeden coöperatief.
Verspreiding en leefgebied[bewerken]
Ze komen voor in Noord-Amerika, Afrika, Azië en Europa. Veel soorten komen voor op het zuidelijk halfrond. Eén familie, Euphonia is inheems in Zuid- en Midden-Amerika (het Neotropisch gebied).
Gele kanarie (Serinus flaviventris) Lambertsbaai 1999
Witbandkruisbek (Loxia leucoptera)
.jpg)
_I_IMG_7362_-_Cropped.jpg)
.jpg)
Taxonomie[bewerken]
De familie Fringillidae behoort tot de superfamilie Passeroidea. Er zijn meer vogelsoorten die de naam vink dragen, maar niet tot de Fringillidae gerekend worden, zoals de darwinvinken (Thraupidae). Verder is er de familie van prachtvinken (Estrildidae) waartoe veel kooivogels zoals de zebravink behoren. De gorzen (Emberizidae) werden vroeger ook tot deze familie gerekend, maar vormen nu een aparte familie. Al deze families behoren overigens wel tot dezelfde superfamilie Passeroidea.
.jpg)
De volgende geslachten zijn bij de familie van de Vinkachtigen (Fringillidae) ingedeeld:[1]
- Geslacht Acanthis von Borkhausen, 1797 ( 2 soorten barmsijsjes)
- Geslacht Agraphospiza Zuccon, Prŷs-Jones, Rasmussen & Ericson, 2012(een soort de "Blanfords roodmus")
- Geslacht Bucanetes Cabanis, 1851 (twee soorten woestijnvinken)
- Geslacht Callacanthis Reichenbach, 1850 (een soort de "Burtons goudvink")
- Geslacht Carduelis Brisson, 1760
- Geslacht Carpodacus Kaup, 1829
- Geslacht Chloris Cuvier, 1800
- Geslacht Chlorodrepanis Perkins, 1899
- Geslacht Chlorophonia Bonaparte, 1851
- Geslacht Chrysocorythus Wolters, 1967
- Geslacht Coccothraustes Brisson, 1760
- Geslacht Crithagra Swainson, 1827
- Geslacht Drepanis Temminck, 1820
- Geslacht Eophona Gould, 1851
- Geslacht Euphonia Desmarest, 1806
- Geslacht Fringilla Linnaeus, 1758
- Geslacht Haemorhous Swainson, 1837
- Geslacht Hemignathus Lichtenstein, MHK, 1839
- Geslacht Hesperiphona Bonaparte, 1850
- Geslacht Himatione Cabanis, 1850
- Geslacht Leucosticte Swainson, 1832
- Geslacht Linaria Bechstein, 1802
- Geslacht Linurgus Reichenbach, 1850
- Geslacht Loxia Linnaeus, 1758
- Geslacht Loxioides Oustalet, 1877
- Geslacht Loxops Cabanis, 1847
- Geslacht Magumma Mathews, 1925
- Geslacht Mycerobas Cabanis, 1847
- Geslacht Oreomystis Stejneger, 1903
- Geslacht Palmeria Rothschild, 1893
- Geslacht Paroreomyza Perkins, 1901
- Geslacht Pinicola Vieillot, 1808
- Geslacht Procarduelis Blyth, 1843
- Geslacht Pseudonestor Rothschild, 1893
- Geslacht Pyrrhoplectes Hodgson, 1844
- Geslacht Pyrrhula Brisson, 1760
- Geslacht Rhodopechys Cabanis, 1851
- Geslacht Rhodospiza Sharpe, 1888
- Geslacht Rhynchostruthus Sclater, PL & Hartlaub, 1881
- Geslacht Serinus Koch, 1816
- Geslacht Spinus Koch, 1816
- Geslacht Telespiza Wilson, SB, 1890
Uitgestorven geslachten:
- Geslacht Akialoa Olson & James, 1995
- Geslacht Chloridops Wilson, SB, 1888
- Geslacht Ciridops Newton, A, 1892
- Geslacht Dysmorodrepanis Perkins, 1919
- Geslacht Melamprosops Casey & Jacobi, JD, 1974
- Geslacht Psittirostra Temminck, 1820
- Geslacht Rhodacanthis Rothschild, 1892
- Geslacht Viridonia Rothschild, 1892
Externe link[bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
