Leeuweriken
| Leeuweriken | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
| Kuifleeuwerik (Galerida cristata) | |||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
| Familie | |||||||||||
| Alaudidae Vigors, 1825 | |||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||
Leeuweriken op  Wikispecies
| |||||||||||
| |||||||||||
Leeuweriken (Alaudidae) vormen een familie uit de orde van zangvogels (Passeriformes) en de superfamilie Sylvioidea. De familie kent rond de 100 soorten.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Door hun eenvoudig aardekleurig gestreept verenpak, dat bij beide geslachten vaak gelijk is, vallen ze nauwelijks op. Sommige soorten hebben een zwartwitte tekening. Ook hebben ze een kuif van veren, die ze opzetten tijdens de balts en het zingen. Leeuweriken hebben vrij lange vleugels. De lengte van de familie gaat van klein (11 cm) (zwartkruinvinkleeuwerik) tot middelgroot (19 cm) (kalanderleeuwerik). Sommige leeuweriken lijken veel op gorzen, maar ze hebben dunnere snavels en ze zijn met deze familie niet nauw verwant.
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
Hun voedsel bestaat voornamelijk uit insecten en zaden. Leeuweriken lopen of rennen, maar hippen niet. Gewoonlijk ziet men leeuweriken als ze al vliegend tot hoog in de lucht hun gezang laten horen. Ze nestelen op de grond. Door hun eenvoudig aardekleurig verenpak vallen ze daar nauwelijks op.
Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]
Een legsel bestaat meestal uit 2 tot 6 gespikkelde eieren, die in een nest op de grond worden gelegd. De jongen verlaten het nest vaak al voordat ze kunnen vliegen.
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
De vogelfamilie van de leeuweriken wordt vrijwel alleen aangetroffen in Afrika, Europa en Azië. Leeuweriken leven voornamelijk in open terreinen. Vele soorten leven als standvogels in woestijngebieden en graslanden, andere soorten zijn trekvogels.
Taxonomie[bewerken | brontekst bewerken]
De leeuweriken vormen als familie een goed te definiëren groep binnen de zangvogels met duidelijke gemeenschappelijke kenmerken. Traditioneel en nog steeds in veel vogelboeken en naamlijsten, worden ze aan het begin geplaatst van de orde van de zangvogels, in de buurt van de zwaluwen en de kwikstaarten en piepers. Uit DNA-onderzoek naar de taxonomie van de vogels blijkt dat de leeuweriken minder verwant zijn met deze families, maar fylogenetisch dichter staan bij de families buidelmezen en baardmannetjes, zoals ook blijkt in hun plaatsing binnen de IOC list.[1][2][3][4]
De volgende geslachten zijn bij de familie ingedeeld:[1]
- Alaemon Keyserling & Blasius, JH, 1840 (twee soorten "witbandleeuweriken")
- Chersomanes Cabanis, 1851 (twee soorten)
- Ammomanopsis Bianchi, 1905 (een soort de "namibleeuwerik")
- Certhilauda Swainson, 1827 (zes soorten "snavelleeuweriken")
- Pinarocorys Shelley, 1902 (twee soorten)
- Ramphocoris Bonaparte, 1850 (een soort de "diksnavelleeuwerik")
- Ammomanes Cabanis, 1851 (twee soorten "woestijnleeuweriken")
- Eremopterix Kaup, 1836 (acht soorten "vinkleeuwerikken")
- Calendulauda Blyth, 1855 (acht soorten)
- Heteromirafra Grant, CHB, 1913 (twee soorten "sporenleeuweriken")
- Mirafra Horsfield, 1821 (vierentwintig soorten)
- Lullula Kaup, 829 (een soort de "boomleeuwerik")
- Spizocorys Sundevall, 1872 (zeven soorten)
- Alauda Linnaeus, 1758 (vier soorten)
- Galerida Boie, F, 1828 (zeven soorten)
- Eremophila Boie, F, 1828 (twee soorten "strandleeuweriken")
- Calandrella Kaup, 1829 (zes soorten)
- Melanocorypha Boie, F, 1828 (vijf soorten)
- Chersophilus Sharpe, 1890 (een soort de "Duponts leeuwerik")
- Eremalauda Sclater, WL, 1926 (een soort de "Dunns leeuwerik")
- Alaudala Horsfield & Moore, F, 1858 ( vijf soorten "kortteenleeuweriken")
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Ton Lemaire: De leeuwerik. Cultuurgeschiedenis van een lyrische vogel, Amsterdam, Ambo, 2004. ISBN 9026318480
Bronnen, noten en/of referenties
|
