Uniforme ruimte

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

In de topologie, een deelgebied van de wiskunde, is een uniforme ruimte een verzameling voorzien van een uniforme structuur (uniformiteit).

Uniforme ruimten veralgemenen bepaalde eigenschappen en begrippen van metrische ruimten die weliswaar geen topologische invarianten zijn, maar die nauw verwant zijn met topologische eigenschappen[1], bijvoorbeeld Cauchyrijen en volledigheid, uniforme continuïteit en uniforme convergentie.

Definitie[2][bewerken | brontekst bewerken]

Zij X een verzameling. Een uniformiteit op X is een filter van deelverzamelingen van de productverzameling met de eigenschappen:

(1) Iedere deelverzameling omvat de diagonaal
(2) Voor iedere deelverzameling opgevat als relatie tussen X en zichzelf, behoort ook de omgekeerde relatie tot
(3) Voor iedere deelverzameling opgevat als relatie tussen X en zichzelf, bestaat er een met de eigenschap dat de samengestelde relatie een deel is van U

Een uniforme ruimte is een geordend tweetal (X, ) waar X een verzameling is en een uniformiteit op X.

Uniformiteiten en uniforme ruimten zijn voor het eerst gedefinieerd door André Weil.[3]

Voorbeelden[1][bewerken | brontekst bewerken]

Voor een willekeurige verzameling X vormt het singleton (de zgn. 'indiscrete filter' op ) een uniformiteit. Omdat een filter niet leeg mag zijn, is dit de kleinst mogelijke uniformiteit op een verzameling X.

Voor een willekeurige niet-lege verzameling X vormt de verzameling van alle delen van die de diagonaal omvatten (de verzameling van alle reflexieve relaties op X) een uniformiteit. Omdat elk element van een uniformiteit de diagonaal moet omvatten, is dit de grootst mogelijke uniformiteit op een verzameling X.

Op de verzameling der reële getallen bestaat de gebruikelijke uniformiteit uit de verzamelingen met de eigenschap dat er een positief reëel getal r bestaat zodat

Voortbrenging, basis en subbasis[bewerken | brontekst bewerken]

Een basis voor een uniformiteit is een filterbasis voor het filter ,[2] dat wil zeggen een deelfamilie van zodat elk element van minstens een element van omvat.

Een subbasis voor is een deelfamilie waarvan de eindige doorsneden een basis vormen voor .[1] Men zegt dat de uniformiteit door wordt voortgebracht.