Vegavis iaai
| Vegavis iaai | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
| Soort | |||||||||||
| Vegavis iaai (Clarke, 2005) | |||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||
Vegavis iaai op  Wikispecies
| |||||||||||
| |||||||||||
Vegavis iaai is een uitgestorven vogelsoort uit het Krijt van Vega eiland in West-Antarctica die tot de Anseriformes behoorde.
Het fossiel werd in 1992 gevonden en in januari 2005 beschreven door Julia Clarke, een paleontologe van North Carolina State University in Raleigh NC. Zij gebruikte daarvoor onder meer CT-scans om de botten die in steen ingebed zijn beter te kunnen bestuderen. Zij werkte samen met het IAA, een Argentijns onderzoeksinstituut, waar de soort naar vernoemd is (iaai). De genusnaam Vegavis betekent Vega-vogel en verwijst naar de vindplaats.
Er is eenduidig komen vast te staan dat het hier om een vogel uit de Anseriformes, nauw verwant aan de Anatidae (eenden, ganzen, zwanen enz.) gaat en dat de vondst stamt uit de laatste fase van het Krijt (het Maastrichtien) van 71 miljoen jaar geleden. Dat is een opmerkelijke vaststelling omdat daarmee aangetoond wordt dat een aantal onderverdelingen van de Neornithes (en zelfs de Neognathae) al voor het einde van het Krijt bestonden. Zowel struisvogels, eendvogels als hoenders waren daarmee tijdgenoten van de dinosauriërs van het Krijt en er zijn dus meerdere lijnen van de vogels die de K/T uitstervingsgolf overleefd moeten hebben. De eerdere veronderstelling dat de vormenrijkdom van de huidige vogels (vrijwel) geheel van na de gebeurtenissen van de K/T-grens stamt is daarmee onjuist gebleken.
