Vuurtoren van Hellevoetsluis
| Vuurtoren van Hellevoetsluis | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Vuurtoren van Hellevoetsluis
| ||||
| Plaats | Hellevoetsluis | |||
| Status | actief | |||
| Start bouw | 1822 | |||
| Opening | 1822 | |||
| Architect | J. Valk | |||
| Monument | sinds 20-04-1982 | |||
| Monumentstatus | Rijksmonument | |||
| BA | B0536 | |||
| NGA | 114-9624 | |||
| Monumentnummer | 21422 | |||
| Bouwwerk | ||||
| Hoogte | 18,1 m | |||
| Vorm | rond | |||
| Kleur | wit | |||
| Bouwmateriaal | baksteen | |||
| Uitrusting | ||||
| Lichtpatroon | Iso WRG 10s | |||
| Lichthoogte | 17 m boven zeeniveau | |||
| Lichtsterkte | 1800 cd | |||
| Nominale dracht | 11 zeemijl | |||
| ||||
De Vuurtoren van Hellevoetsluis is een ronde, witte, bakstenen vuurtoren met twee verdiepingen en een hoogte van 18,1 meter. De toren is ontworpen door J. Valk en gebouwd in 1822 door K. van Golverdingen. De toren staat bij de haveningang van Hellevoetsluis en ligt aan het Haringvliet.
Na de bouw werd de toren voorzien van drie parabolische reflectoren die het licht bundelden. In 1901 is de toren verbouwd en in 1933 werd het optiek vervangen. In 1965 is de vuurtoren gerestaureerd. Het oude optiek maakt deel uit van een kleine tentoonstelling in het VVV van Hellevoetsluis.
De toren is in eigendom van Rijkswaterstaat. In 2005 werden door middel van hulp van de Gemeente Hellevoetsluis en vele bewoners van de stad de restauratie van de toren bekostigd. Ook werd er toen een hekwerk rond de toren geplaatst.
De toren is op enkele zondagen in de zomer en op Open Monumentendag geopend voor publiek.
Huidige licht
- Lichtkarakter: Iso WRG 10s
- Wit: 11 zeemijl (1.800 cd)
- Rood: 8 zeemijl (450 cd)
- Groen: 7 zeemijl (260 cd)
Zie ook
· 
· 