WTA-toernooi van Chicago 125 2021

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WTA-toernooi van Chicago 125 2021
Winnares in het enkelspel, Clara Tauson
Officiële naam WTA Chicago 125
Editie 2021 (2e editie)
Stad, land Chicago, ILVS
Locatie XS Tennis Village
Datum 16–22 augustus
Auspiciën WTA
Categorie WTA 125
Prijzengeld US$ 115.000
Deelnemers 32 enkel, 8 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond hardcourt, buiten
Winnaar enkel Vlag van Denemarken Clara Tauson
Winnaars dubbel Vlag van Japan Eri Hozumi
 Vlag van Thailand Peangtarn Plipuech
Vorige: 2018     Volgende: 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Prijzengeld en WTA-punten
Resultaat Prijzengeld WTA-punten
winnares $ 15.000 160
finale $ 8.500 95
halve finale $ 6.000 57
kwartfinale $ 4.000 29
tweede ronde $ 2.000 15
eerste ronde $ 1.250 1

Het WTA-tennistoernooi van Chicago (officieel WTA Chicago 125) van 2021 vond plaats van maandag 16 tot en met zondag 22 augustus 2021 in de Amerikaanse stad Chicago. Het was de tweede editie van het toernooi in de 21e eeuw. Er werd gespeeld op hardcourtbanen.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Titelhoudster Petra Martić was haar titel niet komen verdedigen.

De ongeplaatste Deense Clara Tauson won het toer­nooi. In de finale rekende zij af met de via een wild­card toegelaten Emma Raducanu (Verenigd Koninkrijk) in drie sets. Het was Tausons tweede WTA-titel, beide in 2021. Zij won US$ 15.000 prijzen­geld op dit toernooi, en steeg van plek 101 naar 77 op de wereldranglijst.

Er waren vier Belgische deelneemsters:

Alle vier werden in de eerste ronde uitgeschakeld.

Er namen geen Nederlandse speelsters deel.

Geplaatste speelsters[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speelster Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van België Alison Van Uytvanck 60 eerste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Emma Raducanu
2. Vlag van Montenegro Danka Kovinić 66 eerste ronde Vlag van Verenigde Staten Hailey Baptiste
3. Vlag van Verenigde Staten Ann Li 69 halve finale Vlag van Denemarken Clara Tauson
4. Vlag van Oekraïne Anhelina Kalinina 78 eerste ronde Vlag van Rusland Anna Kalinskaja
5. Vlag van Verenigde Staten Madison Brengle 79 eerste ronde Vlag van Kazachstan Zarina Diyas
6. Vlag van Verenigde Staten Amanda Anisimova 86 tweede ronde Vlag van Duitsland Jule Niemeier
7. Vlag van Kroatië Ana Konjuh 88 eerste ronde Vlag van Rusland Vitalia Djatsjenko
8. Vlag van Rusland Varvara Gratsjeva 89 tweede ronde Vlag van Australië Storm Sanders

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

finale
         
WC  Vlag van Verenigd Koninkrijk Emma Raducanu 1 6 4
   Vlag van Denemarken Clara Tauson 6 2 6

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
1  Vlag van België Alison Van Uytvanck 67 3    
WC  Vlag van Verenigd Koninkrijk Emma Raducanu 7 6       WC  Vlag van Verenigd Koninkrijk Emma Raducanu 6 7    
   Vlag van Frankrijk Clara Burel 7 3        Vlag van Frankrijk Clara Burel 2 5    
PR  Vlag van Servië Ivana Jorović 5 2 r       WC  Vlag van Verenigd Koninkrijk Emma Raducanu 7 0    
   Vlag van Duitsland Jule Niemeier 6 6            Vlag van Duitsland Jule Niemeier 64 0 r  
   Vlag van België Greet Minnen 2 2          Vlag van Duitsland Jule Niemeier 3 6 4
   Vlag van Spanje Nuria Párrizas Díaz 6 2 4   6  Vlag van Verenigde Staten Amanda Anisimova 6 3 0r  
6  Vlag van Verenigde Staten Amanda Anisimova 3 6 6       WC  Vlag van Verenigd Koninkrijk Emma Raducanu 7 4 6
4  Vlag van Oekraïne Anhelina Kalinina 2 4            Vlag van Verenigde Staten Claire Liu 63 6 1
   Vlag van Rusland Anna Kalinskaja 6 6          Vlag van Rusland Anna Kalinskaja 4 6 3  
   Vlag van Verenigde Staten Claire Liu 6 6        Vlag van Verenigde Staten Claire Liu 6 4 6  
   Vlag van België Ysaline Bonaventure 3 2            Vlag van Verenigde Staten Claire Liu 6 6  
PR  Vlag van Oekraïne Kateryna Kozlova 5 6 7       Q  Vlag van Rusland Vitalia Djatsjenko 2 3    
Q  Vlag van België Maryna Zanevska 7 4 62     PR  Vlag van Oekraïne Kateryna Kozlova 5 6 4
Q  Vlag van Rusland Vitalia Djatsjenko 7 6     Q  Vlag van Rusland Vitalia Djatsjenko 7 1 6  
7  Vlag van Kroatië Ana Konjuh 64 3    

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
5  Vlag van Verenigde Staten Madison Brengle 7 65 4  
   Vlag van Kazachstan Zarina Diyas 62 7 6        Vlag van Kazachstan Zarina Diyas 6 1 6  
   Vlag van Frankrijk Harmony Tan 4 6 3      Vlag van Italië Sara Errani 3 6 4  
   Vlag van Italië Sara Errani 6 2 6          Vlag van Kazachstan Zarina Diyas 4 6 3  
WC  Vlag van Verenigde Staten Coco Vandeweghe 63 4         3  Vlag van Verenigde Staten Ann Li 6 2 6  
   Vlag van Frankrijk Océane Dodin 7 6          Vlag van Frankrijk Océane Dodin 3 1  
WC  Vlag van Verenigde Staten Whitney Osuigwe 3 4     3  Vlag van Verenigde Staten Ann Li 6 6    
3  Vlag van Verenigde Staten Ann Li 6 6         3  Vlag van Verenigde Staten Ann Li 65 1  
8  Vlag van Rusland Varvara Gratsjeva 4 6 6          Vlag van Denemarken Clara Tauson 7 6  
   Vlag van Japan Misaki Doi 6 4 4     8  Vlag van Rusland Varvara Gratsjeva 7 3 4  
Q  Vlag van Verenigde Staten Caroline Dolehide 3 6 2      Vlag van Australië Storm Sanders 5 6 6  
   Vlag van Australië Storm Sanders 6 4 6          Vlag van Australië Storm Sanders 5 3  
Q  Vlag van Verenigd Koninkrijk Harriet Dart 1 7 2          Vlag van Denemarken Clara Tauson 7 6    
   Vlag van Denemarken Clara Tauson 6 62 6        Vlag van Denemarken Clara Tauson 6 3 6
WC  Vlag van Verenigde Staten Hailey Baptiste 6 6     WC  Vlag van Verenigde Staten Hailey Baptiste 2 6 3  
2  Vlag van Montenegro Danka Kovinić 3 4    

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Van de titelhoudsters Mona Barthel en de linkshandige Kristýna Plíšková had de laatste zich niet voor deze editie van het toer­nooi inge­schre­ven. De Duitse Barthel speelde samen met de Taiwanese Hsieh Yu-chieh – zij bereikten de finale.

Alle vier reekshoofden sneuvelden in de eerste ronde.

Het ongeplaatste duo Eri Hozumi en Peangtarn Plipuech won het toer­nooi. In de op zaterdag 21 augustus gespeelde finale ver­sloe­gen zij het eveneens ongeplaatste koppel Mona Barthel en Hsieh Yu-chieh in twee sets. Het was hun eerste gezamen­lijke titel. De Japanse Hozumi had daar­naast drie eerdere dubbel­spel­titels met andere part­ners; de Thaise Plipuech één.

Het Belgische stelletje Greet Minnen en Alison Van Uytvanck (WTA 118+112=230) bereikte de halve finale – daar moesten zij het afleggen tegen de latere winnaressen. Hun landgenote Kimberley Zimmermann en Samantha Murray-Sharan (VK) konden na hun eerste optreden huiswaarts keren.

Er was één Nederlandse deelneemster: Lesley Pattinama-Kerkhove; met Kaitlyn Christian uit de Verenigde Staten was zij als eerste geplaatst – zij werden in de eerste ronde al uitgeschakeld, te weten door Minnen en Van Uytvanck.

Prijzengeld en WTA-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld
(per team)
WTA-
punten
winnaressen $ 5.000 160
finale $ 2.500 95
halve finale $ 1.500 57
tweede ronde $ 1.250 29
eerste ronde $ 1.000 1

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
eerste ronde   tweede ronde   halve finale   finale
1  Vlag van Verenigde Staten Kaitlyn Christian
 Vlag van Nederland Lesley Pattinama-Kerkhove
4 4    
   Vlag van België Greet Minnen
 Vlag van België Alison Van Uytvanck
6 6          Vlag van België Greet Minnen
 Vlag van België Alison Van Uytvanck
6 66 [10]  
PR  Vlag van Indonesië Beatrice Gumulya
 Vlag van Indonesië Aldila Sutjiadi
6 6     PR  Vlag van Indonesië Beatrice Gumulya
 Vlag van Indonesië Aldila Sutjiadi
2 7 [4]  
   Vlag van Verenigd Koninkrijk Samantha Murray-Sharan
 Vlag van België Kimberley Zimmermann
3 0            Vlag van België Greet Minnen
 Vlag van België Alison Van Uytvanck
7 3 [4]  
4  Vlag van Italië Sara Errani
 Vlag van Georgië Oksana Kalasjnikova
6 3 [6]          Vlag van Japan Eri Hozumi
 Vlag van Thailand Peangtarn Plipuech
5 6 [10]  
   Vlag van Japan Eri Hozumi
 Vlag van Thailand Peangtarn Plipuech
0 6 [10]        Vlag van Japan Eri Hozumi
 Vlag van Thailand Peangtarn Plipuech
5 6 [11]
WC  Vlag van Verenigde Staten Abigail Forbes
 Vlag van Verenigde Staten Dalayna Hewitt
1 4        Vlag van Hongarije Dalma Gálfi
 Vlag van Rusland Kamilla Rachimova
7 4 [9]  
   Vlag van Hongarije Dalma Gálfi
 Vlag van Rusland Kamilla Rachimova
6 6            Vlag van Japan Eri Hozumi
 Vlag van Thailand Peangtarn Plipuech
7 6  
   Vlag van Frankrijk Elixane Lechemia
 Vlag van Verenigde Staten Ingrid Neel
4 3         PR  Vlag van Duitsland Mona Barthel
 Vlag van Chinees Taipei Hsieh Yu-chieh
5 2  
   Vlag van Noorwegen Ulrikke Eikeri
 Vlag van Verenigde Staten Catherine Harrison
6 6          Vlag van Noorwegen Ulrikke Eikeri
 Vlag van Verenigde Staten Catherine Harrison
5 4    
   Vlag van Frankrijk Clara Burel
 Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic
6 6        Vlag van Frankrijk Clara Burel
 Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic
7 6    
3  Vlag van Verenigd Koninkrijk Harriet Dart
 Vlag van Verenigde Staten Caroline Dolehide
1 2            Vlag van Frankrijk Clara Burel
 Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic
4 7 [10]
   Vlag van Zwitserland Leonie Küng
 Vlag van Wit-Rusland Lidzija Marozava
63 3         PR  Vlag van Duitsland Mona Barthel
 Vlag van Chinees Taipei Hsieh Yu-chieh
6 64 [12]  
PR  Vlag van Duitsland Mona Barthel
 Vlag van Chinees Taipei Hsieh Yu-chieh
7 6       PR  Vlag van Duitsland Mona Barthel
 Vlag van Chinees Taipei Hsieh Yu-chieh
7 6  
   Vlag van Georgië Ekaterine Gorgodze
 Vlag van India Ankita Raina
6 2 [10]      Vlag van Georgië Ekaterine Gorgodze
 Vlag van India Ankita Raina
5 2    
2  Vlag van Duitsland Julia Lohoff
 Vlag van Tsjechië Renata Voráčová
2 6 [8]  

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]