Maryna Zanevska

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Maryna Zanevska
Roland Garros 2022
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van België België (sinds 3 aug 2016)
Geboorteplaats Odessa, Oekraïne
Geboortedatum 24 augustus 1993
Lengte 1,75 m
Gewicht 59 kg
Profdebuut 2009
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 1.984.661 US dollar
Coach Geoffroy Vereerstraeten en Philippe Dehaes
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 450–276
Titels 2 WTA, 19 ITF
Hoogste positie 62e (23 mei 2022)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2014, 2016, 2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2017, 2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2022)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 176–101
Titels 1 WTA, 13 ITF
Hoogste positie 86e (16 juni 2014)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2018)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2022)
Laatst bijgewerkt op: 24 oktober 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Maryna Zanevska (Odessa, 24 augustus 1993) is een Oekraïens-Belgisch tennisspeelster. Zij begon met tennis toen zij acht jaar oud was. Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zanevska speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand. Zij is actief in het proftennis sinds 2009.

Zanevska verhuisde van haar geboorteland Oekraïne naar België in 2008. Een deel van haar tennis­opleiding kreeg zij in de tennisacademie van Justine Henin. Sinds 3 augustus 2016 speelt zij onder Belgische vlag.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Tot op heden(oktober 2022) won Zanevska negentien ITF-titels in het enkelspel (de meest recente in 2021 in Les Franqueses del Vallès, Spanje) en dertien in het dubbelspel (de meest recente in 2019 in Székesfehérvár, Hongarije).

In 2014 stond zij voor het eerst in een WTA-finale, in het dubbelspel van het toernooi van Marrakesh, samen met de Poolse Katarzyna Piter. Na een gewonnen eerste set verloren zij in de match-tiebreak van Garbiñe Muguruza en Romina Oprandi. Een jaar later bereikte zij in Marrakesh weer de finale, nu met Laura Siegemund aan haar zijde – ook ditmaal ontsnapte de titel haar, geklopt door Tímea Babos en Kristina Mladenovic. In 2017, toen het toernooi was verplaatst naar Rabat, reikte zij met Nina Stojanović nogmaals tot de finale – in de eindstrijd moesten zij hun meerdere erkennen in Tímea Babos en Andrea Hlaváčková. Later dat jaar won Zanevska haar eerste WTA-titel, op het dubbelspel­toernooi van Limoges, met Russin Valerija Savinych aan haar zijde.

Zanevska speelde enkele keren op een grandslamtoernooi – zowel in het enkel- als in het dubbelspel – maar kwam in het enkelspel nog niet voorbij de eerste ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst in het enkelspel is de 82e plaats (november 2021); in het dubbelspel de 86e plaats (juni 2014).

Vanaf 26 september 2016 komt Zanevska uit voor België.[1] In 2017 maakte zij deel uit van het Belgische Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 0–2.

Zanevska stond in 2021 voor het eerst in een WTA-enkelspelfinale, op het toernooi van Gdynia – hier veroverde zij haar eerste enkelspeltitel, door de Slowaakse Kristína Kučová te verslaan. Eind oktober won zij haar negentiende ITF-titel, waarmee zij op 1 november de top 100 van het enkelspel binnen­kwam.

In mei 2022 bereikte Zanevska met landgenote Kimberley Zimmermann de kwartfinale op het dubbel­spel­toernooi van Roland Garros. In oktober won zij haar tweede enkel­spel­titel, op het WTA-toernooi van Rouen – in de finale versloeg zij de Zwitserse Viktorija Golubic.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
2009 770 –
2010 293 339
2011 435 266
2012 197 328
2013 117 120
2014 134 117
2015 140 122
2016 127 144
2017 147 114
2018 221 105
2019 249 294
2020 258 340
2021 81 520

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2021-07-25 Vlag van Polen WTA Gdynia gravel Vlag van Slowakije Kristína Kučová 6-4, 7-6 details
2. 2022-10-23 Vlag van Frankrijk WTA Rouen hardcourt (i) Vlag van Zwitserland Viktorija Golubic 7-6, 6-1 details
verloren finales
geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2017-11-12 Vlag van Frankrijk WTA Limoges hardcourt (i) Vlag van Rusland Valerija Savinych Vlag van Frankrijk Chloé Paquet
Vlag van Frankrijk Pauline Parmentier 		6-0, 6-2 details
verloren finales
1. 2014-04-27 Vlag van Marokko WTA Marrakesh gravel Vlag van Polen Katarzyna Piter Vlag van Spanje Garbiñe Muguruza
Vlag van Zwitserland Romina Oprandi 		6-4, 2-6, [9-11] details
2. 2015-05-02 Vlag van Marokko WTA Marrakesh gravel Vlag van Duitsland Laura Siegemund Vlag van Hongarije Tímea Babos
Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic 		1-6, 6-7 details
3. 2017-05-05 Vlag van Marokko WTA Rabat gravel Vlag van Servië Nina Stojanović Vlag van Hongarije Tímea Babos
Vlag van Tsjechië Andrea Hlaváčková 		6-2, 3-6, [5-10] details
4. 2018-07-22 Vlag van Roemenië WTA Boekarest gravel Vlag van Montenegro Danka Kovinić Vlag van Roemenië Irina-Camelia Begu
Vlag van Roemenië Andreea Mitu 		3-6, 4-6 details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie tegenstandster score
1. 2009-07-12 Vlag van België Brussel $ 10.000 Vlag van Polen Katarzyna Piter 0-6, 7-5, 7-5
2. 2010-07-18 Vlag van België Zwevegem $ 25.000 Vlag van België Sofie Oyen 7-6, 6-1
3. 2011-11-20 Vlag van Frankrijk Équeurdreville $ 10.000 Vlag van Duitsland Anna-Lena Friedsam 6-4, 6-2
4. 2012-02-26 Vlag van Frankrijk Mâcon $ 10.000 Vlag van Kroatië Ema Mikulčić 6-1, 6-2
5. 2012-03-04 Vlag van Frankrijk Bron $ 10.000 Vlag van Oekraïne Anastasija Vasyljeva 5-7, 7-6, 6-3
6. 2012-03-11 Vlag van Frankrijk Dijon $ 10.000 Vlag van Letland Diāna Marcinkēviča 6-4, 6-4
7. 2012-04-07 Vlag van België Tessenderlo $ 25.000 Vlag van Duitsland Tatjana Malek 6-2, 6-2
8. 2012-09-23 Vlag van Frankrijk Saint-Malo $ 25.000 Vlag van Spanje Estrella Cabeza Candela 6-2, 6-7 6-0
9. 2013-02-23 Vlag van Rusland Moskou $ 25.000 Vlag van Georgië Sofia Sjapatava 6-4, 7-6
10. 2013-03-03 Vlag van Frankrijk Bron $ 10.000 Vlag van België Ysaline Bonaventure 6-2, 6-1
11. 2014-08-03 Vlag van Duitsland Bad Saulgau $ 25.000 Vlag van Brazilië Gabriela Cé 6-0, 6-4
12. 2014-08-10 Vlag van België Koksijde $ 25.000 Vlag van Nederland Richèl Hogenkamp 6-1, 6-1
13. 2016-09-25 Vlag van Frankrijk Saint-Malo $ 50.000 Vlag van Italië Camilla Rosatello 6-1, 6-3
14. 2016-10-22 Vlag van Frankrijk Joué-lès-Tours $ 50.000 Vlag van Roemenië Elena Gabriela Ruse 6-3, 6-3
15. 2017-08-20 Vlag van Canada Vancouver $ 100.000 Vlag van Montenegro Danka Kovinić 5-7, 6-1, 6-3
16. 2018-03-11 Vlag van China Zhuhai $ 60.000 Vlag van Oekraïne Marta Kostjoek 6-2, 6-4
17. 2019-04-07 Vlag van Portugal Obidos $ 25.000 Vlag van Georgië Mariam Bolkvadze 7-5, 6-2
18. 2021-06-06 Vlag van Slovenië Otočec $ 25.000 Vlag van Kroatië Lea Bošković 7-6, 6-0
19. 2021-10-31 Vlag van Spanje Les Franqueses del Vallès $ 80.000 Vlag van Zwitserland Ylena In-Albon 7-6, 6-4

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie partner tegenstandsters score
1. 2010-03-21 Vlag van Rusland Sint-Petersburg $ 10.000 Vlag van Oekraïne Aljona Sotnikova Vlag van Rusland Aleksandra Panova
Vlag van Rusland Jevgenija Pasjkova 		7-5, 6-3
2. 2010-09-12 Vlag van Frankrijk Denain $ 25.000 Vlag van Rusland Nadejda Guskova Vlag van Italië Evelyn Mayr
Vlag van Italië Julia Mayr 		6-2, 6-0
3. 2011-06-19 Vlag van Frankrijk Montpellier $ 25.000 Vlag van Brazilië Paula Cristina Gonçalves Vlag van Spanje Inés Ferrer Suárez
Vlag van Roemenië Mădălina Gojnea 		6-4, 7-5
4. 2011-07-03 Vlag van Nederland Middelburg $ 25.000 Vlag van Nederland Quirine Lemoine Vlag van Verenigde Staten Julia Cohen
Vlag van Argentinië Florencia Molinero 		6-3, 6-4
5. 2011-07-17 Vlag van België Zwevegem $ 25.000 Vlag van Slowakije Lenka Wienerová Vlag van Nederland Kim Kilsdonk
Vlag van Nederland Nicolette van Uitert 		6-4, 3-6, [10-7]
6. 2011-10-12 Vlag van Turkije Antalya $ 10.000 Vlag van Georgië Sofia Kvatsabaia Vlag van Roemenië Diana Enache
Vlag van Nederland Daniëlle Harmsen 		6-3, 6-4
7. 2012-04-07 Vlag van België Tessenderlo $ 25.000 Vlag van Nederland Demi Schuurs Vlag van Duitsland Tatjana Malek
Vlag van Liechtenstein Stephanie Vogt 		6-4, 6-3
8. 2013-08-04 Vlag van Canada Vancouver $ 100.000 Vlag van Canada Sharon Fichman Vlag van Verenigde Staten Jacqueline Cako
Vlag van Verenigde Staten Natalie Pluskota 		6-2, 6-2
9. 2013-09-07 Vlag van Turkije Trabzon $ 50.000 Vlag van Oekraïne Joelija Bejgelzimer Vlag van Rusland Aljona Fomina
Vlag van Duitsland Christina Shakovets 		6-3, 6-1
10. 2016-03-27 Vlag van Verenigde Staten Naples $ 25.000 Vlag van Rusland Valerija Solovjeva Vlag van Verenigde Staten Sophie Chang
Vlag van Nederland Quirine Lemoine 		7-5, 6-0
11. 2016-09-18 Vlag van Frankrijk Biarritz $ 100.000 Vlag van Rusland Irina Chromatsjova Vlag van Zweden Cornelia Lister
Vlag van Servië Nina Stojanović 		4-6, 7-5, [10-8]
12. 2019-09-22 Vlag van Frankrijk Saint-Malo $ 60.000 Vlag van Georgië Ekaterine Gorgodze Vlag van Spanje Aliona Bolsova
Vlag van Kroatië Tereza Mrdeža 		6-7, 7-5, [10-8]
13. 2019-10-20 Vlag van Hongarije Székesfehérvár $ 60.000 Vlag van Roemenië Irina Maria Bara Vlag van Oezbekistan Akgul Amanmuradova
Vlag van Roemenië Elena Bogdan 		3-6, 6-2, [10-8]

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2014 2016 2017 2022
Vlag van Australië Australian Open – 1R 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R – 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – – 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R – – 2R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2013 2014 2018 2022
Vlag van Australië Australian Open – – – 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 1R – KF
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R – 2R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open – – – 1R

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

Zanevska wilde trouwen in haar geboorteland maar door de Russische invasie van Oekraïne ging dat niet door. Na haar uitschakeling op het WTA-toernooi van Indian Wells begin maart 2022 vertrokken de tennisspeelster en haar Duitse partner Philipp-Andreas Schmidt spontaan naar Las Vegas om er in het huwelijk te treden.[2]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Maryna Zanevska.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maryna_Zanevska&oldid=65869541"