Coco Vandeweghe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Colleen Vandeweghe
Wimbledon 2022 (kwalificatie)
Persoonlijke informatie
Bijnaam Coco
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats New York, NY, VS
Geboortedatum 6 december 1991
Woonplaats Rancho Santa Fe, CA, VS
Lengte 1,85 m
Profdebuut april 2008
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 8.225.494 US dollar
Coach Craig Kardon, Guy Fritz
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 341–288
Titels 3 WTA, 2 ITF
Hoogste positie 9e (15 januari 2018)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2017)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2014, 2016, 2018)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2015, 2017)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (2017)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 128–111
Titels 5 WTA, 6 ITF
Hoogste positie 14e (29 oktober 2018)
Olympische Spelen 2e ronde (2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2016)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2016)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2015, 2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (2018)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 16–10
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open finale (2016)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2016)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2016)
Vlag van Verenigde Staten US Open finale (2016)
Laatst bijgewerkt op: 17 september 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
per einde seizoen
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2007 746
2008 405 960
2009 354 306
2010 114 308
2011 127 244
2012 95 493
2013 110 110
2014 40 195
2015 37 55
2016 37 18
2017 10 63
2018 104 14
2019 332 201
2020 213 217
2021 173 155
2022 126 356

Colleen (Coco) Vandeweghe (New York, 6 december 1991) is een tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Vandeweghe begon met tennis toen zij elf jaar oud was.[1] Haar favo­riete onder­grond is hardcourt. Zij speelt rechts­handig en heeft een twee­handige back­hand. Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2006.

Vandeweghe bereikte in 2017 in het enkelspel de halve finales van het Australian Open en het US Open en won in 2018 in het vrouwendubbelspel samen met de Australische Ashleigh Barty het US Open.

Familie-achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Zij werd geboren als Colleen Hutchins Mullarkey, maar zij veranderde haar achternaam omdat zij met haar vader Robert Kennish Mullarkey geen goede betrekkingen onderhoudt.[2] De naam Hutchins is afkomstig van haar grootmoeder van moederszijde, Colleen Kay Hutchins, die in 1952 Miss America was.[2]

Vandeweghe komt uit een sportieve familie – haar moeder Tauna Vandeweghe kwam uit voor de Verenigde Staten op de Olympische Spelen van 1976 op het onderdeel zwemmen, en was geplaatst als reserve op het onderdeel volleybal in 1984 (zilveren medaille).[2][3] Haar grootvader Ernie speelde voor de New York Knicks in de jaren 1950 en haar oom Kiki speelde basketbal voor meerdere teams in de NBA.[2] Haar overgrootvader Ernest Vanden Weghe emigreerde na de eerste wereldoorlog vanuit het Belgische Olsene naar Canada.

De broers van Ernest speelden voetbal in België bij SC Courtraisien, Achille en Aimé die overleed in New Jersey en er was nog een neef Maurice die in de eerste Wereldoorlog bij de Continentals speelde samen met Guillaume Vanden Eynde en nog een andere neef Odiel die eveneens bij SC Courtraisien speelde.[4][5][6]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Vandeweghe debuteerde op het WTA-toernooi van San Diego 2006, waarvoor zij een wildcard had gekregen. Zij speelde in 2006 ook haar eerste ITF-toernooi in San Diego (VS). Zij stond in 2010 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Carson (VS) – hier veroverde zij haar eerste titel, door landgenote Kristie Ahn te verslaan. In totaal won zij twee ITF-titels, de andere later dat jaar in El Paso (VS).

Vandeweghe stond in 2012 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Stanford, waar zij als lucky loser tot het hoofdtoernooi was doorgedrongen – zij verloor van landgenote Serena Williams. In 2014 veroverde Vandeweghe haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Rosmalen, door de Chinese Zheng Jie te verslaan. Twee jaar later won zij dit toernooi opnieuw.

Zes jaar later volgde haar derde titel, op het WTA-toernooi van Concord 2022 – in de finale versloeg zij landgenote Bernarda Pera.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de negende plaats, die zij bereikte in januari 2018.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Vandeweghe is in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2007 op het ITF-toernooi van Palm Desert (VS), samen met landgenote Hilary Barte. Zij stond in 2010 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Phoenix (VS), samen met de Oekraïense Tetiana Luzhanska – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Amerikaanse duo Julia Boserup en Sloane Stephens te verslaan. In totaal won zij zes ITF-titels, de laatste in 2015 in Eastbourne (Engeland).

In 2008 speelde Vandeweghe voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Indian Wells, samen met landgenote Melanie Oudin. Zij stond in 2016 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Indian Wells, samen met landgenote Bethanie Mattek-Sands – hier veroverde zij haar eerste titel, door het koppel Julia Görges en Karolína Plíšková te verslaan. Later dat jaar deed zij, met Mattek-Sands aan haar zijde, mee aan de Olympische spelen in Rio de Janeiro – zij bereikten er de tweede ronde. In 2018 won zij haar vierde titel op het US Open, samen met de Australische Ashleigh Barty – dit is haar beste resultaat op de grandslamtoernooien. Tot op heden(september 2023) won zij vijf WTA-titels, de meest recente in 2022 in Concord, met Russin Varvara Flink aan haar zijde.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de veertiende plaats, die zij bereikte in oktober 2018.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Tweemaal bereikte Vandeweghe de finale van een grandslamtoernooi: eenmaal op het Australian Open 2016 met de Roemeen Horia Tecău en andermaal op het US Open 2016 met landgenoot Rajeev Ram.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2010–2021 maakte Vandeweghe deel uit van het Amerikaanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 13–8. In 2010 bereikten zij de finale van de Wereldgroep I – zij verloren daar van titelverdediger Italië. In 2017 ging zij met de beker naar huis.

In 2017 kwam zij voor de Verenigde Staten uit op de Hopman Cup, samen met Jack Sock – zij bereikten de finale, maar moesten daar hun meerdere erkennen in het Franse koppel Kristina Mladenovic en Richard Gasquet. In 2018 waagden zij een nieuwe poging, bij afwezigheid van Frankrijk – zij konden de groepsfase daarbij niet ontstijgen, als gevolg van een blessure van Sock.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

Overwinningen op een regerend nummer 1[bewerken | brontekst bewerken]

Vandeweghe heeft tot op heden driemaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen (peildatum 27 april 2018):

nr. datum toernooi ronde tegenstandster score
1. 2017-01-22 Australian Open vierde ronde Vlag van Duitsland Angelique Kerber 6-2, 6-3 details
2. 2017-09-06 US Open kwartfinale Vlag van Tsjechië Karolína Plíšková 7-6, 6-3 details
3. 2018-04-27 WTA Stuttgart kwartfinale Vlag van Roemenië Simona Halep 6-4, 6-1 details

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2014-06-21 Vlag van Nederland WTA Rosmalen gras Vlag van China Zheng Jie 6-2, 6-4 details
2. 2016-06-12 Vlag van Nederland WTA Rosmalen gras Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic 7-5, 7-5 details
3. 2022-08-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Concord hardcourt Vlag van Verenigde Staten Bernarda Pera 6-3, 5-7, 6-4 details
verloren finales
1. 2012-07-15 Vlag van Verenigde Staten WTA Stanford hardcourt Vlag van Verenigde Staten Serena Williams 5-7, 3-6 details
2. 2017-08-06 Vlag van Verenigde Staten WTA Stanford hardcourt Vlag van Verenigde Staten Madison Keys 6-7, 4-6 details
3. 2017-11-05 Vlag van China Elite Trophy hardcourt (i) Vlag van Duitsland Julia Görges 5-7, 1-6 details
4. 2018-04-29 Vlag van Duitsland WTA Stuttgart gravel (i) Vlag van Tsjechië Karolína Plíšková 6-7, 4-6 details
5. 2019-11-17 Vlag van Verenigde Staten WTA Houston hardcourt Vlag van België Kirsten Flipkens 6-7, 4-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2016-03-19 Vlag van Verenigde Staten WTA Indian Wells hardcourt Vlag van Verenigde Staten Bethanie Mattek-Sands Vlag van Duitsland Julia Görges
Vlag van Tsjechië Karolína Plíšková
4-6, 6-4, [10-6] details
2. 2017-08-06 Vlag van Verenigde Staten WTA Stanford hardcourt Vlag van Verenigde Staten Abigail Spears Vlag van Frankrijk Alizé Cornet
Vlag van Polen Alicja Rosolska
6-2, 6-3 details
3. 2018-04-01 Vlag van Verenigde Staten WTA Miami hardcourt Vlag van Australië Ashleigh Barty Vlag van Tsjechië Barbora Krejčíková
Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková
6-2, 6-1 details
4. 2018-09-09 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Australië Ashleigh Barty Vlag van Hongarije Tímea Babos
Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic
3-6, 7-6, 7-6 details
5. 2022-08-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Concord hardcourt Witte vlag Varvara Flink Vlag van Thailand Peangtarn Plipuech
Vlag van Japan Moyuka Uchijima
6-3, 7-6 details
verloren finales
1. 2016-08-21 Vlag van Verenigde Staten WTA Cincinnati hardcourt Vlag van Zwitserland Martina Hingis Vlag van India Sania Mirza
Vlag van Tsjechië Barbora Strýcová
5-7, 4-6 details
2. 2021-10-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Chicago hardcourt Vlag van Verenigde Staten Caroline Dolehide Vlag van Tsjechië Květa Peschke
Vlag van Duitsland Andrea Petković
3-6, 1-6 details
3. 2023-09-16 Vlag van Verenigde Staten WTA San Diego hardcourt Vlag van Verenigde Staten Danielle Collins Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková
Vlag van Tsjechië Barbora Krejčíková
1-6, 4-6 details

Finaleplaatsen gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 2016-01-31 Vlag van Australië Australian Open hardcourt Vlag van Roemenië Horia Tecău Vlag van Rusland Jelena Vesnina
Vlag van Brazilië Bruno Soares
4-6, 6-4, [5-10] details
2. 2016-09-09 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram Vlag van Duitsland Laura Siegemund
Vlag van Kroatië Mate Pavić
4-6, 4-6 details
3. 2017-01-07 Vlag van Australië Hopman Cup hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Jack Sock Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic
Vlag van Frankrijk Richard Gasquet
1–2 details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster in finale score dotatie
1. 2010-05-30 Vlag van Verenigde Staten Carson hardcourt Vlag van Verenigde Staten Kristie Ahn 6-1, 6-3 $ 50.000
2. 2010-06-13 Vlag van Verenigde Staten El Paso hardcourt Vlag van Japan Ryoko Fuda 6-2, 6-1 $ 25.000

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters in finale score dotatie
1. 2010-11-14 Vlag van Verenigde Staten Phoenix hardcourt Vlag van Oekraïne Tetiana Luzhanska Vlag van Verenigde Staten Julia Boserup
Vlag van Verenigde Staten Sloane Stephens
7-5, 6-4 $ 75.000
2. 2013-04-28 Vlag van Verenigde Staten Charlottesville gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Nicola Slater Vlag van Verenigde Staten Nicole Gibbs
Vlag van Verenigde Staten Shelby Rogers
6-3, 7-6 $ 50.000
3. 2013-09-22 Vlag van Verenigde Staten Albuquerque hardcourt Vlag van Griekenland Eléni Daniilídou Vlag van Verenigde Staten Melanie Oudin
Vlag van Verenigde Staten Taylor Townsend
6-4, 7-8 $ 75.000
4. 2013-09-29 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas hardcourt Vlag van Oostenrijk Tamira Paszek Vlag van Verenigde Staten Denise Muresan
Vlag van Verenigde Staten Caitlin Whoriskey
6-4, 6-2 $ 50.000
5. 2013-11-03 Vlag van Verenigde Staten New Braunfels hardcourt Vlag van Georgië Anna Tatishvili Vlag van Verenigde Staten Asia Muhammad
Vlag van Verenigde Staten Taylor Townsend
3-6, 6-3, [13-11] $ 50.000
6. 2015-06-04 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eastbourne gras Vlag van Verenigde Staten Shelby Rogers Vlag van Verenigd Koninkrijk Jocelyn Rae
Vlag van Verenigd Koninkrijk Anna Smith
7-5, 7-6 $ 50.000

Gewonnen juniorentoernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster in finale score graad
1. 2008-09-07 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Venezuela Gabriela Paz 7-6, 6-1 A

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
grandslamtoernooien
Australian Open 1R 1R 1R 3R 1R HF 1R 1R 1R
Roland Garros 1R 1R 2R 1R 2R 1R 2R
Wimbledon 1R 1R 1R 2R KF 4R KF 1R g.t. 2R 1R
US Open 1R 1R 2R 1R 2R 2R 2R 1R HF 1R 1R 1R 1R
Premier Mandatory
Indian Wells 2R 1R 2R 3R 3R 2R 3R
Miami 1R 1R 1R 4R 1R 3R 2R 2R
Madrid l.c. 2R 1R KF 1R
Peking l.c. 1R 1R 1R 2R 1R
Premier Five
Dubai/Doha 1R 3R 1R
Rome 1R 1R
Montréal/Toronto KF 1R 1R
Cincinnati 1R 2R 2R 1R 1R
Tokio/Wuhan KF 2R 3R KF 1R 1R

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
grandslamtoernooien
Australian Open 1R KF 2R 1R
Roland Garros 1R 1R 2R 1R 1R 1R
Wimbledon 3R 1R g.t. 1R 3R
US Open 1R 2R 2R 2R HF HF 1R W 1R 1R 1R 1R
Premier Mandatory
Miami 2R W 1R W

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2011 2016 2017 2018 2019
Vlag van Australië Australian Open F
Vlag van Frankrijk Roland Garros KF 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R F HF 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie CoCo Vandeweghe.