WTA-toernooi van Parijs 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WTA-toernooi van Parijs 2013
Winnares in het enkelspel, Mona Barthel
Officiële naam Open GDF Suez
Editie 2013 (21e editie)
Stad, land ParijsFrankrijk
Locatie Stadion "Pierre de Coubertin"
Datum 28 januari–3 februari
Auspiciën WTA
Categorie Premier
Prijzengeld US$ 690.000
Deelnemers 28 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond hardcourt, binnen
Winnaar enkel Vlag van Duitsland Mona Barthel
Winnaars dubbel Vlag van Italië Sara Errani
Vlag van Italië Roberta Vinci
Vorige: 2012     Volgende: 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het WTA-tennistoernooi van Parijs (officieel Open GDF Suez) van 2013 vond plaats van 28 januari tot en met 3 februari 2013 in de Franse hoofdstad Parijs. Het was de 21e editie van het toernooi. Er werd gespeeld op hardcourt-binnenbanen.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Titelhoudster Angelique Kerber was haar titel niet komen verdedigen.

Het eerste reekshoofd, de Italiaanse Sara Errani, bereikte de finale. Daar kwam ze tegenover de ongeplaatste Mona Barthel uit Duitsland te staan. De Duitse had genoeg aan twee sets (met een tiebreak in de tweede set) om de titel te grijpen. Barthel wist voor het eerst in haar carrière het toernooi van Parijs op haar naam te schrijven. Het was haar tweede WTA-titel.

De Nederlandse Kiki Bertens moest zich eerst bewijzen via het kwalificatietoernooi. Daar faalde ze in de laatste ronde. Doordat Lucie Hradecká zich (wegens een virus) afmeldde werd Bertens als Lucky loser alsnog tot het hoofdtoernooi toegelaten. Ze bereikte daar de halve finale – tijdens deze partij, tegen Sara Errani, moest Bertens bij een 0–5 achterstand opgeven wegens een blessure in de onderrug.

De Belgische Yanina Wickmayer bereikte de tweede ronde.

Geplaatste speelsters[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speelster Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Italië Sara Errani 7 finale Vlag van Duitsland Mona Barthel
2. Vlag van Tsjechië Petra Kvitová 8 halve finale Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic
3. Vlag van Frankrijk Marion Bartoli 11 halve finale Vlag van Duitsland Mona Barthel
4. Vlag van Slowakije Dominika Cibulková 14 tweede ronde Vlag van Nederland Kiki Bertens
5. Vlag van Italië Roberta Vinci 16 tweede ronde Vlag van Duitsland Mona Barthel
6. Vlag van Tsjechië Lucie Šafářová 17 kwartfinale Vlag van Nederland Kiki Bertens
7. Vlag van Duitsland Julia Görges 18 eerste ronde Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic
8. Vlag van Tsjechië Klára Zakopalová 22 tweede ronde Vlag van Spanje Carla Suárez Navarro

Prijzengeld en WTA-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld WTA-punten
winnares € 94.355 470
finale € 50.242 320
halve finale € 26.815 200
kwartfinale € 14.395 120
tweede ronde € 7.726 60
eerste ronde € 4.911 1

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
         
1  Vlag van Italië Sara Errani 5 64  
   Vlag van Duitsland Mona Barthel 7 7  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
 
    1  Vlag van Italië Sara Errani 4      
Q  Vlag van Slowakije Magdaléna Rybáriková 6 3 6     Q  Vlag van Slowakije Magdaléna Rybáriková 0 r    
Q  Vlag van Frankrijk Virginie Razzano 4 6 3       1  Vlag van Italië Sara Errani 7 4 7  
Q  Vlag van Roemenië Monica Niculescu 3 63            Vlag van Spanje Carla Suárez Navarro 5 6 5  
   Vlag van Spanje Carla Suárez Navarro 6 7          Vlag van Spanje Carla Suárez Navarro 6 6  
   Vlag van Spanje Anabel Medina Garrigues 6 5 0     8  Vlag van Tsjechië Klára Zakopalová 4 3    
8  Vlag van Tsjechië Klára Zakopalová 2 7 6       1  Vlag van Italië Sara Errani 5    
      LL  Vlag van Nederland Kiki Bertens 0 r  
    4  Vlag van Slowakije Dominika Cibulková 5 4    
LL  Vlag van Nederland Kiki Bertens 6 7       LL  Vlag van Nederland Kiki Bertens 7 6    
   Vlag van Oostenrijk Tamira Paszek 4 5         LL  Vlag van Nederland Kiki Bertens 6 7  
   Vlag van Zweden Sofia Arvidsson 3 6 0       6/WC  Vlag van Tsjechië Lucie Šafářová 1 5    
   Vlag van Frankrijk Alizé Cornet 6 4 6        Vlag van Frankrijk Alizé Cornet 2 6 2
   Vlag van Spanje Lourdes Domínguez Lino 6 1 1     6/WC  Vlag van Tsjechië Lucie Šafářová 6 4 6  
6/WC  Vlag van Tsjechië Lucie Šafářová 2 6 6  

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
5  Vlag van Italië Roberta Vinci 6 6    
   Vlag van Roemenië Simona Halep 0 3       5  Vlag van Italië Roberta Vinci 6 1 3  
   Vlag van Duitsland Mona Barthel 7 6          Vlag van Duitsland Mona Barthel 4 6 6  
   Vlag van Polen Urszula Radwańska 61 0            Vlag van Duitsland Mona Barthel 7 6    
   Vlag van Verenigde Staten Christina McHale 6 6         3  Vlag van Frankrijk Marion Bartoli 67 4    
WC  Vlag van Frankrijk Pauline Parmentier 4 1          Vlag van Verenigde Staten Christina McHale 5 1  
    3  Vlag van Frankrijk Marion Bartoli 7 6    
         Vlag van Duitsland Mona Barthel 6 6  
7  Vlag van Duitsland Julia Görges 5 7 64       WC  Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic 1 4  
WC  Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic 7 5 7     WC  Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic 6 6    
   Vlag van België Yanina Wickmayer 7 4 6        Vlag van België Yanina Wickmayer 4 4    
   Vlag van Rusland Anastasija Pavljoetsjenkova 67 6 3       WC  Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic 6 6  
   Vlag van Bulgarije Tsvetana Pironkova 4 2         2/WC  Vlag van Tsjechië Petra Kvitová 3 4    
Q  Vlag van Zwitserland Stefanie Vögele 6 6       Q  Vlag van Zwitserland Stefanie Vögele 65 3  
    2/WC  Vlag van Tsjechië Petra Kvitová 7 6    
 
Sara Errani
Roberta Vinci

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Van de titelhoudsters Liezel Huber en Lisa Raymond had de tweede zich niet voor het toernooi ingeschreven. De Amerikaanse Huber speelde samen met Andrea Hlaváčková uit Tsjechië – dit team was als tweede geplaatst. Ze bereikten de finale, waar ze de strijd moesten aanbinden met het eerste reekshoofd: het Italiaanse duo Sara Errani / Roberta Vinci. De Italiaanse dames hadden aan twee korte sets (tweemaal 6–1) voldoende om de titel te grijpen. Het was hun vijftiende gezamenlijke titel. Beiden hadden daarnaast nog drie dubbelspeltitels met andere partners.

De Belgische Yanina Wickmayer speelde samen met Petra Kvitová uit Tsjechië. Dit team was met een wildcard tot het toernooi toegelaten. In hun openingspartij troffen ze het tweede reekshoofd. Na de eerste set in de tiebreak te hebben verloren, wonnen Wickmayer en Kvitová de tweede set. In de match-tiebreak kwamen ze er evenwel niet meer aan te pas, waardoor de eerste ronde voor hen tevens eindstation was.

Prijzengeld en WTA-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld
(per team)
WTA-
punten
winnaressen $ 36.500 470
finale $ 19.490 320
halve finale $ 10.650 200
tweede ronde $ 5.425 120
eerste ronde $ 2.940 1

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
Eerste ronde   Tweede ronde   Halve finale   Finale
1  Vlag van Italië Sara Errani
 Vlag van Italië Roberta Vinci
6 6    
   Vlag van Frankrijk Alizé Cornet
 Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic
1 2       1  Vlag van Italië Sara Errani
 Vlag van Italië Roberta Vinci
4 6 [11]  
   Vlag van Wit-Rusland Katsjarina Dzehalevitsj
 Vlag van Bosnië en Herzegovina Mervana Jugić-Salkić
3 0     WC  Vlag van Frankrijk Julie Coin
 Vlag van Frankrijk Pauline Parmentier
6 2 [9]  
WC  Vlag van Frankrijk Julie Coin
 Vlag van Frankrijk Pauline Parmentier
6 6         1  Vlag van Italië Sara Errani
 Vlag van Italië Roberta Vinci
w / o  
4  Vlag van Tsjechië Květa Peschke
 Vlag van Polen Alicja Rosolska
3 6 [10]          Vlag van Rusland A Pavljoetsjenkova
 Vlag van Tsjechië Lucie Šafářová
       
   Vlag van Oostenrijk Tamira Paszek
 Vlag van Tsjechië Klára Zakopalová
6 0 [8]     4  Vlag van Tsjechië Květa Peschke
 Vlag van Polen Alicja Rosolska
2 3  
   Vlag van Rusland Anastasija Pavljoetsjenkova
 Vlag van Tsjechië Lucie Šafářová
6 4 [10]      Vlag van Rusland A Pavljoetsjenkova
 Vlag van Tsjechië Lucie Šafářová
6 6    
   Vlag van Kroatië Darija Jurak
 Vlag van Hongarije Katalin Marosi
4 6 [5]       1  Vlag van Italië Sara Errani
 Vlag van Italië Roberta Vinci
6 6  
   Vlag van Rusland Vera Doesjevina
 Vlag van Spanje Anabel Medina Garrigues
6 4 [10]       2  Vlag van Tsjechië Andrea Hlaváčková
 Vlag van Verenigde Staten Liezel Huber
1 1  
   Vlag van Luxemburg Mandy Minella
 Vlag van Verenigde Staten Megan Moulton-Levy
1 6 [7]        Vlag van Rusland Vera Doesjevina
 Vlag van Spanje A Medina Garrigues
4 7 [12]  
   Vlag van Servië Vesna Dolonts
 Vlag van Slowakije Janette Husárová
6 2 [11]      Vlag van Servië Vesna Dolonts
 Vlag van Slowakije Janette Husárová
6 5 [10]  
3  Vlag van Duitsland Julia Görges
 Vlag van Roemenië Monica Niculescu
2 6 [9]          Vlag van Rusland Vera Doesjevina
 Vlag van Spanje A Medina Garrigues
6 4 [4]
   Vlag van Zuid-Afrika Natalie Grandin
 Vlag van Tsjechië Vladimíra Uhlířová
4 62         2  Vlag van Tsjechië Andrea Hlaváčková
 Vlag van Verenigde Staten Liezel Huber
4 6 [10]  
   Vlag van Letland Līga Dekmeijere
 Vlag van Frankrijk Stéphanie Foretz Gacon
6 7          Vlag van Letland Līga Dekmeijere
 Vlag van Frankrijk Stéphanie Foretz Gacon
2 3  
WC  Vlag van Tsjechië Petra Kvitová
 Vlag van België Yanina Wickmayer
66 6 [1]   2  Vlag van Tsjechië Andrea Hlaváčková
 Vlag van Verenigde Staten Liezel Huber
6 6    
2  Vlag van Tsjechië Andrea Hlaváčková
 Vlag van Verenigde Staten Liezel Huber
7 4 [10]  

Bron[bewerken | brontekst bewerken]