WTCC seizoen 2016

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
13e WTCC-seizoen (2016)
Volgende: 2017
Vorige: 2015
Algemene informatie
Regerend
kampioen 		Vlag van Argentinië José María López (coureurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Argentinië José María López
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het WTCC seizoen 2016 was het dertiende seizoen van het Wereldkampioenschap voor touringcars en het twaalfde seizoen na de terugkeer van het kampioenschap in 2005.

Na de tweede race op de Twin Ring Motegi werd José María López uitgeroepen tot kampioen, waarmee hij zijn derde titel op een rij behaalde. Zijn constructeur Citroën werd kampioen na de kwalificatie tijdens het daaropvolgende raceweekend op het Shanghai International Circuit, waarmee het eveneens de derde titel op een rij behaalde.

Er werden verschillende regelwijzigingen doorgevoerd in 2016. Zo werden de namen van de races veranderd in "Openingsrace" en "Hoofdrace", waardoor de eerste race nu de race met de omgekeerde grid was. Verder werd er na afloop van de kwalificatie een tijdrit gehouden voor constructeurs, geïnspireerd door de Ronde van Frankrijk, genaamd "Manufacturers Against the Clock" (MAC3). Hierin nomineerde elke constructeur drie auto's om deel te nemen aan een soort kwalificatierace van twee ronden, waarin de tijd gestopt werd wanneer de laatste coureur de finish passeerde.

Teams en coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Team Auto No. Coureur Klasse Rondes
Vlag van Rusland Lada Sport Rosneft Lada Vesta WTCC 2 Vlag van Italië Gabriele Tarquini F Alle
7 Vlag van Frankrijk Hugo Valente F Alle
10 Vlag van Nederland Nick Catsburg F Alle
Vlag van Frankrijk Sébastien Loeb Racing Citroën C-Elysée WTCC 3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Chilton I Alle
11 Vlag van Frankrijk Grégoire Demoustier I Alle
25 Vlag van Marokko Mehdi Bennani I Alle
Vlag van Japan Honda Racing Team JAS Honda Civic WTCC 5 Vlag van Hongarije Norbert Michelisz F Alle
34 Vlag van Japan Ryo Michigami F 9
Vlag van Japan Castrol Honda World Touring Car Team 12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Huff F Alle
18 Vlag van Portugal Tiago Monteiro F Alle
Vlag van Duitsland Münnich Motorsport Chevrolet RML Cruze TC1 8 Vlag van Duitsland Sabine Schmitz I 5
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk James Thompson I 2, 4, 6-11
77 Vlag van Duitsland René Münnich I 1, 3
Vlag van Italië ROAL Motorsport Chevrolet RML Cruze TC1 9 Vlag van Nederland Tom Coronel I Alle
Vlag van Spanje Campos Racing Chevrolet RML Cruze TC1 27 Vlag van Frankrijk John Filippi I Alle
86 Vlag van Argentinië Esteban Guerrieri I 8
Vlag van Frankrijk Citroën Racing Citroën C-Elysée WTCC 37 Vlag van Argentinië José María López F Alle
68 Vlag van Frankrijk Yvan Muller F Alle
Vlag van Hongarije Zengő Motorsport Honda Civic WTCC 55 Vlag van Hongarije Ferenc Ficza I 1-7, 9-11
99 Vlag van Hongarije Dániel Nagy I 1, 7-11
Vlag van Zweden Polestar Cyan Racing Volvo S60 Polestar TC1 61 Vlag van Zweden Fredrik Ekblom F 1-6, 10
62 Vlag van Zweden Thed Björk F Alle
63 Vlag van Zweden Robert Dahlgren F 7-8, 11
81 Vlag van Argentinië Néstor Girolami F 9

Kalender[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde Circuit Datum MAC3-winnaar Poleposition Snelste ronde Winnaar Winnaar teams Winnaar Yokohama
1 R1 Vlag van Frankrijk Circuit Paul Ricard 3 april Vlag van Frankrijk Citroën Vlag van Frankrijk Hugo Valente Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Huff Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Huff Vlag van Japan Castrol Honda World Touring Car Team Vlag van Marokko Mehdi Bennani
R2 Vlag van Argentinië José María López Vlag van Frankrijk Yvan Muller Vlag van Argentinië José María López Vlag van Frankrijk Citroën Racing Vlag van Marokko Mehdi Bennani
2 R3 Vlag van Slowakije Slovakiaring 17 april Vlag van Frankrijk Citroën
Vlag van Japan Honda[1] 		Vlag van Frankrijk Hugo Valente Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Huff Vlag van Portugal Tiago Monteiro Vlag van Japan Castrol Honda World Touring Car Team Vlag van Marokko Mehdi Bennani
R4 Vlag van Frankrijk Yvan Muller Vlag van Argentinië José María López Vlag van Argentinië José María López Vlag van Frankrijk Citroën Racing Vlag van Marokko Mehdi Bennani
3 R5 Vlag van Hongarije Hungaroring 24 april Vlag van Japan Honda Vlag van Marokko Mehdi Bennani Vlag van Argentinië José María López Vlag van Marokko Mehdi Bennani Vlag van Frankrijk Sébastien Loeb Racing Vlag van Marokko Mehdi Bennani
R6 Vlag van Argentinië José María López Vlag van Argentinië José María López Vlag van Argentinië José María López Vlag van Frankrijk Citroën Racing Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Chilton
4 R7 Vlag van Marokko Stratencircuit Marrakesh 8 mei Vlag van Frankrijk Citroën Vlag van Verenigd Koninkrijk James Thompson Vlag van Frankrijk Hugo Valente Vlag van Nederland Tom Coronel Vlag van Italië ROAL Motorsport Vlag van Nederland Tom Coronel
R8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Huff Vlag van Italië Gabriele Tarquini Vlag van Argentinië José María López Vlag van Japan Castrol Honda World Touring Car Team Vlag van Marokko Mehdi Bennani
5 R9 Vlag van Duitsland Nürburgring Nordschleife 29 mei Vlag van Japan Honda Vlag van Portugal Tiago Monteiro Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Chilton Vlag van Argentinië José María López Vlag van Frankrijk Citroën Racing Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Chilton
R10 Vlag van Argentinië José María López Vlag van Marokko Mehdi Bennani Vlag van Argentinië José María López Vlag van Frankrijk Citroën Racing Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Chilton
6 R11 Vlag van Rusland Moscow Raceway 12 juni Vlag van Japan Honda Vlag van Portugal Tiago Monteiro Vlag van Nederland Nick Catsburg Vlag van Italië Gabriele Tarquini Vlag van Rusland Lada Sport Rosneft Vlag van Verenigd Koninkrijk James Thompson
R12 Vlag van Nederland Nick Catsburg Vlag van Hongarije Ferenc Ficza Vlag van Nederland Nick Catsburg Vlag van Rusland Lada Sport Rosneft Vlag van Verenigd Koninkrijk James Thompson
7 R13 Vlag van Portugal Circuito Internacional de Vila Real 26 juni Vlag van Frankrijk Citroën Vlag van Nederland Tom Coronel Vlag van Argentinië José María López Vlag van Nederland Tom Coronel Vlag van Italië ROAL Motorsport Vlag van Nederland Tom Coronel
R14 Vlag van Portugal Tiago Monteiro Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Huff Vlag van Portugal Tiago Monteiro Vlag van Japan Castrol Honda World Touring Car Team Vlag van Marokko Mehdi Bennani
8 R15 Vlag van Argentinië Autódromo Termas de Río Hondo 7 augustus Vlag van Japan Honda Vlag van Frankrijk John Filippi Vlag van Argentinië José María López Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Chilton Vlag van Frankrijk Sébastien Loeb Racing Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Chilton
R16 Vlag van Argentinië José María López Vlag van Argentinië José María López Vlag van Argentinië José María López Vlag van Frankrijk Citroën Racing Vlag van Nederland Tom Coronel
9 R17 Vlag van Japan Twin Ring Motegi 4 september Vlag van Frankrijk Citroën Vlag van Hongarije Norbert Michelisz Vlag van Zweden Thed Björk Vlag van Hongarije Norbert Michelisz Vlag van Japan Honda Racing Team JAS Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Chilton
R18 Vlag van Argentinië José María López Vlag van Argentinië José María López Vlag van Frankrijk Yvan Muller Vlag van Frankrijk Citroën Racing Vlag van Marokko Mehdi Bennani
10 R19 Vlag van China Shanghai International Circuit 25 september Vlag van Japan Honda Vlag van Frankrijk John Filippi Vlag van Zweden Thed Björk Vlag van Zweden Thed Björk Vlag van Zweden Polestar Cyan Racing Vlag van Nederland Tom Coronel
R20 Vlag van Argentinië José María López Vlag van Argentinië José María López Vlag van Argentinië José María López Vlag van Frankrijk Citroën Racing Vlag van Marokko Mehdi Bennani
11 R21 Vlag van Qatar Losail International Circuit 25 november Vlag van Frankrijk Citroën Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Chilton Vlag van Italië Gabriele Tarquini Vlag van Italië Gabriele Tarquini Vlag van Rusland Lada Sport Rosneft Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Chilton
R22 Vlag van Marokko Mehdi Bennani Vlag van Nederland Nick Catsburg Vlag van Marokko Mehdi Bennani Vlag van Frankrijk Sébastien Loeb Racing Vlag van Marokko Mehdi Bennani

Kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Puntensysteem[bewerken | brontekst bewerken]

Positie  1e   2e   3e   4e   5e   6e   7e   8e   9e   10e 
Race 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1
Kwalificatie 5 4 3 2 1
  • 1 tot en met 5 betekent dat deze deelnemers de 1e tot de 5e plaats behaalden in de kwalificatie.

Rijders[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur FRA
Vlag van Frankrijk 		SVK
Vlag van Slowakije 		HUN
Vlag van Hongarije 		MAR
Vlag van Marokko 		DEU
Vlag van Duitsland 		RUS
Vlag van Rusland 		POR
Vlag van Portugal 		ARG
Vlag van Argentinië 		JAP
Vlag van Japan 		CHN
Vlag van China 		QAT
Vlag van Qatar 		 Pts 
1 Vlag van Argentinië José María López 6 11 5 13 13 11 2 11 1 11 5 8 5 55 5 11 4 21 4 11 9 33 381
2 Vlag van Frankrijk Yvan Muller 13 43 7 51 12 2 3 23 DNF DNS2 3 11 9 22 3 54 5 12 3 23 4 64 257
3 Vlag van Portugal Tiago Monteiro 4 22 1 2 11 34 DSQ DSQ DNF DNS 6 5 10 11 4 4 3 34 10 8 DNF 5 214
4 Vlag van Hongarije Norbert Michelisz 3 3 6 44 DNS 10 DSQ DSQ 3 24 10 35 8 33 6 82 1 8 2 11 5 45 213
5 Vlag van Marokko Mehdi Bennani 2 8 2 6 1 8 6 5 5 5 9 10 4 8 8 7 16 43 11 34 16 11 206
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Huff 1 6 3 145 10 63 DSQ DSQ 4 4 7 4 6 44 2 3 2 9 9 13 3 8 199
7 Vlag van Nederland Nick Catsburg 8 55 10 32 3 13 DNF 72 9 6 2 11 3 7 13 12 7 11 5 42 8 14 175
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Chilton 11 9 8 7 2 5 5 DSQ 2 35 14 16 2 10 1 9 8 65 DNF 9 2 DNF 163
9 Vlag van Italië Gabriele Tarquini DNF DNF 4 13 5 DNF 4 3 7 9 1 22 12 13 14 13 10 10 NC 5 1 7 147
10 Vlag van Zweden Thed Björk 7 DNF DSQ DSQ 15 45 9 105 DNF 8 DNF 15 7 6 11 14 6 7 1 75 6 22 117
11 Vlag van Nederland Tom Coronel 9 114 14 9 14 72 1 84 DNF DNS3 12 DNF 1 16 7 23 12 14 7 10 12 9 111
12 Vlag van Frankrijk Hugo Valente 5 7 11 DNF 6 9 DNF 4 6 10 4 73 DNF 9 DNF DNF DNF 13 6 12 DNF DNF 78
13 Vlag van Zweden Fredrik Ekblom NC 10 9 8 4 11 7 11 8 7 13 12 8 6 47
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk James Thompson 15 11 DNF 6 8 64 11 11 9 11 13 12 12 14 10 10 26
15 Vlag van Argentinië Néstor Girolami 9 5 12
16 Vlag van Frankrijk Grégoire Demoustier 10 13 12 12 7 DNF 8 DNF 11 14 16 13 16 12 12 15 17 15 13 17 15 12 11
17 Vlag van Argentinië Esteban Guerrieri DNF 65 9
18 Vlag van Frankrijk John Filippi 12 12 13 10 8 12 DNF 9 DNF 12 11 14 15 14 10 10 14 16 DNF 15 14 13 9
19 Vlag van Zweden Robert Dahlgren 13 DNF 16 16 7 DNF 6
20 Vlag van Hongarije Ferenc Ficza DNS DNS DNF DNS DSQ DSQ DSQ DSQ 12 13 15 9 14 15 DNF 18 14 16 13 11 2
21 Vlag van Duitsland René Münnich 14 DNF 9 14 2
22 Vlag van Duitsland Sabine Schmitz 10 11 1
23 Vlag van Hongarije Dániel Nagy WD WD 17 DNF 15 17 15 19 15 18 11 15 0
24 Vlag van Japan Ryo Michigami 11 17 0
Pos Coureur FRA
Vlag van Frankrijk 		SVK
Vlag van Slowakije 		HUN
Vlag van Hongarije 		MAR
Vlag van Marokko 		DEU
Vlag van Duitsland 		RUS
Vlag van Rusland 		POR
Vlag van Portugal 		ARG
Vlag van Argentinië 		JAP
Vlag van Japan 		CHN
Vlag van China 		QAT
Vlag van Qatar 		 Pts 

Constructeurs[bewerken | brontekst bewerken]

  • Het eerste resultaat voor elke race geeft de positie van de constructeur in de MAC3 weer.
Pos Constructeur FRA
Vlag van Frankrijk 		SVK
Vlag van Slowakije 		HUN
Vlag van Hongarije 		MAR
Vlag van Marokko 		DEU
Vlag van Duitsland 		RUS
Vlag van Rusland 		POR
Vlag van Portugal 		ARG
Vlag van Argentinië 		JAP
Vlag van Japan 		CHN
Vlag van China 		QAT
Vlag van Qatar 		 Pts 
1 Vlag van Frankrijk Citroën 1 2 11 1[1] 2 11 2 1 11 1 2 11 2 1 11 2 3 84 1 2 22 2 1 11 1 4 11 DNF 3 11 1 2 11 954
6 43 5 53 2 2 3 23 2 32 5 105 4 54 3 53 5 22 4 23 4 33
2 Vlag van Japan Honda 3 1 22 1[1] 1 24 1 10 32 DSQ DSQ DSQ 1 3 23 1 6 33 2 6 11 1 2 32 2 1 33 1 2 8 DNS 3 44 675
3 35 3 45 11 63 DSQ DSQ 4 4 7 4 8 33 4 44 2 8 9 11 5 55
3 Vlag van Rusland Lada 2 5 54 DNF 4 32 3 3 95 2 4 32 DNS 6 64 3 1 11 3 3 7 3 13 125 3 7 105 2 5 42 DNS 1 7 536
8 7 11 13 5 13 DNF 45 7 9 2 22 12 9 14 13 10 11 6 55 8 14
4 Vlag van Zweden Polestar DNP 7 10 DNP 9 8 DNP 4 44 DNP 7 104 DNP 8 75 DNP 13 12 DNP 7 65 DNP 11 14 DNP 6 54 DNP 1 64 DNP 6 22 321
NC DNF DSQ DSQ 15 11 9 11 DNF 8 DNF 15 13 DNF 16 16 9 7 8 7 7 DNF
Pos Constructeur FRA
Vlag van Frankrijk 		SVK
Vlag van Slowakije 		HUN
Vlag van Hongarije 		MAR
Vlag van Marokko 		DEU
Vlag van Duitsland 		RUS
Vlag van Rusland 		POR
Vlag van Portugal 		ARG
Vlag van Argentinië 		JAP
Vlag van Japan 		CHN
Vlag van China 		QAT
Vlag van Qatar 		 Pts 

Independents[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur FRA
Vlag van Frankrijk 		SVK
Vlag van Slowakije 		HUN
Vlag van Hongarije 		MAR
Vlag van Marokko 		DEU
Vlag van Duitsland 		RUS
Vlag van Rusland 		POR
Vlag van Portugal 		ARG
Vlag van Argentinië 		JAP
Vlag van Japan 		CHN
Vlag van China 		QAT
Vlag van Qatar 		 Pts 
1 Vlag van Marokko Mehdi Bennani 2 8 2 6 1 8 6 5 5 5 9 10 4 8 8 7 16 4 11 3 16 1 190
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Chilton 11 9 8 7 2 5 5 DSQ 2 3 14 16 2 10 1 9 8 6 DNF 9 2 DNF 155
3 Vlag van Nederland Tom Coronel 9 11 14 9 14 7 1 8 DNF DNS 12 DNF 1 16 7 2 12 14 7 10 12 9 128
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk James Thompson 15 11 DNF 6 8 6 11 11 9 11 13 12 12 14 10 10 95
5 Vlag van Frankrijk John Filippi 12 12 13 10 8 12 DNF 9 DNF 12 11 14 15 14 10 10 14 16 DNF 15 14 13 83
6 Vlag van Frankrijk Grégoire Demoustier 10 13 12 12 7 DNF 8 DNF 11 14 16 13 16 12 12 15 17 15 13 17 15 12 77
7 Vlag van Hongarije Ferenc Ficza DNS DNS DNF DNS DSQ DSQ DSQ DSQ 12 13 15 9 14 15 DNF 18 14 16 13 11 45
8 Vlag van Hongarije Dániel Nagy WD WD 17 DNF 15 17 15 19 15 18 11 15 22
9 Vlag van Duitsland Sabine Schmitz 10 11 12
10 Vlag van Duitsland René Münnich 14 DNF 9 14 11
11 Vlag van Argentinië Esteban Guerrieri DNF 6 9
Pos Coureur FRA
Vlag van Frankrijk 		SVK
Vlag van Slowakije 		HUN
Vlag van Hongarije 		MAR
Vlag van Marokko 		DEU
Vlag van Duitsland 		RUS
Vlag van Rusland 		POR
Vlag van Portugal 		ARG
Vlag van Argentinië 		JAP
Vlag van Japan 		CHN
Vlag van China 		QAT
Vlag van Qatar 		 Pts 
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=WTCC_seizoen_2016&oldid=52450768"