Werkgeversvereniging

Een werkgeversvereniging of werkgeversorganisatie is een organisatie die doet aan belangenbehartiging voor en dienstverlening aan de aangesloten werkgevers. Een belangrijke activiteit van werkgeversorganisaties is het voeren van cao-onderhandelingen (een cao is een collectieve arbeidsovereenkomst) met werknemers.

Werkgeversorganisaties zijn particuliere belangenverenigingen en maken dus geen onderdeel uit van de overheid. Desondanks zijn ze, behalve in de Stichting van de Arbeid en de Raad van de Centrale Ondernemingsorganisaties, vertegenwoordigd in tal van organisaties met een publiek karakter.

Nederland

Nederland kent een aantal koepelorganisaties die de belangen van werkgevers behartigen. De belangrijkste ondernemersorganisatie is VNO-NCW. Andere werkgeverscentrales zijn AWVN (koepel voor ca. 80 branches en 900 individuele werkgevers), MKB-Nederland (voor het midden- en kleinbedrijf), UNETO-VNI (voor installatiebranche en technische detailhandel) en LTO Nederland (voor de land- en tuinbouw). Werkgeversorganisaties zijn vertegenwoordigd in de Stichting van de Arbeid, de Sociaal-Economische Raad en in tal van andere organen.

Vlaanderen

In Vlaanderen worden op intersectoraal niveau vier werkgeversorganisaties erkend: Voka, de Unie van Zelfstandige Ondernemers (UNIZO), de Vereniging voor Social Profit Ondernemingen (Verso) en Boerenbond. Deze werkgeversorganisaties zetelen samen met de drie grote vakbonden in de Sociaal-Economische Raad van Vlaanderen (SERV) en sluiten als sociale partners akkoorden met de Vlaamse overheid binnen het Vlaams Economisch Sociaal Overlegcomité VESOC.

Daarnaast kent Vlaanderen tal van sectorale werkgeversorganisaties, zoals de Vlaamse Confederatie Bouw (VCB) en Zorgnet-Icuro.