Wilhelm Friedrich de Gaay Fortman

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door ErikvanB (overleg | bijdragen) op 8 okt 2015 om 06:58. (is het wel juist dat "Lijst" uit Viceminister-president van Nederland is verdwenen?)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Gaius de Gaay Fortman
Wilhelm Friedrich de Gaay Fortman
Algemeen
Volledige naam Wilhelm Friedrich de Gaay Fortman
Geboren 8 mei 1911
Overleden 29 maart 1997
Partij ARP (tot 1980)
CDA (vanaf 1980)
Titulatuur Mr. Dr.
Functies
1973-1977 Minister van Binnenlandse Zaken
1973-1975 Minister voor Suriname en Nederlands-Antilliaanse Zaken
1975-1977 Minister voor Nederlands-Antilliaanse Zaken
1977 Minister van Justitie
1977 Vicepremier
1977-1981 Lid Eerste Kamer
1978-1979 Lid Europees Parlement
Website
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Wilhelm Friedrich (Gaius) de Gaay Fortman (Amsterdam, 8 mei 1911 - 's-Gravenhage, 29 maart 1997) was een Nederlands rechtsgeleerde en politicus.

De gereformeerde De Gaay Fortman was een progressieve ARP- en CDA-politicus. Hij was ambtenaar, secretaris van de rijksbemiddelaars en docent aan de CNV-kaderschool en werd later hoogleraar aan de VU. In 1956 was hij zonder succes informateur tijdens de lange kabinetsformatie. Hij wist in 1960 echter snel een kabinetscrisis op te lossen. In 1973 liet hij zich samen met Boersma overhalen minister te worden in het kabinet-Den Uyl. Hij had een goede band met de ex-gereformeerde Den Uyl. Hij kwam als minister met een plan Nederland op te delen in 24 mini-provincies en speelde een belangrijke rol in de onderhandelingen voorafgaand aan de onafhankelijkheid van Suriname in 1975. Hij was in 1981 nog eens als informateur betrokken bij een formatie en wist de weg te openen voor een kabinet van CDA, PvdA en D66. De Gaay Fortman was voorstander van samenwerking van de ARP en later binnen het CDA met de PvdA. Aangeboden functies in confessioneel-liberale kabinetten wees hij daarom af. De Gaay Fortman werd bij de totstandkoming van het CDA wel lid, maar vervreemdde van die partij. In zijn ogen werkte de partij te veel mee aan de afbraak van de sociale zekerheid. Bij de Tweede Kamerverkiezingen 1994 stemde hij daarom op Gert Schutte, voorman van het GPV.

Zijn zoon Bas de Gaay Fortman trad in de politieke voetsporen van "Papa Gaay" (aldus Wim Kan) en werd fractieleider van de PPR.

Het geslacht De Gaay Fortman was reeds in de begindagen van de Gereformeerde Kerken in Nederland één van de voornaamste gereformeerde families.

Zie ook

Externe link

Voorganger:
H. Smitskamp
Rector Magnificus van de Vrije Universiteit
1962-1963
Opvolger:
F. de Roos
Voorganger:
R. Schippers
Rector Magnificus van de Vrije Universiteit
1965-1972
Opvolger:
I.A. Diepenhorst
Voorganger:
W.J. Geertsema
Minister van Binnenlandse Zaken
1973-1977
Opvolger:
H. Wiegel
Voorganger:
W.J. Geertsema
Minister voor Surinaamse en Nederlands-Antilliaanse Zaken
1973-1975
Opvolger:
-
Voorganger:
-
Minister voor Nederlands-Antilliaanse Zaken
1975-1977
Opvolger:
A.P.J.M.M. van der Stee
Voorganger:
A.A.M. van Agt
Vicepremier
1977
Opvolger:
H. Wiegel
Voorganger:
A.A.M. van Agt
Minister van Justitie
1977
Opvolger:
J. de Ruiter
Zie de categorie W.F. de Gaay Fortman van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.