Wulfeniet
| Wulfeniet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | PbMoO4 | |||
| Kleur | Oranjegeel, geel, geelgrijs, olijfgroen of bruin | |||
| Streepkleur | Geelwit | |||
| Hardheid | 3 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 6,75 kg/dm3 | |||
| Glans | Hars- tot vet | |||
| Opaciteit | Doorzichtig tot doorschijnend | |||
| Breuk | Schelpvormig (bros) | |||
| Splijting | Imperfect, [101] | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | Tetragonaal | |||
| Brekingsindices | 2,304 - 2,402 | |||
| Dubbele breking | 0,0980 | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal wulfeniet is een lood-molybdaat met de chemische formule PbMoO4.
Eigenschappen
Het oranjegele, olijfgroene of bruine wulfeniet heeft een vettige glans, een geelwitte streepkleur en een imperfecte splijting volgens het kristalvlak [101]. De gemiddelde dichtheid is 6,75 en de hardheid is 3. Het kristalstelsel is tetragonaal en het mineraal is niet radioactief.
Naam
Het mineraal wulfeniet is genoemd naar de Oostenrijkse mineraloog Franz Xaver von Wulfen (1728 - 1805).
Voorkomen
Wulfeniet is een secundair lood-mineraal, dat een reeks vormt met stolziet. De typelocatie is Blieberg, Villach, Karinthië, Oostenrijk.
Zie ook
Externe links
Zie de categorie Wulfenite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.