Zwartbruine vlekplaat
| Zwartbruine vlekplaat | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Panaeolus ater (J.E. Lange) Kühner & Romagn. ex Bon (1985 [1]) | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Synoniemen | |||||||||||||||
|
Panaeolus fimicola | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De zwartbruine vlekplaat (Panaeolus ater) is een saprofyte schimmel behorend tot de familie Galeropsidaceae. Van alle inheemse Panaeolus soorten de minst eutrafente.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
- Hoed
De hoed heeft een diameter van 1-2 cm. De kleur is donker roodbruin tot bruinzwart. De hoed is hygrofaan en verbleekt vanaf het centrum.
- Lamellen
De lamellen zijn adnate aan de steel gehecht. Ze staan dicht bij elkaar. De kleur is aanvankelijk grijs-olivacous, maar wordt later gevlekt en donkerder tot zwart, waarbij de randen witachtig blijven.
- Steel
De steel is (4)6 – 8(10) cm lang en 1 – 2(3) mm dik. De steel is hol, breekbaar. De kleur is naar de basis toe bruinachtig wordend na verloop van tijd. De steel is glad, wit-pruinose aan de top, verouderd licht zijdeachtig gestreept. Er is geen ring aanwezig.
- Geur en smaak
Het vlees is vies, bleekgeel. De geur en smaak zijn niet onderscheiden.
- Sporenprint
De sporenprint is zwartgrijs.
Microscopische kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De sporen zijn ellipsoïde of citroenvormig en meten 10,8 — 14,2 × 6,9—9,5.
Ecologie[bewerken | brontekst bewerken]
Hij leeft saprotroof op humeuze bodem, vooral in niet of zwak bemeste graslanden op vochtige tot droge zandgrond. Hij is niet vermeld van mest.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
De zwartbruine vlekplaat in een Europese soort.[2] In Nederland komt hij vrij algemeen voor. Hij staat niet op de rode lijst en is niet bedreigd[3].
| Bronnen, noten en/of referenties
|