Naar inhoud springen

Zwartmaskerfrankolijn

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Hwdenie (overleg | bijdragen) op 28 mei 2019 om 16:32. (update iucn-status en kleine uitbreiding met ref naar protoloog)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Zwartmaskerfrankolijn
IUCN-status: Bedreigd[1] (2016)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Galliformes (Hoendervogels)
Familie:Phasianidae (Fazantachtigen)
Geslacht:Pternistis (Frankolijnen)
Soort
Pternistis atrifrons
(Conover, 1930)[2]
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Zwartmaskerfrankolijn op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De zwartmaskerfrankolijn (Pternistis atrifrons) is een vogel uit de familie fazantachtigen (Phasianidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1930 door Henry Boardman Conover die hem beschreef als Francolinus atrifrons. Daarna werd de soort meestal als ondersoort beschouwd van de roestkopfrankolijn (P. castaneicollis).[3]

Herkenning

De vogel is 40 cm lang. Deze frankolijn is veel lichter op de borst en buik dan de roestkopfrankolijn. De buik is bijna egaal roomwit. Verder is kenmerkend het zwarte masker rond het oog.[4]

Verspreiding en leefgebied

De soort komt voor in zuidelijk Ethiopië (Afrika). Het leefgebied ligt tussen de 1500 en 2200 m boven zeeniveau en bestaat uit open extensief begraasde landschappen met veel dicht struikgewas afgewisseld met wat hoger opgaande vegetatie en bomen. De vogel mijdt aangrenzend akkerland.[4]

Status

De zwartmaskerfrankolijn heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. In 2016 werd dit risico nog laag ingeschat. In 2018 werd de grootte van de populatie door BirdLife International geschat op 1000 tot 2500 volwassen individuen. De populatie-aantallen nemen af door habitatverlies. Het leefgebied wordt aangetast door ontbossing door de winning van brandhout. Verder verdroogt het gebied, mogelijk door klimaatverandering en wordt er op de vogel gejaagd. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]