Polluciet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Polluciet
Polluciet
Mineraal
Chemische formule (Cs,Na)2Al2Si4O 12·(H2O)
Kleur Kleurloos, wit, grijs, vaalroze, blauw
Streepkleur Wit
Hardheid 6,5
Gemiddelde dichtheid 2,9 kg/dm3
Glans Dof tot glas
Opaciteit Doorzichtig
Splijting Geen
Kristaloptiek
Kristalstelsel Kubisch
Overige eigenschappen
Radioactiviteit nauwelijks meetbaar; gamma ray = 484,85
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal polluciet is een gehydrateerd cesium-natrium-aluminium-silicaat met de chemische formule (Cs,Na)2Al2Si4O 12·(H2O). Het tectosilicaat behoort tot de zeolieten.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het doorzichtig kleurloze, witte, grijze, vaalroze of blauwe polluciet heeft een doffe tot glasglans, een witte streepkleur en het mineraal kent geen splijting. Het kristalstelsel is kubisch. Polluciet heeft een gemiddelde dichtheid van 2,9, de hardheid is 6,5 en de radioactiviteit van het mineraal is nauwelijks meetbaar. De gamma ray waarde volgens het American Petroleum Institute is 484,85.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

Het mineraal polluciet is genoemd naar de Griekse mythologische figuur Pollux, tweelingbroer van Castor, vanwege de gelijkenis met castoriet (petaliet).

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Polluciet is een vrij zeldzame zeoliet door de cesium-inhoud, en wordt gevormd in lithiumrijke granitische pegmatieten. De typelocatie is gelegen op Elba, Italië. Het wordt ook gevonden in de Shigar mijn, Dossu, Skardu, Pakistan.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Pollucite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.