Naar inhoud springen

Semionotus: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
waarom ISBN-link onklaar maken?
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 19: Regel 19:
| species =
| species =
}}
}}
'''''Semionotus''''' is een [[Geslacht (biologie)|geslacht]] van uitgestorven [[beenvissen]] dat voorkwam in het vroege [[Mesozoïcum]] in ondiepe kustgebieden van de [[Tethysoceaan|Tethys]]. Het geslacht werd in 1843 opgericht door de [[Zwitserland|Zwitsers]]-[[Verenigde Staten|Amerikaanse]] natuuronderzoeker [[Louis Agassiz]] en ontwikkelde zich vervolgens tot een collectief geslacht van alle mogelijke [[Straalvinnigen|straalvinnige vissen]] uit het Mesozoïcum, die vaak slecht werden geprepareerd, onderzocht en gediagnosticeerd. In januari 2012 werd het geslacht opnieuw beschreven door paleontoloog [[Adriana López-Arbarello]].
'''''Semionotus''''' is een [[Geslacht (biologie)|geslacht]] van [[Uitsterven|uitgestorven]] [[beenvissen]] dat voorkwam in het vroege [[Mesozoïcum]] in ondiepe kustgebieden van de [[Tethysoceaan]]. Het geslacht werd in 1843 opgericht door de [[Zwitserland|Zwitsers]]-[[Verenigde Staten|Amerikaanse]] natuuronderzoeker [[Louis Agassiz]] en ontwikkelde zich vervolgens tot een collectief geslacht van alle mogelijke [[Straalvinnigen|straalvinnige vissen]] uit het Mesozoïcum, die vaak slecht werden geprepareerd, onderzocht en gediagnosticeerd. In januari 2012 werd het geslacht opnieuw beschreven door [[Paleontologie|paleontoloog]] [[Adriana López-Arbarello]].


== Kenmerken ==
== Kenmerken ==
''Semionotus''-soorten waren middelgrote vissen met matig langwerpige lichamen. De kop was langwerpig met een spitse snuit. De ogen waren omgeven door een ringvormige benige versterking. De pinvormige tanden hadden afgeronde punten. Op de rug, voor de rugvin, bevond zich een opvallende richel van gekielde schubben. De rugvin was relatief groot, de verder naar achteren liggende anaalvin was kleiner. De heterocercale staartvin was licht ingesprongen. De onderste lob van de staartvin, niet ondersteund door de ruggengraat, werd ondersteund door acht vinstralen. De schubben waren ruitvormige ganoïde schubben.
''Semionotus''-soorten waren middelgrote vissen met matig langwerpige [[Lichaam (biologie)|lichamen]]. De kop was langwerpig met een spitse [[snuit]]. De ogen waren omgeven door een ringvormige benige versterking. De pinvormige tanden hadden afgeronde punten. Op de rug, voor de rugvin, bevond zich een opvallende richel van gekielde [[schub]]ben. De rugvin was relatief groot, de verder naar achteren liggende anaalvin was kleiner. De heterocercale staartvin was licht ingesprongen. De onderste lob van de staartvin, niet ondersteund door de [[Wervelkolom|ruggengraat]], werd ondersteund door acht vinstralen. De schubben waren ruitvormige ganoïde schubben.


== Systematiek ==
== Systematiek ==
''Semionotus'' behoort tot de familie [[Semionotidae]], die in 1890 werd opgericht door de [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] [[Paleontologie|paleontoloog]] [[Arthur Smith Woodward]]<ref>{{Citeer web|url=https://www.lindahall.org/about/news/scientist-of-the-day/arthur-smith-woodward|titel=Arthur Smith Woodward|bezochtdatum=26-05-2022|werk=The Linda Hall Library|taal=en-US}}</ref>. Tegenwoordig omvatten de Semionotidae alle taxa die nauwer verwant zijn aan ''Semionotus bergeri'' dan aan ''[[Callipurbeckia]]'', ''[[Macrosemius]]'', ''[[Lepidotes]]'' of ''[[Lepisosteus]]''. Dit maakt ''Semionotus'' het enige geslacht van de Semionotidae dat basaal is voor de familie [[Callipurbeckiidae]]. Beide taxa staan samen in een zustergroepsrelatie met de [[Macrosemiidae]]. Alle drie de families vormen de [[Beensnoeken|Semionotiformes]].
''Semionotus'' behoort tot de [[Familie (biologie)|familie]] [[Semionotidae]], die in 1890 werd opgericht door de [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] [[Paleontologie|paleontoloog]] [[Arthur Smith Woodward]]<ref>{{Citeer web|url=https://www.lindahall.org/about/news/scientist-of-the-day/arthur-smith-woodward|titel=Arthur Smith Woodward|bezochtdatum=26-05-2022|werk=The Linda Hall Library|taal=en-US}}</ref>. Tegenwoordig omvatten de Semionotidae alle [[Taxon|taxa]] die nauwer verwant zijn aan ''Semionotus bergeri'' dan aan ''[[Callipurbeckia]]'', ''[[Macrosemius]]'', ''[[Lepidotes]]'' of ''[[Lepisosteus]]''. Dit maakt ''Semionotus'' het enige geslacht van de Semionotidae dat basaal is voor de familie [[Callipurbeckiidae]]. Beide taxa staan samen in een [[zustergroep]]srelatie met de [[Macrosemiidae]]. Alle drie de families vormen de [[Beensnoeken|Semionotiformes]].


{{Appendix|2=
== Literatuur ==
'''Literatuur'''
* Adriana López-Arbarello: ''Phylogenetic Interrelationships of Ginglymodian Fishes (Actinopterygii: Neopterygii).'' PLoS ONE, doi:10.1371/journal.pone.0039370
* Adriana López-Arbarello: ''Phylogenetic Interrelationships of Ginglymodian Fishes (Actinopterygii: Neopterygii).'' PLoS ONE, doi:10.1371/journal.pone.0039370
* Karl Albert Frickhinger: ''Fossilien-Atlas Fische.'' Mergus, Verlag für Natur- und Heimtierkunde Baensch, Melle 1999, ISBN 3-88244-018-X.
* Karl Albert Frickhinger: ''Fossilien-Atlas Fische.'' Mergus, Verlag für Natur- und Heimtierkunde Baensch, Melle 1999, ISBN 3-88244-018-X.
'''Noten'''

{{cursief}}
{{Appendix|2=
{{References}}
{{References}}
* {{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=de|titel=Semionotus|oldid=222904947|datum=20220522}}
* {{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=de|titel=Semionotus|oldid=222904947|datum=20220522}}
}}
}}

[[Categorie:Uitgestorven vissen]]
[[Categorie:Uitgestorven vissen]]

Versie van 22 jan 2023 21:13

Semionotus
Status: Uitgestorven
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Superklasse:Osteichthyes (Beenvisachtigen)
Klasse:Actinopterygii (Straalvinnigen)
Orde:Semionotiformes
Familie:Semionotidae
geslacht
Semionotus
Louis Agassiz, 1843
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Semionotus op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vissen

Semionotus is een geslacht van uitgestorven beenvissen dat voorkwam in het vroege Mesozoïcum in ondiepe kustgebieden van de Tethysoceaan. Het geslacht werd in 1843 opgericht door de Zwitsers-Amerikaanse natuuronderzoeker Louis Agassiz en ontwikkelde zich vervolgens tot een collectief geslacht van alle mogelijke straalvinnige vissen uit het Mesozoïcum, die vaak slecht werden geprepareerd, onderzocht en gediagnosticeerd. In januari 2012 werd het geslacht opnieuw beschreven door paleontoloog Adriana López-Arbarello.

Kenmerken

Semionotus-soorten waren middelgrote vissen met matig langwerpige lichamen. De kop was langwerpig met een spitse snuit. De ogen waren omgeven door een ringvormige benige versterking. De pinvormige tanden hadden afgeronde punten. Op de rug, voor de rugvin, bevond zich een opvallende richel van gekielde schubben. De rugvin was relatief groot, de verder naar achteren liggende anaalvin was kleiner. De heterocercale staartvin was licht ingesprongen. De onderste lob van de staartvin, niet ondersteund door de ruggengraat, werd ondersteund door acht vinstralen. De schubben waren ruitvormige ganoïde schubben.

Systematiek

Semionotus behoort tot de familie Semionotidae, die in 1890 werd opgericht door de Britse paleontoloog Arthur Smith Woodward[1]. Tegenwoordig omvatten de Semionotidae alle taxa die nauwer verwant zijn aan Semionotus bergeri dan aan Callipurbeckia, Macrosemius, Lepidotes of Lepisosteus. Dit maakt Semionotus het enige geslacht van de Semionotidae dat basaal is voor de familie Callipurbeckiidae. Beide taxa staan samen in een zustergroepsrelatie met de Macrosemiidae. Alle drie de families vormen de Semionotiformes.