ATP-toernooi van Auckland 2019

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Auckland 2019
Officiële naam ASB Classic
Editie 2019 (64e editie)
Stad, land AucklandNieuw-Zeeland
Locatie ASB Tennis Centre
Datum 7 - 12 januari
Auspiciën ATP
Categorie ATP Tour 250
Prijzengeld $ 527.880
Deelnemers 28 enkel, 16 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond Hardcourt, buiten
Tegelijk met WTA-toernooi van Auckland
Winnaar enkel Vlag van Verenigde Staten Tennys Sandgren
Winnaars dubbel Vlag van Japan Ben McLachlan
Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff
Vorige: 2018     Volgende: 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-tennistoernooi van Auckland (officieel ASB Classic) van 2019 werd gespeeld van 7 tot en met 12 januari 2019 en vond plaats in de Nieuw-Zeelandse stad Auckland. Er werd gespeeld op de hardcourtbanen van het ASB Tennis Centre.

Zie Tennistoernooi van Auckland 2019 voor het overkoepelend artikel over dit toernooi.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Ranking Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Verenigde Staten John Isner 10 Tweede ronde Vlag van Verenigde Staten Taylor Fritz
2. Vlag van Italië Fabio Fognini 13 Kwartfinale Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber
3. Vlag van Italië Marco Cecchinato 20 Tweede ronde Vlag van Verenigde Staten Tennys Sandgren
4. Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta 23 Kwartfinale Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff
5. Vlag van Spanje Roberto Bautista Agut 24 Teruggetrokken
6. Vlag van Zuid-Korea Chung Hyeon 25 Eerste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Rubin Statham
7. Vlag van Canada Denis Shapovalov 27 Eerste ronde Vlag van Portugal João Sousa
8. Vlag van Frankrijk Gaël Monfils 29 Teruggetrokken
9. Vlag van Verenigde Staten Steve Johnson 33 Eerste ronde Vlag van Argentinië Leonardo Mayer

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaar $ 90.990 250
Finale $ 49.205 150
Halve finale $ 27.175 90
Kwartfinale $ 15.435 45
Tweede ronde $ 8.880 20
Eerste ronde $ 5.320 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
         
WC  Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Norrie 4 2
 Vlag van Verenigde Staten Tennys Sandgren 6 6

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
 
    1  Vlag van Verenigde Staten John Isner 63 65  
 Vlag van Roemenië Marius Copil 6 3 4        Vlag van Verenigde Staten Taylor Fritz 7 7  
   Vlag van Verenigde Staten Taylor Fritz 4 6 6          Vlag van Verenigde Staten Taylor Fritz 63 3    
WC  Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Norrie 6 6       WC  Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Norrie 7 6    
 Vlag van Frankrijk Benoît Paire 3 2     WC  Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Norrie 7 6
 Vlag van Portugal João Sousa 4 6 6      Vlag van Portugal João Sousa 65 4  
7  Vlag van Canada Denis Shapovalov 6 4 4       WC  Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Norrie 7 4 6
       Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff 5 6 3
    4  Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta 1  
 Vlag van Nederland Robin Haase 2 1     WC  Vlag van Spanje David Ferrer 1 r  
WC  Vlag van Spanje David Ferrer 6 6       4  Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta 65 7 67
   Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff 7 2 r        Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff 7 66 7  
LL  Vlag van Servië Laslo Đere 65 0      Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff 6 6
WC  Vlag van Nieuw-Zeeland Rubin Statham 7 6       WC  Vlag van Nieuw-Zeeland Rubin Statham 2 1  
6  Vlag van Zuid-Korea Chung Hyeon 5 3    

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
9  Vlag van Verenigde Staten Steve Johnson 5 3  
 Vlag van Argentinië Leonardo Mayer 7 6      Vlag van Argentinië Leonardo Mayer 5 7 6  
Q  Vlag van Verenigde Staten Mackenzie McDonald 3 4        Vlag van Italië Matteo Berrettini 7 65 3  
   Vlag van Italië Matteo Berrettini 6 6        Vlag van Argentinië Leonardo Mayer 3 65  
Q  Vlag van Duitsland Maximilian Marterer 3 4        Vlag van Verenigde Staten Tennys Sandgren 6 7  
 Vlag van Verenigde Staten Tennys Sandgren 6 6      Vlag van Verenigde Staten Tennys Sandgren 6 6
    3  Vlag van Italië Marco Cecchinato 3 3  
       Vlag van Verenigde Staten Tennys Sandgren 6 6  
LL  Vlag van Uruguay Pablo Cuevas 5 1          Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 4 2  
Q  Vlag van Frankrijk Ugo Humbert 7 6       Q  Vlag van Frankrijk Ugo Humbert 4 4    
   Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 6 7        Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 6 6    
Q  Vlag van Verenigde Staten Bradley Klahn 4 62        Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 6 6
   Vlag van Argentinië Guido Pella 1 6 2       2  Vlag van Italië Fabio Fognini 3 1  
 Vlag van Duitsland Peter Gojowczyk 6 3 6        Vlag van Duitsland Peter Gojowczyk 2 6 65
    2  Vlag van Italië Fabio Fognini 6 3 7  
 

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld
(per team)
ATP-
punten
Winnaars $ 29.860 250
Finale $ 15.300 150
Halve finale $ 8.290 90
Kwartfinale $ 4.740 45
Eerste ronde $ 2.780 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Kwartfinale   Halve finale   Finale
1  Vlag van Oostenrijk Oliver Marach
 Vlag van Kroatië Mate Pavić
63 6 [10]  
   Vlag van Italië Matteo Berrettini
 Vlag van Italië Fabio Fognini
7 3 [4]     1  Vlag van Oostenrijk Oliver Marach
 Vlag van Kroatië Mate Pavić
6 7    
 Vlag van Nederland Robin Haase
 Vlag van Nederland Matwé Middelkoop
6 4 [8]    Vlag van Finland Henri Kontinen
 Vlag van Denemarken Frederik Nielsen
3 64    
   Vlag van Finland Henri Kontinen
 Vlag van Denemarken Frederik Nielsen
3 6 [10]       1  Vlag van Oostenrijk Oliver Marach
 Vlag van Kroatië Mate Pavić
4 7 [9]  
4  Vlag van Polen Łukasz Kubot
 Vlag van Argentinië Horacio Zeballos
65 6 [7]        Vlag van Japan Ben McLachlan
 Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff
6 66 [11]  
   Vlag van Japan Ben McLachlan
 Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff
7 2 [10]      Vlag van Japan Ben McLachlan
 Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff
7 7
Alt  Vlag van Oostenrijk Philipp Oswald
 Vlag van Duitsland Tim Pütz
4 61        Vlag van Nieuw-Zeeland Marcus Daniell
 Vlag van Nederland Wesley Koolhof
64 65  
 Vlag van Nieuw-Zeeland Marcus Daniell
 Vlag van Nederland Wesley Koolhof
6 7          Vlag van Japan Ben McLachlan
 Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff
6 6
   Vlag van Argentinië Guido Pella
 Vlag van Portugal João Sousa
6 6       3  Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
3 4
WC  Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Norrie
 Vlag van Nieuw-Zeeland Rubin Statham
4 2        Vlag van Argentinië Guido Pella
 Vlag van Portugal João Sousa
5 3  
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dominic Inglot
 Vlag van Kroatië Franko Škugor
3 3   3  Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
7 6  
3  Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
6 6       3  Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
6 6  
   Vlag van Verenigde Staten Austin Krajicek
 Vlag van Nieuw-Zeeland Artem Sitak
6 6       2  Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
 Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
4 1    
WC  Vlag van Nieuw-Zeeland Ajeet Rai
 Vlag van Nieuw-Zeeland George Stoupe
3 2        Vlag van Verenigde Staten Austin Krajicek
 Vlag van Nieuw-Zeeland Artem Sitak
66 6 [2]
 Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
 Vlag van Roemenië Horia Tecău
6 62 [9]   2  Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
 Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
7 2 [10]  
2  Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
 Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
3 7 [11]  

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]