ATP-toernooi van Guarujá

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Guarujá
Officiële naam Guarujá Open
Stad, land Vlag van Brazilië GuarujáBrazilië
Auspiciën ATP
Categorie ATP World Series
(1990-1992)
Grand Prix tenniscircuit
(1981-83/1987-89)
Ondergrond gravel, buiten (1982–1992)
tapijt, buiten (1981)
Periode Januari, februari
Jaargangen 1981 - 1992
Recordwinnaar Vlag van Brazilië (1968-1992) Luiz Mattar (3)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Guarujá was een tennistoernooi voor mannen dat plaatsvond in de Braziliaanse stad Guarujá. Het toernooi werd tussen 1981 en 1992 negen keer georganiseerd, waarbij 1984–1986 zijn overgeslagen. De officiële naam van het toernooi was Guarujá Open. Het herenenkelspeltoernooi werd driemaal gewonnen door Luiz Mattar, die daarmee de succesvolste tennisser op dit toernooi was. Samen met Cássio Motta won Mattar ook eenmaal het herendubbelspeltoernooi.

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaar Verliezend finalist Score
1992 Vlag van Duitsland Carsten Arriens Vlag van Spanje Àlex Corretja 7-6, 6-3
1991-okt. Vlag van Argentinië Javier Frana Vlag van Duitsland Markus Zoecke 2-6, 7-6, 6-3
1991-feb. Vlag van Duitsland Patrick Baur Vlag van Brazilië (1968-1992) Fernando Roese 6-2, 6-3
1990 Vlag van Argentinië Martín Jaite Vlag van Brazilië (1968-1992) Luiz Mattar 3-6, 6-4, 6-3
1989 Vlag van Brazilië (1968-1992) Luiz Mattar Vlag van Verenigde Staten Jimmy Brown 7-6, 6-4
1988 Vlag van Brazilië (1968-1992) Luiz Mattar Vlag van Verenigde Staten Eliot Teltscher 6-3, 6-3
1987 Vlag van Brazilië (1968-1992) Luiz Mattar Vlag van Brazilië (1968-1992) Cássio Motta 6-3, 5-7, 6-2
1984-86 geen toernooi
1983 Vlag van Argentinië José Luis Clerc Vlag van Zweden Mats Wilander 3-6, 7-5, 6-1
1982 Vlag van Verenigde Staten Van Winitsky Vlag van Brazilië (1968-1992) Carlos Kirmayr 6-3, 6-3
1981 Vlag van Brazilië (1968-1992) Carlos Kirmayr Vlag van Argentinië Ricardo Cano 6-4, 6-2

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaars Verliezend finalisten Score
1992 Vlag van Zweden Christer Allgårdh
Vlag van Australië Carl Limberger
Vlag van Uruguay Diego Pérez
Vlag van Spanje Francisco Roig
6-4, 6-3
1991-okt. Vlag van Nederland Jacco Eltingh
Vlag van Nederland Paul Haarhuis
Vlag van Verenigde Staten Bret Garnett
Vlag van Verenigde Staten Todd Nelson
6-3, 7-5
1991-feb. Vlag van Frankrijk Olivier Delaître
Vlag van Frankrijk Rodolphe Gilbert
Vlag van Verenigde Staten Shelby Cannon
Vlag van Verenigde Staten Greg Van Emburgh
6-2, 6-4
1990 Vlag van Argentinië Javier Frana
Vlag van Argentinië Gustavo Luza
Vlag van Brazilië (1968-1992) Luiz Mattar
Vlag van Brazilië (1968-1992) Cássio Motta
7-6, 7-6
1989 Vlag van Brazilië (1968-1992) Ricardo Acioly
Vlag van Brazilië (1968-1992) Dácio Campos
Vlag van Brazilië (1968-1992) César Kist
Vlag van Brazilië (1968-1992) Mauro Menezes
7-6, 7-6
1988 Vlag van Chili Ricardo Acuña
Vlag van Verenigde Staten Luke Jensen
Vlag van Argentinië Javier Frana
Vlag van Uruguay Diego Pérez
6-1, 6-4
1987 Vlag van Brazilië (1968-1992) Luiz Mattar
Vlag van Brazilië (1968-1992) Cássio Motta
Vlag van Duitsland Martin Hipp
Vlag van Duitsland Tore Meinecke
7-6, 6-1
1984–86 geen toernooi
1983 Vlag van Verenigde Staten Tim Gullikson
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tomáš Šmíd
Vlag van Israël Shlomo Glickstein
Vlag van Verenigde Staten Van Winitsky
6-4, 6-7, 6-4
1982 Vlag van Australië Kim Warwick
Vlag van Australië Phil Dent
Vlag van Brazilië (1968-1992) Carlos Kirmayr
Vlag van Brazilië (1968-1992) Cássio Motta
6-7, 6-2, 6-3

Finales Philips Open[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaar Verliezend finalist Score
1991 Vlag van Argentinië Javier Frana Vlag van Duitsland Markus Zoecke 2-6, 7-6, 6-3

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaars Verliezend finalisten Score
1991 Vlag van Nederland Jacco Eltingh
Vlag van Nederland Paul Haarhuis
Vlag van Verenigde Staten Bret Garnett
Vlag van Verenigde Staten Todd Nelson
6-3, 7-5