Chloortoluron

Chloortoluron
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van chloortoluron
Algemeen
Molecuulformule	C10H13ClN2O
IUPAC-naam	1-(3-chloor-4-methylfenyl)-3,3-dimethylureum
Molmassa	212,67602 g/mol
SMILES	Clc1cc(NC(=O)N(C)C)ccc1C
InChI	1/C10H13ClN2O/c1-7-4-5-8(6-9(7)11)12-10(14)13(2)3/h4-6H,1-3H3,(H,12,14)
CAS-nummer	15545-48-9
PubChem	27375
Wikidata	Q411273
Beschrijving	Wit, kristallijn poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Waarschuwing
H-zinnen	H351 - H361 - H410
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P273 - P281 - P501
LD50 (ratten)	(oraal) 9000 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	wit
Dichtheid	1,4 g/cm³
Smeltpunt	148,1 °C
Slecht oplosbaar in	water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Chloortoluron is een herbicide op basis van een gesubstitueerd ureum.

Toepassingen

Chloortoluron wordt als gewasbeschermingsmiddel toegepast bij de teelt van gewone tarwe en gerst. De werking, na opname door de wortel, berust op het remmen van de fotosynthese op het niveau van fotosysteem II.

Gebruik en regelgeving

In de periode 2001-2002 is de Nederlandse waterwinning ten behoeve van drinkwater vanuit de Rijn een aantal keren gestopt omdat het gehalte van de herbiciden isoproturon en chloortoluron te hoog was. Vanaf 1 juli 2001 is de toepassing van chloortoluron in Duitsland verboden. In Nederland eindigde de toelating op 1 mei 2000; vanaf 1 mei 2002 geldt een verbod. In België, Frankrijk, Luxemburg en Zwitserland is het gebruik van chloortoluron toegestaan. In 2008 waren in Duitsland weer twee gewasbeschermers met de stof in de handel. In Oostenrijk is chloortoluron in geen van de toegestane middelen aanwezig.

Toxicologie en veiligheid

Chloortoluron is mogelijk een carcinogeen.

Bronnen, noten en/of referenties