De Vier Hendrikken

	De Vier Hendrikken
	Houtkappen in Suriname (foto Willem van de Poll, 1955)
Land	Suriname
Waterlichamen	Saramacca
Produceert	hout
Beschreven op	www.surinameplantages.com

De Vier Hendrikken is een voormalige houtgrond aan de rivier de Saramacca in de kolonie Suriname.

Locatie[bewerken | brontekst bewerken]

De houtgrond was gelegen aan de Boven-Saramacca rechts in het afvaren; grenzend stroomopwaarts aan de houtgrond Albion, stroomafwaarts aan de houtgrond Sonnette.

In 1832 was De Vier Hendrikken 2.000 Surinaamse akkers groot, ongeveer 860 hectare.

Plantage-eigenaren[bewerken | brontekst bewerken]

(naar jaar)

1819: C.H.C. Buck
1824: J. Evans
1832: Boedel J. Evans
1833: J.H. Reyeg, A.J. Samuëls en H. Sollander
1835: J.H. en C.L. Reyeg en H. Sollander
1836: J.H. en C.L. Reyeg en W.R. MacDonald
1863: Joseph Philip Emanuels uit Paramaribo

Slavenmacht[bewerken | brontekst bewerken]

Volgens een opgave van de bezittingen in 1856 waren op De Vier Hendrikken 45 slaafgemaakten. Daarvan waren er 25 'geschikt tot werken' en 20 'ongeschikt'. Van de geschikten werkten er 18 in de houtproductie en 7 voor het privé.^[1] In 1858 waren op de plantage reeds 5 vrije bewoners (gemanumitteerden) en nog 36 niet-vrije bewoners; 19 mannelijk, 17 vrouwelijk.

Emancipatie[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de afschaffing van de slavernij in Suriname in 1863 werden op De Vier Hendrikken 47 personen vrijgemaakt. Zij maakten deel uit van (slechts) vier families, die de achternamen Borveld, Bouwland, Fijn en Waterval kregen toebedeeld.