Formule E seizoen 2019-2020

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
6e Formule E-seizoen (2019-20)
Volgende: 2020-21
Vorige: 2018-19
António Félix da Costa, de kampioen van 2019-20.
Algemene informatie
Races 11
Coureurs 28
Teams 12
Verdedigend
kampioen
Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne (coureurs)
Vlag van China DS Techeetah Formula E Team (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Portugal António Félix da Costa - 158
2e plaats Vlag van België Stoffel Vandoorne - 87
3e plaats Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne - 86
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van China DS Techeetah Formula E Team - 244
2e plaats Vlag van Frankrijk Nissan e.dams - 167
3e plaats Vlag van Duitsland Mercedes-Benz EQ Formula E Team - 147
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het FIA Formule E seizoen 2019-2020 was het zesde seizoen van het FIA Formule E-kampioenschap, een autosportkampioenschap voor elektrisch aangedreven voertuigen dat door het bestuursorgaan van de autosport, de Fédération Internationale de l'Automobile (FIA), wordt erkend als de hoogste klasse van competitie voor elektrische raceauto's.

Op 13 maart werd het seizoen tijdelijk onderbroken als reactie op de coronapandemie. Tijdens deze schorsing organiseerde de Formule E een E-sports raceserie genaamd Formula E Race at Home Challenge. Het seizoen werd hervat en eindigde in augustus met zes races binnen negen dagen op het Tempelhof Airport Street Circuit.

António Félix da Costa behaalde met nog twee races te gaan zijn eerste kampioenschap in de Formule E. Zijn team DS Techeetah werd voor de tweede keer op rij kampioen bij de teams.

Veranderingen regelgeving[bewerken | brontekst bewerken]

Technische reglementswijzigingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Het gebruik van "tweelingmotoren", oftewel twee motoren in een auto, wordt verboden.
  • In de "Attack Mode" wordt het vermogen van de auto's verhoogd van 225 kW naar 235 kW.
  • Coureurs mogen de "Attack Mode" niet meer activeren tijdens een Full Course Yellow en safetycarperiodes.
  • Voor elke minuut van de race die zich afspeelt tijdens Full Course Yellow- of safetycarsituaties, wordt er 1 kWh afgetrokken van de totaal beschikbare energie, gemeten vanaf het moment dat de race werd geneutraliseerd.

Sportieve reglementswijzigingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Wanneer een race wordt onderbroken, wordt de klok gestopt, tenzij de wedstrijdleider een andere beslissing maakt.
  • De snelste coureur in het eerste deel van de kwalificatie ontvangt een kampioenschapspunt.

Teams en coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Alle teams gebruikten het Spark SRT05e chassis en Michelin all weather banden.

Team Fabrikant No. Coureur Ronden
Vlag van Verenigd Koninkrijk Envision Virgin Racing Spark-Audi 2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Bird Alle
4 Vlag van Nederland Robin Frijns Alle
Vlag van China NIO 333 FE Team Spark-NIO 3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Turvey Alle
33 Vlag van China Ma Qing Hua 1-5
Vlag van Duitsland Daniel Abt 6-11
Vlag van Duitsland Mercedes-Benz EQ Formula E Team Spark-Mercedes 5 Vlag van België Stoffel Vandoorne Alle
17 Vlag van Nederland Nyck de Vries Alle
Vlag van Verenigde Staten GEOX Dragon Spark-Penske 6 Vlag van Nieuw-Zeeland Brendon Hartley 1-5
Vlag van Brazilië Sérgio Sette Câmara 6-11
7 Vlag van Zwitserland Nico Müller Alle
Vlag van Duitsland Audi Sport ABT Schaeffler Spark-Audi 11 Vlag van Brazilië Lucas di Grassi Alle
66 Vlag van Duitsland Daniel Abt 1-5
Vlag van Duitsland René Rast 6-11
Vlag van China DS Techeetah Spark-DS Automobiles 13 Vlag van Portugal António Félix da Costa Alle
25 Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne Alle
Vlag van Duitsland TAG Heuer Porsche Formula E Team Spark-Porsche 18 Vlag van Zwitserland Neel Jani Alle
36 Vlag van Duitsland André Lotterer Alle
Vlag van Monaco ROKiT Venturi Racing Spark-Mercedes 19 Vlag van Brazilië Felipe Massa Alle
48 Vlag van Zwitserland Edoardo Mortara Alle
Vlag van Verenigd Koninkrijk Panasonic Jaguar Racing Spark-Jaguar 20 Vlag van Nieuw-Zeeland Mitch Evans Alle
51 Vlag van Verenigd Koninkrijk James Calado 1-9
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Blomqvist 10-11
Vlag van Frankrijk Nissan e.dams Spark-Nissan 22 Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Rowland Alle
23 Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi Alle
Vlag van Verenigde Staten BMW i Andretti Motorsport Spark-BMW 27 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alexander Sims Alle
28 Vlag van Duitsland Maximilian Günther Alle
Vlag van India Mahindra Racing Spark-Mahindra 64 Vlag van België Jérôme d'Ambrosio Alle
94 Vlag van Duitsland Pascal Wehrlein 1-5
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex Lynn 6-11

Wijzigingen bij de teams[bewerken | brontekst bewerken]

Wijzigingen bij de coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens het seizoen[bewerken | brontekst bewerken]

Kalender en uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Het kampioenschap 2019-2020 zou worden verreden over veertien ronden in Europa, Afrika, Azië, het Midden-Oosten, Noord-Amerika en Zuid-Amerika. De lay-outs zijn op stratencircuits, behalve de ePrix van Mexico-Stad, die werd gehouden op een permanent wegparcours, en de ePrix van Berlijn, die werd gehouden op de toegangswegen van Tempelhof Airport.

Wijzigingen in de kalender
  • De ePrix' van Hongkong, Monte Carlo en Bern waren verdwenen van de kalender.
  • De ePrix' van Seoel en Jakarta waren nieuw op de kalender.
  • De ePrix van Londen stond voor het eerst sinds het seizoen 2015-2016 op de kalender op het nieuwe ExCeL London Circuit.
  • De ePrix van Ad Diriyah werd gehouden over twee races, terwijl de ePrix van New York over een enkele race wordt gehouden.
  • De ePrix' van Sanya, Rome, Parijs, Seoel, Jakarta, New York en Londen werden afgelast vanwege de coronapandemie. In plaats hiervan werd de ePrix van Berlijn gehouden als seizoensafsluiter met zes races in negen dagen.
Ronde Naam Circuit Datum Pole position Snelste ronde Winnende coureur Winnend team Verslag
1 Vlag van Saoedi-Arabië ePrix van Ad Diriyah Riyadh Street Circuit 22 november 2019 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alexander Sims Vlag van Duitsland Daniel Abt[1] Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Bird Vlag van Verenigd Koninkrijk Envision Virgin Racing Verslag
2 23 november 2019 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alexander Sims Vlag van Portugal António Félix da Costa Vlag van Verenigd Koninkrijk Alexander Sims Vlag van Verenigde Staten BMW i Andretti Motorsport
3 Vlag van Chili ePrix van Santiago Parque O'Higgins Circuit 18 januari 2020 Vlag van Nieuw-Zeeland Mitch Evans Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Rowland[2] Vlag van Duitsland Maximilian Günther Vlag van Verenigde Staten BMW i Andretti Motorsport Verslag
4 Vlag van Mexico ePrix van Mexico-Stad Autódromo Hermanos Rodríguez 15 februari 2020 Vlag van Duitsland André Lotterer Vlag van Verenigd Koninkrijk Alexander Sims Vlag van Nieuw-Zeeland Mitch Evans Vlag van Verenigd Koninkrijk Panasonic Jaguar Racing Verslag
5 Vlag van Marokko ePrix van Marrakesh Circuit International Automobile Moulay El Hassan 29 februari 2020 Vlag van Portugal António Félix da Costa Vlag van Duitsland Pascal Wehrlein[3] Vlag van Portugal António Félix da Costa Vlag van China DS Techeetah Verslag
6 Vlag van Duitsland ePrix van Berlijn Tempelhof Airport Street Circuit 5 augustus 2020 Vlag van Portugal António Félix da Costa Vlag van Portugal António Félix da Costa Vlag van Portugal António Félix da Costa Vlag van China DS Techeetah Verslag
7 6 augustus 2020 Vlag van Portugal António Félix da Costa Vlag van België Stoffel Vandoorne Vlag van Portugal António Félix da Costa Vlag van China DS Techeetah
8 8 augustus 2020 Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne Vlag van Nieuw-Zeeland Mitch Evans Vlag van Duitsland Maximilian Günther Vlag van Verenigde Staten BMW i Andretti Motorsport
9 9 augustus 2020 Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Bird[4] Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne Vlag van China DS Techeetah
10 12 augustus 2020 Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Rowland Vlag van Brazilië Lucas di Grassi[5] Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Rowland Vlag van Frankrijk Nissan e.dams
11 13 augustus 2020 Vlag van België Stoffel Vandoorne Vlag van Zwitserland Nico Müller[6] Vlag van België Stoffel Vandoorne Vlag van Duitsland Mercedes-Benz EQ Formula E Team
Afgelaste races naar aanleiding van de coronapandemie
Naam Circuit Datum
Vlag van China ePrix van Sanya Haitang Bay Circuit 21 maart 2020
Vlag van Italië ePrix van Rome Circuito cittadino dell'EUR 4 april 2020
Vlag van Frankrijk ePrix van Parijs Circuit des Invalides 18 april 2020
Vlag van Zuid-Korea ePrix van Seoel Seoul Street Circuit 3 mei 2020
Vlag van Indonesië ePrix van Jakarta Jakarta National Monument Circuit 6 juni 2020
Vlag van Verenigde Staten ePrix van New York Brooklyn Street Circuit 11 juli 2020
Vlag van Verenigd Koninkrijk ePrix van Londen ExCeL London Circuit 25 juli 2020
26 juli 2020

Kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Punten worden toegekend aan de top 10 geklasseerde auto's

Positie  1e   2e   3e   4e   5e   6e   7e   8e   9e   10e   K   Pole   SR 
Punten 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 1 3 1
  • Coureurs die een punt kregen voor de snelste tijd in hun kwalificatiegroep worden aangeduid met een ster.

† Coureur is niet gefinisht, maar wel geklasseerd omdat hij meer dan 90% van de raceafstand heeft afgelegd.

Coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur ADR
Vlag van Saoedi-Arabië
SAN
Vlag van Chili
MEX
Vlag van Mexico
MAR
Vlag van Marokko
BER
Vlag van Duitsland
BER
Vlag van Duitsland
BER
Vlag van Duitsland
Punten
1 Vlag van Portugal António Félix da Costa 14 10* 2 2 1 1* 1 4 2 DNF 9 158
2 Vlag van België Stoffel Vandoorne 3 3 6 NC 15 6 5 DNF 12 9 1 87
3 Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne DNF 8 DNF 4 3 NC 10 3* 1* 18 7 86
4 Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi DNF 12 13 3 4 7 2* 11 3 10 3* 84
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Rowland 4 5 17 7 9 14 7 6 5 1 DNF 83
6 Vlag van Brazilië Lucas di Grassi 13 2 7 6 7 8 3 8 6 21 6 77
7 Vlag van Nieuw-Zeeland Mitch Evans 10 17 3* 1* 6 13 12 9 7 7 11 71
8 Vlag van Duitsland André Lotterer 2 14 DSQ DNF 8 2 9 5 8 4 14 71
9 Vlag van Duitsland Maximilian Günther 18 11 1 11 2* DSQ DNF 1 DNF DNF 12 69
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Bird 1* DNF 10 DNF 10 3 6 13 11 20 5 63
11 Vlag van Nederland Nyck de Vries 6 16 5 DNF 11 4 DNF 18 4 14 2 60
12 Vlag van Nederland Robin Frijns 5 DNF 15 DSQ 12 DNF 4 2 DNS 2 DNF 58
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alexander Sims 8 1 DNF 5 DNF 9 19 10 13 11 13 49
14 Vlag van Zwitserland Edoardo Mortara 7 4 DNF 8 5 17 8 14 14 8 10 41
15 Vlag van Duitsland René Rast 10 13 DNF 16 3* 4 29
16 Vlag van België Jérôme d'Ambrosio 9 DNS NC 10 13 5 DSQ 7 15 16 18 19
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex Lynn 12 11 17 9 5 8 16
18 Vlag van Duitsland Pascal Wehrlein 11 15 4 9 22 14
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk James Calado 16 7 8 DSQ 16 15 20 DNF 17 10
20 Vlag van Zwitserland Neel Jani 17 13 DNF 14 18 11 15 DNF 19 6 15 8
21 Vlag van Duitsland Daniel Abt DNF 6 14 DNF 14 18 16 15 18 DNF 20 8
22 Vlag van Brazilië Felipe Massa 12 18 9 DNF 17 DNF NC 19 10 13 16 3
23 Vlag van Nieuw-Zeeland Brendon Hartley 19 9 DNF 12 19 2
24 Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Turvey 15 DSQ 11 13 21 16 18 16 22 19 21 0
25 Vlag van Zwitserland Nico Müller DNS DNF 12 DNF 20 NC 14 12 20 17 22 0
26 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Blomqvist 12 17 0
27 Vlag van Brazilië Sérgio Sette Câmara DSQ 17 DNF 21 15 19 0
28 Vlag van China Ma Qing Hua 20 19 16 DNF 23 0
Pos Coureur ADR
Vlag van Saoedi-Arabië
SAN
Vlag van Chili
MEX
Vlag van Mexico
MAR
Vlag van Marokko
BER
Vlag van Duitsland
BER
Vlag van Duitsland
BER
Vlag van Duitsland
Punten
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten)
Gefinisht (geen punten)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
vetgedrukt (pole position)
cursief (snelste ronde)

Teams[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Team No. ADR
Vlag van Saoedi-Arabië
SAN
Vlag van Chili
MEX
Vlag van Mexico
MAR
Vlag van Marokko
BER
Vlag van Duitsland
BER
Vlag van Duitsland
BER
Vlag van Duitsland
Punten
1 Vlag van China DS Techeetah 13 14 10* 2 2 1 1* 1 4 2 DNF 9 244
25 DNF 8 DNF 4 3 NC 10 3* 1* 18 7
2 Vlag van Frankrijk Nissan e.dams 22 4 5 17 7 9 14 7 6 5 1 DNF 167
23 DNF 12 13 3 4 7 2* 11 3 10 3*
3 Vlag van Duitsland Mercedes-Benz EQ Formula E Team 5 3 3 6 NC 15 6 5 DNF 12 9 1 147
17 6 16 5 DNF 11 4 DNF 18 4 14 2
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Envision Virgin Racing 2 1* DNF 10 DNF 10 3 6 13 11 20 5 121
4 5 DNF 15 DSQ 12 DNF 4 2 DNS 2 DNF
5 Vlag van Verenigde Staten BMW i Andretti Motorsport 27 8 1 DNF 5 DNF 9 19 10 13 11 13 118
28 18 11 1 11 2* DSQ DNF 1 DNF DNF 12
6 Vlag van Duitsland Audi Sport ABT Schaeffler 11 13 2 7 6 7 8 3 8 6 21 6 114
66 DNF 6 14 DNF 14 10 13 DNF 16 3* 4
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Panasonic Jaguar Racing 20 10 17 3* 1* 6 13 12 9 7 7 11 81
51 16 7 8 DSQ 16 15 20 DNF 17 12 17
8 Vlag van Duitsland TAG Heuer Porsche Formula E Team 18 17 13 DNF 14 18 11 15 DNF 19 6 15 79
36 2 14 DSQ DNF 8 2 9 5 8 4 14
9 Vlag van India Mahindra Racing 64 9 DNS NC 10 13 5 DSQ 7 15 16 18 49
94 11 15 4 9 22 12 11 17 9 5 8
10 Vlag van Monaco ROKiT Venturi Racing 19 12 18 9 DNF 17 DNF NC 19 10 13 16 44
48 7 4 DNF 8 5 17 8 14 14 8 10
11 Vlag van Verenigde Staten GEOX Dragon 6 19 9 DNF 12 19 DSQ 17 DNF 21 15 19 2
7 DNS DNF 12 DNF 20 NC 14 12 20 17 22
12 Vlag van China NIO 333 FE Team 3 15 DSQ 11 13 21 16 18 16 22 19 21 0
33 20 19 16 DNF 23 18 16 15 18 DNF 20
Pos Team No. ADR
Vlag van Saoedi-Arabië
SAN
Vlag van Chili
MEX
Vlag van Mexico
MAR
Vlag van Marokko
BER
Vlag van Duitsland
BER
Vlag van Duitsland
BER
Vlag van Duitsland
Punten
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten)
Gefinisht (geen punten)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
vetgedrukt (pole position)
cursief (snelste ronde)