Formule E seizoen 2020-2021

7e Formule E-seizoen (2020-21)
	Volgende: 2021-22 Vorige: 2019-20
	Nyck de Vries, de wereldkampioen van 2020-2021.
Algemene informatie
Races	15
Coureurs	24
Teams	12
Verdedigend; kampioen	António Félix da Costa (coureurs); DS Techeetah Formula E Team (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats	Nyck de Vries - 99
2e plaats	Edoardo Mortara - 92
3e plaats	Jake Dennis - 91
Eindstand constructeurs
1e plaats	Mercedes-EQ Formula E Team - 181
2e plaats	Jaguar Racing - 177
3e plaats	DS Techeetah - 166
Portaal	Autosport

Het Formule E seizoen 2020-2021 was het zevende seizoen van het elektrische autosportkampioenschap Formule E, dat vanaf dit seizoen officieel werd gezien als een FIA Wereldkampioenschap. Hiermee werd dit het vijfde kampioenschap dat zich een wereldkampioenschap mag noemen naast de Formule 1, het FIA World Endurance Championship, het wereldkampioenschap rally en het wereldkampioenschap rallycross.^[1]

Als gevolg van de coronapandemie en het uitlopen van het vorige seizoen, werd dit seizoen later begonnen dan de vorige edities. De eerste race vond dit seizoen plaats op 26 februari 2021, waar in voorgaande seizoenen in november of december werd begonnen.

Oorspronkelijk zou het kampioenschap de geüpgradede versie van de Spark SRT05E, genaamd de Spark Gen2EVO, uit het voorgaande seizoen gebruiken, maar dit werd uitgesteld vanwege de coronapandemie.

Nyck de Vries werd de eerste Formule E-wereldkampioen in de laatste race van het seizoen in Berlijn. Zijn team Mercedes werd kampioen bij de teams.

Reglementswijzigingen[bewerken | brontekst bewerken]

Technische reglementswijzigingen[bewerken | brontekst bewerken]

Fabrikanten mogen eenmaal in de twee seizoenen 2020-2021 en 2021-2022 hun aandrijflijn vernieuwen als onderdeel van een verlengde homologatieperiode. De teams kregen de optie om voor het seizoen 2020-2021 een nieuwe aandrijflijn te introduceren die twee seizoenen wordt gebruikt, of om door te gaan met hun in 2019-2020 gebruikte systemen voordat zij in het seizoen 2021-2022 voor een enkel seizoen een nieuwe aandrijflijn gebruiken.

Teams en coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Team	Fabrikant	No.	Coureur	Ronden
Envision Virgin Racing	Spark-Audi	4	Robin Frijns	Alle
Envision Virgin Racing	Spark-Audi	37	Nick Cassidy	Alle
Mercedes-EQ Formula E Team	Spark-Mercedes	5	Stoffel Vandoorne	Alle
Mercedes-EQ Formula E Team	Spark-Mercedes	17	Nyck de Vries	Alle
Dragon / Penske Autosport	Spark-Penske	6	Nico Müller	1-7
		6	Joel Eriksson	8-15
		7	Sérgio Sette Câmara	Alle
NIO 333 FE Team	Spark-NIO	8	Oliver Turvey	Alle
NIO 333 FE Team	Spark-NIO	88	Tom Blomqvist	Alle
Jaguar Racing	Spark-Jaguar	10	Sam Bird	Alle
Jaguar Racing	Spark-Jaguar	20	Mitch Evans	Alle
Audi Sport ABT Schaeffler	Spark-Audi	11	Lucas di Grassi	Alle
Audi Sport ABT Schaeffler	Spark-Audi	33	René Rast	Alle
DS Techeetah	Spark-DS Automobiles	13	António Félix da Costa	Alle
DS Techeetah	Spark-DS Automobiles	25	Jean-Éric Vergne	Alle
Nissan e.dams	Spark-Nissan	22	Oliver Rowland	Alle
Nissan e.dams	Spark-Nissan	23	Sébastien Buemi	Alle
BMW i Andretti Motorsport	Spark-BMW	27	Jake Dennis	Alle
BMW i Andretti Motorsport	Spark-BMW	28	Maximilian Günther	Alle
Mahindra Racing	Spark-Mahindra	29	Alexander Sims	Alle
Mahindra Racing	Spark-Mahindra	94	Alex Lynn	Alle
TAG Heuer Porsche Formula E Team	Spark-Porsche	36	André Lotterer	Alle
TAG Heuer Porsche Formula E Team	Spark-Porsche	99	Pascal Wehrlein	Alle
ROKiT Venturi Racing	Spark-Mercedes	48	Edoardo Mortara	Alle
ROKiT Venturi Racing	Spark-Mercedes	71	Norman Nato	Alle

Wijzigingen bij de coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Sam Bird verliet Envision Virgin Racing en stapt over naar het team Jaguar Racing als vervanger van James Calado.
Nick Cassidy maakte zijn Formule E-debuut als vervanger van Sam Bird bij Envision Virgin Racing.
Felipe Massa verliet ROKiT Venturi Racing na twee seizoenen. Hij werd vervangen door debutant Norman Nato.
René Rast werd vaste coureur bij Audi Sport ABT Schaeffler, na in het vorige seizoen de laatste zes races voor dit team gereden te hebben als vervanger van Daniel Abt.
Pascal Wehrlein verliet halverwege het vorige seizoen Mahindra Racing en maakte dit jaar de overstap naar het TAG Heuer Porsche Formula E Team als vervanger van Neel Jani.
Jérôme d'Ambrosio verliet Mahindra Racing en stopte als autocoureur om aan de slag te gaan als plaatsvervangend teambaas bij ROKiT Venturi Racing.
Alex Lynn en Alexander Sims stappen in bij Mahindra Racing. Lynn reed in het vorige seizoen al de laatste zes races voor het team als vervanger van Pascal Wehrlein, terwijl Sims de overstap maakte vanuit BMW i Andretti Motorsport.
Jake Dennis maakte zijn Formule E-debuut als vervanger van Alexander Sims bij BMW i Andretti Motorsport.
Sérgio Sette Câmara werd vaste coureur bij Dragon / Penske Autosport, na in het vorige seizoen de laatste zes races voor dit team te hebben gereden als vervanger van Brendon Hartley.
Tom Blomqvist verving Ma Qing Hua bij het NIO 333 FE Team.

Tijdens het seizoen

In de ePrix van Puebla werd Nico Müller bij Dragon / Penske Autosport vervangen door Joel Eriksson omdat hij in dat weekend in de DTM uitkwam. Vanaf de daaropvolgende ePrix in New York werd Eriksson de vaste vervanger van Müller, die zich volledig op de DTM ging concentreren.

Kalender en uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Op 19 juni 2020 werd een voorlopige kalender voor het seizoen 2020-2021 aangekondigd met dertien races. Op 21 oktober werden de races in Mexico-Stad en Sanya, die respectievelijk op 13 februari en 13 maart zouden worden gehouden, uitgesteld, terwijl voor de seizoensopener in Santiago op 16 januari een tweede race werd toegevoegd. Op 28 januari werd een nieuwe kalender uitgebracht met enkel de eerste acht races van het seizoen. Hierop is de ePrix van Marrakesh teruggekeerd, nadat deze oorspronkelijk niet door zou gaan, en is de ePrix van Valencia toegevoegd als de eerste Formule E-race op een permanent circuit. Op 27 maart werden de ePrix' van Rome en Valencia uitgebreid met een tweede race. Op 22 april werden de ePrix' van Marrakesh en Santiago afgelast en werden de laatste vier races van het seizoen aangekondigd.

Wijzigingen in de kalender

De ePrix van Rome keerde terug op de kalender nadat deze in 2020 waren afgelast vanwege de coronapandemie. De ePrix' van Sanya en Parijs zouden ook terugkeren, maar werden opnieuw afgelast.
De ePrix van Ad Diriyah werd verplaatst van november naar februari en is de eerste nachtrace in de Formule E.
De ePrix van Monte Carlo keerde terug op de kalender, aangezien deze elke twee jaar wordt gehouden.
De ePrix van Santiago zou de seizoensopener worden en zou over twee races gehouden worden. De ePrix werd later verplaatst naar juni en werd later afgelast.
De ePrix van Valencia, gehouden op het Circuit Ricardo Tormo Valencia, was nieuw op de kalender. Het was de eerste race op een permanent circuit in de geschiedenis van het kampioenschap.
De ePrix van Seoel, die oorspronkelijk in 2020 voor het eerst zou worden gehouden, was nieuw op de kalender maar werd uiteindelijk afgelast.
De ePrix van Berlijn werd over twee races gehouden, nadat deze in 2020 over zes races werd gehouden.
De ePrix van Londen keerde terug op de kalender na vijf jaar afwezigheid en werd gehouden op het ExCeL London Circuit. De race zou oorspronkelijk in 2020 terugkeren, maar deze werd afgelast.
De ePrix in Mexico werd verplaatst van Mexico-Stad naar Puebla.

Ronde	Naam	Circuit	Datum	Pole position	Snelste ronde	Winnende coureur	Winnend team	Verslag
1	ePrix van Ad Diriyah	Riyadh Street Circuit	26 februari 2021	Nyck de Vries	Stoffel Vandoorne^[2]	Nyck de Vries	Mercedes-EQ Formula E Team	Verslag
2	ePrix van Ad Diriyah	Riyadh Street Circuit	27 februari 2021	Robin Frijns	Nyck de Vries	Sam Bird	Jaguar Racing	Verslag
3	ePrix van Rome	Circuito cittadino dell'EUR	10 april 2021	Stoffel Vandoorne	Mitch Evans	Jean-Éric Vergne	DS Techeetah	Verslag
4	ePrix van Rome	Circuito cittadino dell'EUR	11 april 2021	Nick Cassidy	Nyck de Vries^[3]	Stoffel Vandoorne	Mercedes-EQ Formula E Team	Verslag
5	ePrix van Valencia	Circuit Ricardo Tormo Valencia	24 april 2021	António Félix da Costa^[4]	Robin Frijns	Nyck de Vries	Mercedes-EQ Formula E Team	Verslag
6	ePrix van Valencia	Circuit Ricardo Tormo Valencia	25 april 2021	Jake Dennis	Alex Lynn	Jake Dennis	BMW i Andretti Motorsport	Verslag
7	ePrix van Monte Carlo	Circuit de Monaco	8 mei 2021	António Félix da Costa	Stoffel Vandoorne^[5]	António Félix da Costa	DS Techeetah	Verslag
8	ePrix van Puebla	Autódromo Miguel E. Abed	19 juni 2021	Pascal Wehrlein	Oliver Rowland^[6]	Lucas di Grassi	Audi Sport ABT Schaeffler	Verslag
9	ePrix van Puebla	Autódromo Miguel E. Abed	20 juni 2021	Oliver Rowland	René Rast	Edoardo Mortara	ROKiT Venturi Racing	Verslag
10	ePrix van New York	Brooklyn Street Circuit	10 juli 2021	Nick Cassidy	Norman Nato^[7]	Maximilian Günther	BMW i Andretti Motorsport	Verslag
11	ePrix van New York	Brooklyn Street Circuit	11 juli 2021	Sam Bird	Mitch Evans^[8]	Sam Bird	Jaguar Racing	Verslag
12	ePrix van Londen	ExCeL London Circuit	24 juli 2021	Alex Lynn	Mitch Evans^[9]	Jake Dennis	BMW i Andretti Motorsport	Verslag
13	ePrix van Londen	ExCeL London Circuit	25 juli 2021	Stoffel Vandoorne	Robin Frijns	Alex Lynn	Mahindra Racing	Verslag
14	ePrix van Berlijn	Tempelhof Airport Street Circuit	14 augustus 2021	Jean-Éric Vergne	René Rast	Lucas di Grassi	Audi Sport ABT Schaeffler	Verslag
15	ePrix van Berlijn	Tempelhof Airport Street Circuit	15 augustus 2021	Stoffel Vandoorne	Lucas di Grassi^[10]	Norman Nato	ROKiT Venturi Racing	Verslag

Afgelaste races naar aanleiding van de coronapandemie

Naam	Circuit	Datum
ePrix van Santiago	Parque O'Higgins Circuit	16 januari 2021
ePrix van Mexico-Stad	Autódromo Hermanos Rodríguez	13 februari 2021
ePrix van Sanya	Haitang Bay Circuit	13 maart 2021
ePrix van Parijs	Circuit des Invalides	24 april 2021
ePrix van Marrakesh	Circuit International Automobile Moulay El Hassan	22 mei 2021
ePrix van Seoel	Seoul Street Circuit	23 mei 2021

Kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Punten worden toegekend aan de top 10 geklasseerde auto's.

Positie	1e	2e	3e	4e	5e	6e	7e	8e	9e	10e	K	Pole	SR
Punten	25	18	15	12	10	8	6	4	2	1	1	3	1

Coureurs vertrekkend van pole-position zijn vetgedrukt.
Coureurs met de snelste raceronde in cursief.
Coureurs die een punt kregen voor de snelste tijd in hun kwalificatiegroep worden aangeduid met een ster.

† Coureur is niet gefinisht, maar wel geklasseerd omdat hij meer dan 90% van de raceafstand heeft afgelegd.

Coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Pos	Coureur	ADR		ROM		VAL		MON	PUE		NYC		LON		BER		Punten
1	Nyck de Vries	1*	9	DNF	DNF	1	16	DNF	9	DNF	13	18	2	2	22	8	99
2	Edoardo Mortara	2	DNS	DNF	4	DNF	9	12	3	1	14	17	9	11	2	DNF	92
3	Jake Dennis	12	DNF	DNF	13	8	1*	16	5	5*	DNF	16	1	9	5	DNF	91
4	Mitch Evans	3	DNF	3	6	DNF	15	3	8	9	DNF	13	14	3	3	DNF	90
5	Robin Frijns	17	2*	4	18	6	19	2*	16	11	5	8	13	4	15	12	89
6	Sam Bird	DNF	1	2	DNF	DSQ	14	7	DNF	12	9	1*	DNF	DNF	DNF	7	87
7	Lucas di Grassi	9	8	DNF	DNF	7	10	10	1	18	3	14	6	DSQ	1	20	87
8	António Félix da Costa	11	3	DNF	7	DSQ	22	1	6	DNF	12	3	8	DNF	7	DNF	86
9	Stoffel Vandoorne	8	13	DNF	1	3	DNF	DNF	7	13	DNF	12	7	15	12	3*	82
10	Jean-Éric Vergne	15	12	1	11	9	7	4	DNF	8	2	DNF	12	12	6*	11	80
11	Pascal Wehrlein	5	10	7	3	DNF	18	DNF	DSQ*	4	DNF	4	10	5	21	6	79
12	Alex Lynn	DNF	DNF	8	17	DSQ*	3	9	10	6	11	9	3	1*	20	13	78
13	René Rast	4	17	6	DNF	5	6	DNF	2	10	10	20	5	DNF	9	9	78
14	Oliver Rowland	6	7	12*	16	DSQ	4	6	DSQ	3	7	19	DSQ	18	13	2	77
15	Nick Cassidy	19	14	15	DNF	4	13	8	DNF	2	4	2	11	7	14	17	76
16	Maximilian Günther	DNF	DNF	9	5	DNF	12	5	12	7	1	10	18	6	8	15	66
17	André Lotterer	16	11	14	15	DNF	2	17	DSQ	17	8	5	4*	17	10	4	58
18	Norman Nato	14	16	11	DSQ*	DNF	5	13	14	DNF	15	7	DNF	DNF	4	1	54
19	Alexander Sims	7	15	DNF	2	DSQ	23	DNF	4	DNF	DNF	6	DNF	16	17	5	54
20	Nico Müller	21	5	13	9	2	20	18									30
21	Sébastien Buemi	13	DNF	5	10	DNF	11	11	DSQ	14	6*	15	DSQ	13	11	14	20
22	Sérgio Sette Câmara	20	4	16	12	DNF	21	15	15	16	18	11	17	8	18	18	16
23	Oliver Turvey	10	6	DNS	14	NC	8	19	11	DNF	DNF	DNF	15	14	19	19	13
24	Tom Blomqvist	18	18	10	8	NC	17	14	13	DNF	16	21	DNF	19	NC	10	6
25	Joel Eriksson								17	15	17	22	16	10	16	16	1
Pos	Coureur	ADR		ROM		VAL		MON	PUE		NYC		LON		BER		Punten

Teams[bewerken | brontekst bewerken]

Pos	Team	No.	ADR		ROM		VAL		MON	PUE		NYC		LON		BER		Punten
1	Mercedes-EQ Formula E Team	5	8	13	DNF	1	3	DNF	DNF	7	13	DNF	12	7	15	12	3*	181
1	Mercedes-EQ Formula E Team	17	1*	9	DNF	DNF	1	16	DNF	9	DNF	13	18	2	2	22	8	181
2	Panasonic Jaguar Racing	10	DNF	1	2	DNF	DSQ	14	7	DNF	12	9	1*	DNF	DNF	DNF	7	177
2	Panasonic Jaguar Racing	20	3	DNF	3	6	DNF	15	3	8	9	DNF	13	14	3	3	DNF	177
3	DS Techeetah	13	11	3	DNF	7	DSQ	22	1	6	DNF	12	3	8	DNF	7	DNF	166
3	DS Techeetah	25	15	12	1	11	9	7	4	DNF	8	2	DNF	12	12	6*	11	166
4	Audi Sport ABT Schaeffler	11	9	8	DNF	DNF	7	10	10	1	18	3	14	6	DSQ	1	20	165
4	Audi Sport ABT Schaeffler	33	4	17	6	DNF	5	6	DNF	2	10	10	20	5	DNF	9	9	165
5	Envision Virgin Racing	4	17	2*	4	18	6	19	2*	16	11	5	8	13	4	15	12	165
5	Envision Virgin Racing	37	19	14	15	DNF	4	13	8	DNF	2	4	2	11	7	14	17	165
6	BMW i Andretti Motorsport	27	12	DNF	DNF	13	8	1*	16	5	5*	DNF	16	1	9	5	DNF	157
6	BMW i Andretti Motorsport	28	DNF	DNF	9	5	DNF	12	5	12	7	1	10	18	6	8	15	157
7	ROKiT Venturi Racing	48	2	DNS	DNF	4	DNF	9	12	3	1	14	17	9	11	2	DNF	146
7	ROKiT Venturi Racing	71	14	16	11	DSQ*	DNF	5	13	14	DNF	15	7	DNF	DNF	4	1	146
8	TAG Heuer Porsche Formula E Team	36	16	11	14	15	DNF	2	17	DSQ	17	8	5	4*	17	10	4	137
8	TAG Heuer Porsche Formula E Team	99	5	10	7	3	DNF	18	DNF	DSQ*	4	DNF	4	10	5	21	6	137
9	Mahindra Racing	29	7	15	DNF	2	DSQ	23	DNF	4	DNF	DNF	6	DNF	16	17	5	132
9	Mahindra Racing	94	DNF	DNF	8	17	DSQ*	3	9	10	6	11	9	3	1*	20	13	132
10	Nissan e.dams	22	6	7	12*	16	DSQ	4	6	DSQ	3	7	19	DSQ	18	13	2	97
10	Nissan e.dams	23	13	DNF	5	10	DNF	11	11	DSQ	14	6*	15	DSQ	13	11	14	97
11	GEOX Dragon	6	21	5	13	9	2	20	18	17	15	17	22	16	10	16	16	47
11	GEOX Dragon	7	20	4	16	12	DNF	21	15	15	16	18	11	17	8	18	18	47
12	NIO 333 FE Team	8	10	6	DNS	14	NC	8	19	11	DNF	DNF	DNF	15	14	19	19	19
12	NIO 333 FE Team	88	18	18	10	8	NC	17	14	13	DNF	16	21	DNF	19	NC	10	19
Pos	Team	No.	ADR		ROM		VAL		MON	PUE		NYC		LON		BER		Punten

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Formule E: Vanaf seizoen 2020/2021 WK predicaat voor ABB Formule E wereldkampioenschap, Autosport.nl, 3 december 2019
↑ Stoffel Vandoorne reed de snelste ronde, maar omdat hij deze neerzette terwijl hij de "attack mode" had geactiveerd, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan René Rast.
↑ Nyck de Vries reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Stoffel Vandoorne.
↑ Stoffel Vandoorne behaalde oorspronkelijk pole position, maar zijn tijden werden afgenomen na een overtreding van het bandenreglement.
↑ Stoffel Vandoorne reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Jean-Éric Vergne.
↑ Oliver Rowland reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan René Rast.
↑ Norman Nato reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Sam Bird.
↑ Mitch Evans reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan António Félix da Costa.
↑ Mitch Evans reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan René Rast.
↑ Lucas di Grassi reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan René Rast.

[1] Formule E: Vanaf seizoen 2020/2021 WK predicaat voor ABB Formule E wereldkampioenschap, Autosport.nl, 3 december 2019

[2] Stoffel Vandoorne reed de snelste ronde, maar omdat hij deze neerzette terwijl hij de "attack mode" had geactiveerd, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan René Rast.

[3] Nyck de Vries reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Stoffel Vandoorne.

[4] Stoffel Vandoorne behaalde oorspronkelijk pole position, maar zijn tijden werden afgenomen na een overtreding van het bandenreglement.

[5] Stoffel Vandoorne reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Jean-Éric Vergne.

[6] Oliver Rowland reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan René Rast.

[7] Norman Nato reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Sam Bird.

[8] Mitch Evans reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan António Félix da Costa.

[9] Mitch Evans reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan René Rast.

[10] Lucas di Grassi reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan René Rast.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Seizoenen:	2014-2015 · 2015-2016 · 2016-2017 · 2017-2018 · 2018-2019 · 2019-2020 · 2020-2021 · 2021-2022 · 2022-2023 · 2023-2024
Lijsten:	Lijst van Formule E-coureurs · Lijst van Formule E-races · Lijst van ePrix-winnaars