Fosforsesquisulfide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fosforsesquisulfide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van fosforsesquisulfide
Fosforsesquisulfide
Algemeen
Molecuulformule P4S3
IUPAC-naam 3,5,7-trithia-1,2,4,6-tetrafosfatricyclo[2.2.1.01,6]heptaan
Andere namen tetrafosfortrisulfide
Molmassa 220,090044 g/mol
SMILES
P12P3P1SP(S2)S3
InChI
1S/P4S3/c5-1-2-3(1)7-4(5)6-2
CAS-nummer 1314-85-8
EG-nummer 215-245-0
PubChem 14818
Wikidata Q2454591
Beschrijving Gele vaste stof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
VN-nummer 1341
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur geel
Dichtheid 2,08 g/cm³
Smeltpunt 172,5 °C
Kookpunt 408 °C
Vlampunt ± 100 °C
Goed oplosbaar in koolstofdisulfide
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Fosforsesquisulfide is een anorganische verbinding tussen fosfor van zwavel, met als brutoformule P4S3. De stof komt in zuivere toestand voor als een gele vaste stof, die goed oplosbaar is in koolstofdisulfide. In onzuivere toestand kan het groen-geel tot grijs van kleur zijn. De verbinding werd ontdekt door G. Lemoine en voor het eerst in grote hoeveelheid geproduceerd in 1898 door de firma Albright and Wilson. Het hydrolyseert traag.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Fosforsesquisulfide wordt bereid uit een reactie van witte of rode fosfor met zwavel. In een overmaat aan zwavel wordt fosforpentasulfide (P4S10) bereid.

Structuur[bewerken | brontekst bewerken]

Fosforsesquisulfide heeft een typische kooistructuur, waarbij de P-S- en de P-P-bindingslengtes respectievelijk 209,0 en 223,5 pm bedragen. Het neemt een C3v-symmetrie aan en is een derivaat van het tetraëdrische tetrafosfor (P4).

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Het wordt in een mengsel (verhouding 1:2) met kaliumchloraat en enkele andere verbindingen verwerkt in de ontvlambare kop van lucifers.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]