Gebruiker:Evil berry/Kladblok/Graafschap La Marche
| Comté de La Marche Graafschap La Marche | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Land binnen het koninkrijk Frankrijk | |||||
| |||||
| |||||
| Kaart | |||||
.svg)
| |||||
| De ligging van het graafschap La Marche in Frankrijk. | |||||
| Algemene gegevens | |||||
| Hoofdstad | Bellac, Guéret | ||||
| Talen | Oudfrans Limousijns Auvergnat | ||||
| Religie(s) | Katholicisme | ||||
| Regering | |||||
| Regeringsvorm | Monarchie | ||||
| Dynastie | Huis Périgord Huis Montgomery Huis Plantagenet Huis Lusigan Huis Capet Huis Bourbon Huis Lomagne Huis Bourbon | ||||
| Staatshoofd | Graaf | ||||
Het graafschap La Marche was een historisch graafschap in het koninkrijk Frankrijk (de voormalige provincie Marche, het huidige departement Creuse). Men onderscheidt de Haute-Marche met Guéret als hoofdplaats en de Basse-Marche met Bellac als hoofdplaats.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Huis Périgord[bewerken | brontekst bewerken]
Het begin van het graafschap La Marche is onzeker. Terwijl volgens sommige bronnen in 862 Robert de Sterke als eerste over het graafschap regeerde, stellen anderen dat de geschiedenis van het graafschap begon in 955 met Boso de Oude, heer van Charroux, die het als leen ontving van Willem III van Aquitanië. Vanaf 975 was Boso ook graaf van Périgord. Na de dood van Boso werden de gebieden verschillende malen gedeeld tussen zijn nakomelingen.
Huis Montgomery[bewerken | brontekst bewerken]
Door het huwelijk van Rogier Poitevin, ook Roger de Montgomery genoemd, met Almodis van La Marche, de dochter van Adelbert II van La Marche en diens enige overgebleven erfgename, kwam het graafschap in handen van het Huis Montgomery. Zij werden opgevolgd door Adelbert III van La Marche en deze op zijn beurt door zijn zoon Adelbert IV van La Marche.
Huis Plantagenet[bewerken | brontekst bewerken]
In 1177 werd het graafschap door Adelbert IV van La Marche aan de Engelse koning Hendrik II verkocht voor 15.000 pond, twintig oorlogspaarden en twintig ezels.[1]
Hendrik II liet het graafschap na aan zijn oudste zoon Richard Leeuwenhart en deze op zijn beurt aan zijn jongere broer Jan zonder Land.
Deze laatste wou een alliantie met Frankrijk en liet zijn oog laten vallen op Isabella van Angoulême. Zij was echter verloofd met Hugo van Lusignan. Jan ontvoerde haar daarom om op 24 augustus 1200 in Bordeaux met haar te trouwen, waarna zij koningin van Engeland werd.
Huis Lusigan[bewerken | brontekst bewerken]
Na de dood van Jan in 1216 hertrouwde Isabella in 1220 alsnog met haar ex-verloofde Hugo van Lusignan en kwam La Marche toe aan het Huis Lusignan. Dit huis zou bijna een eeuw lang over het graafschap blijven heersen.
Huis Capet[bewerken | brontekst bewerken]
In 1309 verkocht Yolande van Lusignan, een nakomeling van Hugo, het graafschap aan de Franse koning Filips IV. Deze gaf het in 1314 als apanage aan zijn jongste zoon, de latere Karel IV van Frankrijk.
Huis Bourbon[bewerken | brontekst bewerken]
In 1327 ruilde Karel IV La Marche met zijn neef Lodewijk I van Bourbon tegen Clermont-en-Beauvaisis (die in 1331 Clermont overigens weer terugkreeg). Hierna werd het graafschap ruim een eeuw lang bestuurd door de Bourbons en was het het toneel van plunderingen en machtswissels tijdens de Honderdjarige Oorlog.
In 1523 werden alle landerijen van Karel III van Bourbon geconfisqueerd. Zij kwamen in 1527 definitief toe aan de kroon en werden een wingewest van de Franse koning. Hierdoor hield het gebied op te bestaan als onafhankelijk graafschap. De titel graaf van La Marche werd nog wel verschillende malen verleend zonder evenwel een heropleving van het oude graafschap te betekenen.
Noten[bewerken | brontekst bewerken]
[[Categorie:Graafschap|La Manche]] [[Categorie:Historisch land in Frankrijk|La Manche]]