Groot vingermos

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Groot vingermos
Groot vingermos
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Ascomycota (Zakjeszwammen)
Klasse:Lecanoromycetes
Orde:Caliciales
Familie:Physciaceae
Geslacht:Physcia
Soort
Physcia stellaris
(L.) Nyl. (1853)
Groot vingermos
Synoniemen

Anaptychia stellaris
Parmelia stellaris

Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Groot vingermos op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

Het groot vingermos (Physcia stellaris) is een korstmos uit de familie Physciaceae. Hij groeit op de schors van bij voorkeur vrijstaande struiken of loofbomen, vaak op dunnere takken of in vorken. Het is afwezig in gebieden met een hogere luchtverontreiniging.

Determinatie[bewerken | brontekst bewerken]

Uiterlijke kenmerken

Het groot vingermos heeft een witgrijs tot grijs thallus met een diameter tot 4 cm. Het is diep ingesneden en sluit nauw aan op de grond. Soms smelten de naburige thalli samen. De lobben zijn 0,5–1,5 (zelden tot 3) mm breed. De bovenzijde, is gebroken wit of grijs, mat, vrij van soralen en isidiën, meestal zonder stof en vlekken. Het onderste oppervlak van het thallus is witachtig tot lichtbruin van kleur. De donkerbruine, deels gematteerde apotheciën hebben een diameter van 0,7–3 mm. Ze komen frequent voor. Ze hebben platte donkerbruine of bruinzwarte schijven, soms met blauwachtig stof, en een gladde of gekerfde rand. De rand heeft dezelfde kleur als het thallus.

Microscopische kenmerken

In een ascus zitten acht 2-cellige bruine ascosporen met verdikte wanden. Ze hebben een afmeting van 15–23 × 7–13 µm. Er zijn ook min of meer talrijke pycnidiën. Daar worden conidiosporen gevormd met afmetingen van 4–6 × 1 µm.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

Het is een wijdverspreide soort in de arctische, boreale en gematigde vegetatiezones. Behalve Antarctica, wordt het op alle continenten gevonden en ook op veel eilanden. In Europa loopt de noordelijke grens van zijn verspreidingsgebied door IJsland en de meest noordelijke delen van het Scandinavisch schiereiland. Op Groenland komt het niet voor, maar het komt voor op het eiland Qeqertarsuaq, voor de westkust.

In Nederland komt hij zeldzaam voor. Hij staat niet op de rode lijst en is niet bedreigd.