Hoffmannluiaard

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hoffmannluiaard
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2022)
Hoffmannluiaard
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Pilosa (Luiaards en miereneters)
Onderorde:Folivora (Luiaards)
Familie:Choloepodidae (Tweevingerige
luiaards)
Geslacht:Choloepus
Soort
Choloepus hoffmanni
Peters, 1858
Verspreidingsgebied van de Hoffmannluiaard
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Hoffmannluiaard op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

De Hoffmannluiaard (Choloepus hoffmanni) is een zoogdier uit de familie van de tweevingerige luiaards (Choloepodidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Wilhelm Peters in 1858.[2][3]

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De dieren kunnen 50 tot 75 centimeter lang worden en ongeveer zes kilo zwaar. De Hoffmannluiaard heeft maar zes halswervels. Daarin is hij samen met de lamantijn uniek als zoogdier.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Ze leven in bomen en eten voornamelijk bladeren, maar daarnaast ook vruchten, insecten, kadavers en kleine hagedissen.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

De habitat van de Hoffmannluiaard strekt zich uit over Midden-Amerika en Zuid-Amerika. Het verspreidingsgebied is verdeeld in twee afzonderlijke populaties. De noordelijke populatie strekt zich uit van het zuiden van Honduras, via Nicaragua, Costa Rica, Panama, Colombia tot het westen van Venezuela en het noorden van Ecuador. De zuidelijke populatie bevindt zich in het oosten van Peru, het noorden van Bolivia en het westen van Brazilië.[1]